Lize Korpershoek over onrustig zijn, haar verkering en voor jezelf beginnen

In de eindejaarsinterviews vroegen we drie vrouwen met een zeer geslaagd jaar hoe het is om succes te hebben en de hele tijd in beeld te zijn, of ze zichzelf salarisverhoging zouden geven, en wat het duurste is dat ze met al die verdiende euro's hebben gekocht in 2016. We spraken internetkoningin Lize Korpershoek (31) bij haar thuis, waar haar bijna nog beroemdere kat Dirkie Holland's Next Top Cat zich op tafel tussen ons in nestelde. Lize is model en maakt filmpjes, bijvoorbeeld voor Cineville, 22Tracks en Albert Heijn, en sinds haar relatie met BN'er Tim Hofman is ze ook opgemerkt door het publiek van de Linda. Lize vertelde over haar verkering – die ook een soort van concurrent is –, voor jezelf beginnen en (niet meer) onrustig zijn.

Broadly: Ha Lize! Je vroeg of we een uurtje later konden afspreken, en tegelijkertijd zag ik op je insta dat je het vannacht heel laat hebt gemaakt. Kan je nog wel naar een feestje zonder dat iemand het doorheeft?
Lize Korpershoek: Nee, maar ik vind dat niet erg. Het is niet iets waar ik me voor schaam, dus waarom zou ik erover willen liegen?

Weet je precies hoeveel volgers je hebt?
Ja. Op Twitter ga ik richting de 10.000, op Instagram meer dan 15.000 en op Snapchat 7000.

Je bent extreem zichtbaar geworden dit jaar, of was dat altijd al zo?
Op de een of andere manier gebeurt het dat ik dingen doe die in your face zijn: dan hang ik opeens heel groot in de C&A, of dan zit ik in een tandpastareclame die anderhalf jaar blijft lopen. Maar in 2015 was ik vooral nog in beeld als model, dit jaar had ik veel meer video- en presentatieklussen.

Hoe ben je daarmee begonnen?
Sinds ik ben begonnen met 'dingen op internet doen', vanaf 2010, is het zo langzaamaan ontstaan. Het ging uit met mijn relatie, ik stond voor de spiegel, en toen dacht ik: wat zit je jezelf te verbergen achter mannen, je bent leuk, ga wat doen!

Wat bedoel je met verbergen achter mannen?
Ik dacht meer over een 'ons', ik stopte het vuur niet in mezelf. Ik was helemaal niet bezig met mijn eigen potentie, en in een moment van reflectie dacht ik: volgens mij kan ik dingen, waarom doe ik daar niet echt iets mee? Toen ben ik weer begonnen met tekenen, en ik vond computeren en 'het internet' vet leuk, dus daarmee ben ik aan de slag gegaan. Waarom denk je dat mensen zo graag naar jou en je filmpjes kijken?
Ik hoop omdat ik eerlijk ben. Omdat ik vragen stel die de kijker ook heeft, en misschien omdat ik het bloopergevoel oproep. Je lacht om een presentator van het nieuws als zijn of haar rol doorbroken wordt – het is fijn om naar te kijken omdat het grappig is, maar ook omdat iemand in één keer mens wordt. Gewoon eerlijk. Vaak is het op televisie zo dat mensen op een bepaalde toon zichzelf boven iedereen stellen, terwijl het veel leuker is met z'n allen op dezelfde verdieping te staan.

En die stijl kan je nu ook doorvoeren in grote commerciële klussen.
Dat vind ik heel logisch, want internet heeft alles opengebroken. Je kan niet met moeilijke termen gaan gooien: Xylitol kunnen mensen gewoon googelen, en dan weet je dat je die troep misschien wel helemaal niet nodig hebt. Alles is open, je kan niet meer bullshitten met mensen. Ik maak niet een reclamefilmpje om een product te verkopen, maar omdat ik iets wil máken. Het voelt niet als falen als het product niet beter verkoopt en ik daarom niet meer word ingehuurd, want het maakt me niet zoveel uit. Ik kan ook zelf filmpjes gaan maken, zonder merk erbij.

Dat kan omdat je genoeg geld verdient.
Ja en dat is fantastisch, dat het is uitgegroeid van 200 naar 2000 euro. Maar geld interesseert me geen zak – ik moet het wel hebben, het is belangrijk, maar ik spaar gewoon netjes en ik heb het ontzettende geluk dat ik af en toe modellenklus kan doen. Ik hoop dat ik op mijn veertigste nog steeds moeders mag spelen.

Wat is het duurste dat je in 2016 hebt gekocht?
Ik heb een tekentablet met beeldscherm gekocht, dat was best duur, maar ik heb vooral heel veel geld uitgegeven aan vakanties: naar Indonesië, Brazilië, Suriname en Japan. Ik wilde leuke herinneringen maken, daarom ben ik met allemaal verschillende vrienden op vakantie geweest. Ik wilde het nu, omdat ik nu nog een soort van jong ben.

Heb je spijt van iets dat je niet hebt gedaan dit jaar?
Ik heb niet genoeg uit handen gegeven. Dat was een voornemen, maar het is nog niet helemaal gelukt. Dan huur ik iemand in om mijn filmpjes te editen, maar dan zit ik toch nog vaak zelf te pielen. Ik moet meer op anderen vertrouwen, of mensen aan het werk zetten of gewoon strenger zijn. Ook had ik meer willen toegeven aan dingen.

Aan wat dan?
Ik ben bezig met een boekje maken, daar had ik graag meer tijd in willen stoppen. Het wordt een soort zelfhulpboek voor meisjes anders dan fitgirls en foodbloggers, met verschillende verhalen: over die keer dat ik mijn werk niet leuk vond, of over dat mijn vader terminaal ziek werd, maar ook over toen het wc-papier op was en wat ik toen deed. Eigenlijk gaat al mijn werk over mezelf – ik denk dat als je daar heel eerlijk in bent, anderen zich minder alleen kunnen voelen en meer begrepen.

Heb je weleens voor een baas gewerkt?
Ja, en ik werd standaard na drie maanden zielsongelukkig. Ik heb het drie keer geprobeerd, en het is drie keer mislukt. Het klopte niet, om iets voor iemand anders te doen waar ik niks bij voelde. Bij een televisieproductiebedrijf monteerde ik filmpjes van de leukste thuisvideo's, dan was ik bezig met een compilatie van vallende kinderen en dacht ik: wat ben ik nou aan het doen, dit wil ik helemaal niet met mijn leven. Ik heb vaak 'nee' gezegd tegen dingen, maar ik vraag me inmiddels af of er niet ook een soort angst in zat om me vast te leggen. Een soort bindingsangst.

Je hebt nu verkering, dus het gaat wel goed met die bindingsangst volgens mij. Zijn jullie eigenlijk concurrenten? Vooral Tims Boos-filmpjes lijken op jouw werk.
Vanaf het moment dat Boos begon, vroegen mensen al wat ik ermee te maken had. Maar dat is dus niks. Er zitten heel veel dezelfde elementen in, zoals iemand voor een camera zetten en er dan met een voice-over tegen praten, het is kleurrijk, de basis is humor, er zit een soortgelijk lettertype in, en dan is het ook nog eens snel gemonteerd. Eerst zat ik er niet zo mee, maar toen onder al mijn eigen filmpjes reacties kwamen van: 'Je doet Boos na, zoek je eigen stijl', deed dat heel erg veel pijn. Mijn filmpjes zijn wie ik ben, ik heb hier jaren naartoe gewerkt – en in één keer is mijn stijl, die van mij was, iets wat op Boos lijkt? Dat is pijnlijk, ik moest het er echt over hebben met Tim ook.

Was je kwaad op hem?
Nee, niet echt, maar ik moest me wel even hergroeperen.

En hoe is dat gelukt?
Ik heb er op Twitter een bericht over geplaatst. De online woorden hadden me zo geraakt, dat ik dacht: misschien kunnen online woorden me ook weer helpen. Toen kreeg ik zoveel lieve reacties van mensen die ik veel hoger heb zitten dan een stelletje tieners dat me afkraakt. Eigenlijk is het ook gewoon een teringgroot compliment dat iets wat lijkt op wat ik maak, zo succesvol is.

Gelukkig maar, het had je ook je relatie kunnen kosten.
Ja, ik had ook heel boos – no pun – kunnen worden. Maar sowieso kunnen Tim en ik heel goed praten. Alles wordt besproken.

Vind je eigenlijk dat vrouwen te weinig in beeld zijn?
Ik vind vooral dat je moet zorgen dat je wel in beeld bent, als je het een probleem vindt. Niet janken. Dit is misschien wel een beetje een wittemannen-standpunt in de zwartepietendiscussie, maar kijk gewoon waar je tegenaan loopt in plaats van een slachtofferrol aan te nemen. Ik kan me wel storen aan hoe vrouwen zich soms portretteren, zo heel knap en sexy op Instagram. Objectiveer jezelf niet zo, je hebt echt wel iets dat interessanter is dan dit.

Wat heeft 2016 voor je veranderd?
Ik heb toegewerkt naar blijvende dingen, in plaats van dat vluchtige, het niet binden. Dit jaar heb ik mijn bed opgemaakt, om er in 2017 in te kunnen gaan liggen. Ik ga meer toegeven aan dingen. Ook een relatie hebben laat dat al zien. Het is iets waar ik echt in geloof, waarvan ik denk: misschien ga ik wel oud worden met jou. Dat soort dingen heb ik misschien wel nog nooit gevoeld. Ik ben er nu klaar voor. Ook het feit dat ik al een jaar in dit huis woon; hiervoor heb ik op vijftien verschillende plekken gewoond, in vijf jaar tijd. Dirk is in mijn leven, ik heb een vriend, een vast huis waar ik niet weg hoef. Eens kijken hoe dat bevalt – misschien word ik na nog een jaar wel gek, maar we zien wel.

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.