Tech

Kijk hoe dit schattige robotje gedichten op het strand schrijft

We leven in een wereld met steeds meer geavanceerde technologie. Hoewel onze technologie vaak ‘smart’ wordt genoemd, behandelen we deze objecten nog steeds als dingen die fundamenteel anders zijn dan wij. Maar wat als deze dingen een eigen leven hadden? Zijn onze slimme robots alleen waardevol als ze ons dienen?

Dit zijn maar een paar van de vragen die de ‘Poet on the Shore’ oproept. Deze autonome robot is het bedenksel van Yuxi Liu, die het ontwierp voor haar masterscriptie in Design Informatics aan de universiteit van Edinburgh. De poëet is een kleine robot die over het strand zwerft en input uit zijn omgeving zoekt. Dat kan van alles zijn, van de beweging van de golven tot menselijk stemgeluid. Het zet die input dan om in poëzie die de robot in het zand schrijft.

Videos by VICE

“Ik vind dat we onze kijk op machines zouden moeten veranderen, aangezien ze niet alleen een projectie van mensen zijn,” schrijft Liu in haar scriptie. “Ze kunnen bemiddelen en beoordelen, en hebben ook rechten.”

Haar werk is geïnspireerd door onder andere de door de wind aangedreven strandsculpturen van de Nederlandse kunstenaar Theo Jansen en de opkomende robotrechtenbeweging. De robodichter is onderdeel van een artistieke stroming die erop uit is om de manier waarop we over technologische objecten denken te veranderen. Deze projecten zijn een voortvloeisel uit de object-georiënteerde ontologie en actor-netwerktheorie, filosofieën uit de jaren 80 en 90 die betogen dat mensen en niet-menselijke objecten gelijke rechten zouden moeten hebben.

Afbeelding: Yuxi Liu/Poet on the Shore

Het is nogal ingewikkelde materie, maar in de praktijk zijn ze een stuk lichter verteerbaar. Naast de dichter van Liu is er de antisociale Shybot, die door de woestijn rijdt om mensen te vermijden, en een broodrooster die zijn verlatingsangst op Twitter gooit.

De dichtende robot is volgens Liu gemaakt met 3D-printers en lasersnijders, en is uitgerust met een hele reeks aan sensoren die dingen als windsnelheid en temperatuur meten. Hij is nog niet volledig autonoom en moet op het moment nog vooral worden geprogrammeerd. Daar wil Liu verandering in brengen: ze gaat kijken naar hoe ze met machineleren en taalverwerkingsalgoritmes de bot kan verbeteren.

“‘Poet on the Shore’ is een poging om de antropocentrische aanname ten opzichte van machines uit te dagen door de poëtische gevoeligheid van de machine te laten zien,” schrijft Liu in haar scriptie. “De robot beweegt zich in de wereld. Deze kinetische en poëtische gebaren, tonen een niet-utilitaristisch bestaan aan. Het gedicht dat het schrijft wordt uiteindelijk uitgewist door de golven of de wind.”