FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Volgens Brutuzz is dubstep nog lang niet dood

“De harde kern van dubstepliefhebbers is nog altijd paraat.”
Brutuzz

Tien jaar geleden popten de eerste dubstepfeestjes als paddenstoelen uit de grond in ons Nederland, en vanaf daar groeide dubstep – een afsplitsing van het Britse grime- en garage-geluid – uit tot een volwaardig genre. Er ontstond een echte undergroundscene, die elkaar trof op dubstep.nl en op feesten – tot in 2011 de dubstepbubbel uit elkaar spatte. Voor veel dubstepliefhebbers van het eerste uur werd het allemaal te schreeuwerig, te hard en te commercieel. De Amsterdamse dubstepfeesten Oi! en Sonic Warfare stopten, net als Dub Infusions in Utrecht.

Advertentie

Ondertussen ontstond er een nieuwe afsplitsing binnen de dubstep, een stroming die meer vasthield aan de duistere, sfeervolle dubstep en die niet per se de nadruk legde op die keiharde wobble-sound. Brutuzz is nog altijd liefhebber van dat geluid en doopte zijn eigen Sonic Boom in 2012 om tot volwaardig dubstepfeest. "We wilden weer een feestje geven met het begingevoel van dubstep, want de harde kern van dubstepliefhebbers is nog altijd paraat. Daarnaast bleken er een hoop jonge, nieuwe liefhebbers van dit geluid; kids die zijn begonnen met het luisteren van harde dubstep en verder zijn gaan zoeken. Sonic Boom XL is daar het resultaat van."

Tien jaar dubstep in Nederland is natuurlijk alle reden voor een dampend dubstepfeest, dus aanstaande vrijdag staan aardvaders Digital Mystikz (Mala & Coki), Kromestar & Brakeman en Goth-Trad achter de decks. Ze behoren tot de oude garde en genieten een heldenstatus. Daarnaast is er ook ruimte voor de nieuwe lichting dubstepartiesten, voor de heren van EGOLESS en LAS & Mikael bijvoorbeeld. Gomes, de man achter de Oi!-avonden, en Brutuzz zelf kunnen natuurlijk niet ontbreken en sluiten de avond af met een vinyl only set.

Ik ontmoette Brutuzz in de backstage van de Melkweg na een concert van Wiley en Kano –waar ik bijna stoned werd van hoe blauw het er stond – en hoorde hem uit over de beginjaren van dubstep en zijn eigen feest Sonic Boom, en ik vroeg hem waarom dubstep nog lang niet dood is. THUMP: Hoe kwam je in aanraking met elektronische muziek?
Brutuzz: Zo tussen mijn twaalfde en zestiende luisterde ik naar gabber, daarna een jaartje trance, van het Tiësto-kaliber. Niet veel later ruilde ik dat in voor de knaltechno. Dat ging wat dieper – en dan ga je uiteindelijk wel naar Detroit-techno en electro luisteren. Dubstep kwam pas later, toen ik de Breezeblock Dubstep Warz radioshow van Mary Anne Hobbs op de BBC hoorde; ik was direct om. Op technofeestjes was ik wel uitgekeken, zeker toen de minimal opkwam, dat vond ik niks. Dubstep was lekker duister en kaal, en toch ruig.|

Advertentie

Tien jaar geleden popten de eerste dubstepfeestjes als paddenstoelen uit de grond in ons Nederland, en vanaf daar groeide dubstep – een afsplitsing van het Britse grime- en garage-geluid – uit tot een volwaardig genre. Er ontstond een echte undergroundscene, die elkaar trof op dubstep.nl en op feesten – tot in 2011 de dubstepbubbel uit elkaar spatte. Voor veel dubstepliefhebbers van het eerste uur werd het allemaal te schreeuwerig, te hard en te commercieel. De Amsterdamse dubstepfeesten Oi! en Sonic Warfare stopten, net als Dub Infusions in Utrecht.

Ondertussen ontstond er een nieuwe afsplitsing binnen de dubstep, een stroming die meer vasthield aan de duistere, sfeervolle dubstep en die niet per se de nadruk legde op die keiharde wobble-sound. Brutuzz is nog altijd liefhebber van dat geluid en doopte zijn eigen Sonic Boom in 2012 om tot volwaardig dubstepfeest. "We wilden weer een feestje geven met het begingevoel van dubstep, want de harde kern van dubstepliefhebbers is nog altijd paraat. Daarnaast bleken er een hoop jonge, nieuwe liefhebbers van dit geluid; kids die zijn begonnen met het luisteren van harde dubstep en verder zijn gaan zoeken. Sonic Boom XL is daar het resultaat van."

Tien jaar dubstep in Nederland is natuurlijk alle reden voor een dampend dubstepfeest, dus aanstaande vrijdag staan aardvaders Digital Mystikz (Mala & Coki), Kromestar & Brakeman en Goth-Trad achter de decks. Ze behoren tot de oude garde en genieten een heldenstatus. Daarnaast is er ook ruimte voor de nieuwe lichting dubstepartiesten, voor de heren van EGOLESS en LAS & Mikael bijvoorbeeld. Gomes, de man achter de Oi!-avonden, en Brutuzz zelf kunnen natuurlijk niet ontbreken en sluiten de avond af met een vinyl only set.

Ik ontmoette Brutuzz in de backstage van de Melkweg na een concert van Wiley en Kano –waar ik bijna stoned werd van hoe blauw het er stond – en hoorde hem uit over de beginjaren van dubstep en zijn eigen feest Sonic Boom, en ik vroeg hem waarom dubstep nog lang niet dood is. THUMP: Hoe kwam je in aanraking met elektronische muziek?
Brutuzz: Zo tussen mijn twaalfde en zestiende luisterde ik naar gabber, daarna een jaartje trance, van het Tiësto-kaliber. Niet veel later ruilde ik dat in voor de knaltechno. Dat ging wat dieper – en dan ga je uiteindelijk wel naar Detroit-techno en electro luisteren. Dubstep kwam pas later, toen ik de Breezeblock Dubstep Warz radioshow van Mary Anne Hobbs op de BBC hoorde; ik was direct om. Op technofeestjes was ik wel uitgekeken, zeker toen de minimal opkwam, dat vond ik niks. Dubstep was lekker duister en kaal, en toch ruig.|

Jij behoort tot de eerste generatie dubstepliefhebbers. Hoe vonden jullie elkaar?
Vroeger had je geen Facebook maar forums waarop je gelijkgestemden van een muziekstroming kon vinden. Dubstep.nl was hét Nederlandse dubstepforum. Iedereen die toen al iets met dubstep deed, was daar te vinden. Het was de plek om nieuwe muziek te ontdekken, mixjes te posten en te weten waar de vette feesten waren. Ook werden feesten uitgebreid geëvalueerd en maakten mensen grapjes. Het was een soort Partyflock, maar dan voor dubstep. De website bestaat nog wel, maar het oude dubstepforum is dood.

Hoe waren de eerste feestjes?
Je had eerst Oi!, dat begon als grime-feest, en Sonic Warfare. Ook werden via dubstep.nl de illegale Lockdown-feestjes aangekondigd. Ik herinner me een feest in Amsterdam-West. We moesten verzamelen op het Westerpark-terrein en vanaf daar een man met een groen hoedje volgen. Hij nam ons mee naar een loodsje waar het feest losging. We hadden altijd eigen drank mee en het stond vol met liefhebbers.

Rond 2011 lag dubstep op z'n gat, maar er ontstond wel een nieuwe stroming die meer richting de house ging. Had jij daar iets mee?
Sommige tunes vond ik wel cool. Het was een soort crossoverperiode, van house, dub, techno en zelfs electro. Het was een beetje ondefinieerbaar en dat was tof, maar op een gegeven moment ging het op deephouse lijken en toen was ik er wel klaar mee. Neem bijvoorbeeld Scuba – die eerste shit vond ik wel vet, maar wat-ie nu maakt vind ik gewoon niet spannend genoeg. Ik hang juist die oude DMZ & Tempa-sound aan. Dat vind ik gewoon de tofste dubstepsound; de diepe, minimale, slepende, donkere sound.

Hoe was je allervetste dubstepfeest ooit?
Dat was onze eigen tunnelrave in 2014 tijdens Koningsnacht, op een locatie tussen IJburg en Noord in de buurt van de Piet Heijntunnel. Daar hebben we vaker feestjes gegeven. Deze editie hadden we twee plekken onder de brug in gebruik: aan de ene kant techno en aan de andere kant dubstep. Het was wel even stressen; we hadden alle voorzieningen geregeld maar wisten niet zeker of we wel genoeg drank hadden ingeslagen. Maar dat kwam goed: het ging uiteindelijk door tot half negen 's ochtends. De politie kwam een aantal keer poolshoogte nemen, maar ze konden het onmogelijk oprollen, er stond drieduizend man los te gaan.

De piek van dubstep is geweest. Is dubstep niet dood?
Nee.. Die piek is inderdaad geweest, maar dat heb je altijd met nieuwe stromingen in de muziek. Er is dan een borrelende fase waarin het the next big thing wordt. Tussen 2006 en 2008 was het een ongeschoold kindje, daarna werd het een soort losgeslagen puber. Op dat moment komen er ook mensen die het wel leuk vonden, maar er niet vol voor gingen. Die fase waait vanzelf over als er weer iets anders populair wordt en dan wordt het juist leuk, omdat er een vaste groep liefhebbers overblijft. Er zijn nog steeds goede dubstepdj's, en wekelijks droppen er vette releases. Ik vind het gewoon zonde om dat gat niet op te vullen. Voor die groep vaste liefhebbers organiseren we een feest, om die muziek te beleven. Vanuit dat gevoel ben ik Sonic Boom gaan voortzetten.

Op jouw feest staan zowel oude als nieuwe artiesten. Hoe verschilt die oude dubstep van die nieuwe?
De nieuwe dubstep klinkt iets moderner en is misschien strakker geproduceerd. Het heeft wel de kernwaarde die oude dubstep ook heeft, en het is ontdaan van alle onzinnige geluiden. En daar komt ook een nieuw publiek op af, een nieuwe generatie. Ik denk dat ze eerst naar die wobble-sound luisterden en nu de diepere dubstep hebben omarmd.

De eerste voorverkoopronde van Sonic Boom XL is al uitverkocht, maar voor de twee ronde zijn nog kaarten beschikbaar.

Jij behoort tot de eerste generatie dubstepliefhebbers. Hoe vonden jullie elkaar?
Vroeger had je geen Facebook maar forums waarop je gelijkgestemden van een muziekstroming kon vinden. Dubstep.nl was hét Nederlandse dubstepforum. Iedereen die toen al iets met dubstep deed, was daar te vinden. Het was de plek om nieuwe muziek te ontdekken, mixjes te posten en te weten waar de vette feesten waren. Ook werden feesten uitgebreid geëvalueerd en maakten mensen grapjes. Het was een soort Partyflock, maar dan voor dubstep. De website bestaat nog wel, maar het oude dubstepforum is dood.

Hoe waren de eerste feestjes?
Je had eerst Oi!, dat begon als grime-feest, en Sonic Warfare. Ook werden via dubstep.nl de illegale Lockdown-feestjes aangekondigd. Ik herinner me een feest in Amsterdam-West. We moesten verzamelen op het Westerpark-terrein en vanaf daar een man met een groen hoedje volgen. Hij nam ons mee naar een loodsje waar het feest losging. We hadden altijd eigen drank mee en het stond vol met liefhebbers. Rond 2011 lag dubstep op z'n gat, maar er ontstond wel een nieuwe stroming die meer richting de house ging. Had jij daar iets mee?
Sommige tunes vond ik wel cool. Het was een soort crossoverperiode, van house, dub, techno en zelfs electro. Het was een beetje ondefinieerbaar en dat was tof, maar op een gegeven moment ging het op deephouse lijken en toen was ik er wel klaar mee. Neem bijvoorbeeld Scuba – die eerste shit vond ik wel vet, maar wat-ie nu maakt vind ik gewoon niet spannend genoeg. Ik hang juist die oude DMZ & Tempa-sound aan. Dat vind ik gewoon de tofste dubstepsound; de diepe, minimale, slepende, donkere sound.

Hoe was je allervetste dubstepfeest ooit?
Dat was onze eigen tunnelrave in 2014 tijdens Koningsnacht, op een locatie tussen IJburg en Noord in de buurt van de Piet Heijntunnel. Daar hebben we vaker feestjes gegeven. Deze editie hadden we twee plekken onder de brug in gebruik: aan de ene kant techno en aan de andere kant dubstep. Het was wel even stressen; we hadden alle voorzieningen geregeld maar wisten niet zeker of we wel genoeg drank hadden ingeslagen. Maar dat kwam goed: het ging uiteindelijk door tot half negen 's ochtends. De politie kwam een aantal keer poolshoogte nemen, maar ze konden het onmogelijk oprollen, er stond drieduizend man los te gaan.

De piek van dubstep is geweest. Is dubstep niet dood?
Nee.. Die piek is inderdaad geweest, maar dat heb je altijd met nieuwe stromingen in de muziek. Er is dan een borrelende fase waarin het the next big thing wordt. Tussen 2006 en 2008 was het een ongeschoold kindje, daarna werd het een soort losgeslagen puber. Op dat moment komen er ook mensen die het wel leuk vonden, maar er niet vol voor gingen. Die fase waait vanzelf over als er weer iets anders populair wordt en dan wordt het juist leuk, omdat er een vaste groep liefhebbers overblijft. Er zijn nog steeds goede dubstepdj's, en wekelijks droppen er vette releases. Ik vind het gewoon zonde om dat gat niet op te vullen. Voor die groep vaste liefhebbers organiseren we een feest, om die muziek te beleven. Vanuit dat gevoel ben ik Sonic Boom gaan voortzetten.

Op jouw feest staan zowel oude als nieuwe artiesten. Hoe verschilt die oude dubstep van die nieuwe?
De nieuwe dubstep klinkt iets moderner en is misschien strakker geproduceerd. Het heeft wel de kernwaarde die oude dubstep ook heeft, en het is ontdaan van alle onzinnige geluiden. En daar komt ook een nieuw publiek op af, een nieuwe generatie. Ik denk dat ze eerst naar die wobble-sound luisterden en nu de diepere dubstep hebben omarmd.

De eerste voorverkoopronde van Sonic Boom XL is al uitverkocht, maar voor de twee ronde zijn nog kaarten beschikbaar.