Gocarts, duinen, mosselen met frietjes, en aan het einde van de dag treinen vol met rood gebakken mensen die weer terugkeren naar huis; samen vormen ze de pracht en praal van de Belgische kust. Bert (28) is een Brugse fotograaf en legt graag het leven op straat vast. Na lang genoten te hebben van de toeristen in Gent en Brussel verhuisde hij naar Oostende, waar hij tijd vrijmaakt om de stad met zijn camera te verkennen.
VICE: Hey Bert. Wat is je relatie met de Belgische kust?
Bert: Sinds anderhalf jaar woon ik in Oostende. Ik ben er heen verhuisd omdat ik met mijn vriendin ging samenwonen die al haar hele leven aan de kust woont. Voor mij is deze stad mijn thuis. Ik woon niet zo ver van het strand, dus ik ben er regelmatig te vinden. Als kind ging ik niet zo vaak naar het strand, alleen zo nu en dan als zomeruitstapje.
Videos by VICE
Heb je voor deze reeks daarom voor Oostende gekozen?
Ja, en ook omdat de stad over een iconische uitstraling beschikt, met excentrieke plekken en personen. Strandgangers dragen vaak een bepaald soort kleding en gedragen zich op een typische manier. Samen met de gebouwen en sculpturen, bepalen ze het gezicht van de stad.
Het roze polo cliché geldt vooral voor Knokke, toch? Wat voor culturele verschillen heb je meegemaakt?
Ja. Oostende is heel anders dan Knokke. Mensen hier zijn veel eenvoudiger en zijn minder bling bling. Wat me verbaasde toen ik hierheen verhuisde, was hoe populair deze stad is. Als local begon ik te beseffen hoe druk het hier ‘s zomers wordt. Veel mensen klagen erover, maar ik vind het geweldig. Iets anders wat opvalt, is het aantal honden dat je op straat ziet.
Hoe verloopt een perfecte dag in Oostende?
‘s Morgens lang uitslapen, daarna douchen, eten, en in de middag met de camera in de hand op naar de dijk. Ik fotografeer tot een uur of vier en eet vervolgens ergens een ijsje. Nadien wandel ik verder tot 18u. ‘s Avonds maak ik al een kleine selectie. Wanneer er een paar foto’s tussen zitten die bruikbaar zijn voor mijn reeks ben ik al heel tevreden. Elke dag is weer anders, soms heb je geen geluk en maak je geen enkele bruikbare foto.
Verdien je je geld met deze foto’s?
Nee, ik werk in de marketing. Ik raakte geïnteresseerd in fotografie tijdens mijn studie journalistiek en nu combineer ik het met mijn werk. Maar mijn dag zoals ik die net omschreef is eigenlijk een perfecte vrije dag.
Wat maakt de Belgische kust uniek?
Ik vind de Belgische kust eenvoudig en charmant. Voor zo’n klein landje hebben we een behoorlijke kuststrook met heel veel pittoreske plaatsen. Hoewel de Belgische stranden niet de meest exotische zijn, vinden mensen het heerlijk om in grote groepen uit te waaien aan de Noordzee. De populariteit van onze kust is, ondanks zijn eenvoud, enorm.
Weten de mensen op de foto’s dat ze gefotografeerd worden?
Ik beken eerlijk: niet altijd. Een foto wordt vaak heel snel en intuïtief genomen. Ik probeer te fotograferen in de stijl van New Yorkse fotografen zoals Bruce Gilden, Garry Winogrand en Daniel Arnold. Zij wandelen rond, kijken, en fotograferen in een oogopslag met adembenemende straatbeelden als resultaat. Het is de spontaniteit die ervoor zorgt dat het beeld uniek wordt. Wanneer je mensen altijd vraagt om te poseren, valt een deel van die magie weg. Het is verder absoluut niet de bedoeling om mensen te beledigen door de manier waarop ik hen onopgemerkt in beeld breng. Voor mij is ieder mens fantastisch.
Ik probeer, los van de persoonlijkheden die op de foto’s staan, een alomvattend beeld van de stad te creëren. Iedere foto draagt bij tot het grotere geheel. Aan de andere kant vraag ik soms ook of ik een reeks foto’s mag maken, bijvoorbeeld van groepjes voetballende jongeren op het strand. Ik raak met hen aan de praat en creëer een band met hen. Dit resulteert vaak in de meest esthetische foto’s. Ik krijg regelmatig positieve reacties, zij laten me graag toe om foto’s te maken. Ik heb journalistiek gestudeerd, vandaar mijn liefde voor het vastleggen van dingen.
Van wie is die D in de groene Speedo’s?
Goede vraag… Die foto werd per ongeluk gemaakt zonder te kaderen. Ik liep voorbij en zag dat ik een foto had gemaakt, met als resultaat een interessant beeld. Dat moet soms ook eens kunnen.
Wat is dat met die honden?
Honden zijn sterk vertegenwoordigd in Oostende. Hun baasjes houden ervan om ze mee te nemen naar het strand, en de dieren vinden het ook fantastisch om rond te lopen. Ze behoren (terecht) tot de clichés van de kust en zijn ook een dankbaar onderwerp om in beeld te brengen. Ze zijn nieuwsgierig wanneer je hun aandacht trekt, en dat maakt hen perfecte onderwerpen. Ik ben bovendien een echte hondenvriend.
Je had ook het carnaval van Oostende gefotografeerd. Hoe was dat?
Vooraleer ik verhuisde naar Oostende wist ik niet dat de stad een carnavalstraditie had. Ik heb eerder al eens carnaval in Aalst gefotografeerd, maar van de festiviteiten in Oostende wist ik niets. Het werd boven verwachting een bruisende dag met tal van carnavalsgroepen die er samen een echt stadsfeest van hebben gemaakt. Het carnaval is uiteraard niet zo groot als dat van Aalst, maar de sfeer is erg uitbundig en er komt zeer veel volk uit de stad kijken.
“Zonder zomerse strandgangers zou Oostende maar een doodse bedoening zijn.”
Hoe voelt het om in coronatijden door Oostende te wandelen?
Je merkt dat mensen tijdens coronatijden echt snakken naar een bezoek aan de kust. Ook nu blijft het heel druk. In deze periode kunnen mensen niet zomaar overal naartoe gaan op vakantie. De kust bezoeken in de zomerperiode is voor veel mensen genieten omdat ze zo toch nog een beetje in hun eigen land op vakantie kunnen. Los van alle rellen blijft het fijn om te zien dat Oostende levendig is in tijden van corona. Zonder bezoekers zou Oostende heel doods zijn in de zomer, dat zou een triest gezicht zijn. Mijn ervaring met Oostende blijft dus dezelfde: positief, zowel met als zonder corona.
Het concept van publieke ruimte wordt door de coronacrisis bedreigd. Wat is jouw mening hierover? Kan de toegang tot het strand beperkt worden?
Om het virus te verslaan is het noodzakelijk om afstand te bewaren, zowel op de dijk als op het strand. Ik vind het normaal dat je een plekje moet reserveren op het strand in de buurt van het centrum, want anders vrees ik dat de drukte te groot wordt en het virus zich sneller zal verspreiden. Ik vind het dus normaal dat er wordt gecontroleerd op de stranden. Tip: er zijn in Oostende ook minder drukke stranden die je zonder reservering kan betreden, zoals het strand in Mariakerke. Nog even doorbijten, we komen er wel!
Volg VICE België ook op Instagram
Bekijk meer VICE fotoreeksen van Belgische fotografen. Ben jij of ken je zelf een getalenteerde fotograaf? Stuur ons dan een mailtje: beinfo@vice.com
Suivez VICE Belgique sur Instagram.