Mensenlichamen flikkeren als een gek en met The Rhythm of Life kun je dat horen

Jij bent flitsender dan je denkt. Als mensen stralen we namelijk de hele dag energie uit in de vorm van kleine lichtflitsjes die je met het blote oog niet eens kunt zien. Maar dankzij Dave Young, een muzikaal kunstenaar en experimenteel kunstenaarsduo Thought Collider is het wel mogelijk om naar die energie te luisteren.

Mike Thompson en Susana Cámara Leret van het in Amsterdam gevestigde Thought Collider maakten in 2015 samen met Dave Young een installatie die in een klein kamertje in het Boijmans van Beuningen te proberen was, waar proefpersonen hun lichaamseigen elektrische lading konden horen. Door je handen door twee zwarte slurven in een doorzichtige doos te proppen, meet The Rhythm of Life de energie die je op dat moment uitstraalt. Vervolgens worden die signalen naar zeven bekkens gezonden, en hoor je dus het ritmische gerinkel dat alleen bij jouw eigen lichaam past.

Dit geluid is altijd anders, want je eigen ritme verandert van tijd tot tijd. De energie die je uitstoot is namelijk gevoelig voor wat je eet of drinkt, maar ook of je net hebt gesport of juist niet. "Je zou kunnen stellen dat ieder een eigen ritme heeft," vertellen ze aan Creators.

The Rhythm of Life is nu opnieuw opgesteld en te proberen tijdens STRP Biënnale 2017 in Eindhoven, alleen werkt het nu net iets anders. Ze gebruiken nog steeds dezelfde doorzichtige kist, maar de zwarte slurven zijn ingewisseld voor een iPad. Daarop vul je acht vragen met betrekking tot je leeftijd, geslacht en andere persoonskenmerken in. Jouw antwoorden worden gematcht aan iemand uit een database van 56 proefpersonen, die hun straling lieten meten en ook een aantal vragen beantwoordden. Je hoort dit keer dus niet per se je lichaamseigen geluid, maar een ritme dat goed bij je past.

Dat je met het invullen van wat vragen op een iPad een muzikale percussie van je match kunt horen klinkt misschien als een vreemde update van Tinder, maar dat is het zeker niet. Een ander nieuw onderdeel van de installatie op STRP is namelijk een zwart projectiescherm achter de bekkens. Terwijl je luistert, worden er op basis van jouw antwoorden en die van je match stellingen of vragen geprojecteerd: "Ben je getrouwd?" of "Je hebt een allergie".

Dit kan nogal confronterend zijn, omdat ze misschien veel meer over je weten dan je ooit verwacht. Het idee is dat de makers op basis van de biologische data die ze verzamelen, allerlei conclusies over iemands leven kunnen trekken. "Het is interessant om het stresslevel van iemand bijvoorbeeld te koppelen aan zijn of haar gebruik van social media," vertellen ze.

Zelf was ik ook wel benieuwd geworden naar m'n eigen stralingsgeluid, maar omdat ik een match via de machine best gek vind, besloot ik niet helemaal eerlijk te antwoorden. Daarom deed ik me voor als een Spaanse vrouw van in de vijftig. Het leuke is dat de makers dit gesjoemel in sociale context hebben aangevoeld, en aan het einde van de vragenreeks op de iPad mijn eerlijkheid nog even aan de kaak werd gesteld: "Hoe eerlijk waren je antwoorden?"

Uiteindelijk zit ik achteroverleunend in een zitzak een paar minuten te luisteren naar de gongslagen van een voor mij onbekend persoon, waarvan ik in die tijd veel te weten kom. Bijvoorbeeld dat ze hoogopgeleid en linkshandig is en dat haar lichaamsritme klinkt als Indonesische gamelanmuziek. De lui van Thought Collider weten dit dus allemaal door alleen maar even naar je onzichtbaar flitsende handen te kijken.

Je kunt The Rhythm of Life nog tot 2 april bekijken tijdens STRP Biënnale 2017 in het Klokgebouw in Eindhoven.