We zijn hier bij Motherboard zeer enthousiast om Connected te presenteren, een korte film door Luke Gilford met Pamela Anderson en Dree Hemingway, met de stem van Jane Fonda als verteller.
De film speelt zich af in een grauwe nabije toekomst waarin ‘s werelds bekendste sekssymbool een totaal andere rol speelt dan we van haar gewend zijn. Anderson’s rol als aftakelende beauty queen is rauw en eerlijk in de gloed van al haar beeldschermen, waar ze tussen haar volgers, vrienden en familie op zoek is naar – je raadt het al – een connectie.
Videos by VICE
Anderson speelt Jackie, een spinning-instructeur die optreedt voor een online publiek en fanatiek luistert naar zelfhulppodcasts (ingesproken door Jane Fonda) die het eeuwige leven beloven. Jackie vertrekt naar een wellnessresort dat cult-achtig aandoet om haar connectie met anderen te verbeteren, maar… – kijk eigenlijk zelf maar.
De film is kort, maar tot in de puntjes uitgedacht, op een sceptische manier speculatief en zeer gedetailleerd. Het is een toekomstbeeld dat je voelt in je onderlichaam, wat precies het soort toekomstbeeld is waar wij van houden. Nadat Luke me de film vorig jaar toonde, wist ik dat het perfect bij ons zou passen. Dus nadat we de film vorige week IRL in première hielpen gaan in Hollywood, lanceren we Connected nu op het web.
Screenshot, Connected
Gilford, die op zijn 29ste al een gewaardeerd modefotograaf is, stopt een hoop in deze film van 10 minuten. De dominante kleuren – blauw, groen en wit – tekenen de esthetiek van een koude, geïsoleerde toekomst. Anderson is gedurende de hele film het middelpunt, vaak alleen op het scherm, als een toonbeeld van melancholie en nostalgie.
Luke noemt zijn korte film een “portret van een vrouw die om moet gaan met ouder worden, zelfperceptie en verandering in een technologisch geoptimaliseerde wereld.” In de enige scène waarin Anderson zich enigszins ontbloot, doet ze dat puur om de balans op te nemen van de vergankelijkheid van haar lichaam. Tijdens een Q&A over de film vertelde Anderson dat ze doodsbang was om de film te schieten omdat de film in haar ogen gaat over het creëren van empathie voor vrouwen in de situatie van Jackie.
Dan is er de titel. Connected is een van de meest generieke, maar beladen modewoorden in omloop – en niet zonder reden. Het idee dat informatietechnologie ons leven steeds meer verbonden maakt kan zowel positief als negatief geïnterpreteerd worden. Verbondenheid belooft nabijheid en efficiëntie, maar dreigt ons ook kwetsbaarder en oppervlakkiger te maken. In Gilford’s film zien we beide uitkomsten, tegelijkertijd.
Zoals de meeste goede sciencefiction, gebruikt de film de toekomst om te reflecteren op het nu; een tijd waarin verbondenheid dankzij de enorme hoeveelheid social media een centraal thema in het dagelijks leven is. Dat zou misschien kunnen verklaren waarom bijvoorbeeld BBC’s Black Mirror zo geobsedeerd is met verbondenheid en hoe technologie de manier waarop we met elkaar omgaan verandert. Her van Spike Jones verkent hoe verbonden we kunnen zijn met software.
Gilford’s korte film past in deze discussie. De film is ambivalent op een sluwe manier met een krachtige, open boodschap. Deze film zou ook nog maar het begin kunnen zijn; hij blijft maar vertellen dat Connected eigenlijk bedoeld was als feature-film.