Afgelopen weekend leek New York wel het epicentrum van de lhbtq-wereld. Vijftig jaar na de Stonewall-rellen kwamen tienduizenden lhbtq’ers en bondgenoten vanuit het hele land bij elkaar om dit memorabele moment te vieren.
Behalve de bekende Pride-mars werd er voor het eerst de Queer Liberation March georganiseerd. Deze protestmars vermeed heel bewust alle samenwerkingen met commerciële partijen, en ook wilden ze geen bemoeienis van de politie – geen verrassing, de politie was er toch. De route van deze protestmars was precies die van de eerste Christopher Street Liberation Day March in de jaren zeventig, waaruit Pride is ontstaan. Er werden leuzen gescandeerd – “Riot, riot, riot! We will not be quiet!”– en er waren protestborden – over AIDS bijvoorbeeld – die ons eraan herinneren dat de grondbeginselen van de Stonewall-rellen nog altijd gevoed moeten worden om de wereld beter te maken voor mensen uit de lhbtq-gemeenschap.
Videos by VICE
De Queer Liberation March begon in de ochtend, en vanaf het middaguur kon je aansluiten bij de Pride-mars. Beide marsen kenden momenten van stilte om mensen uit de gemeenschap te eren die zijn omgekomen door homofobie, transfobie, racisme, seksisme, aids en allerlei vormen van geweld. Deelnemers en toeschouwers waren prachtig verschillend – het was een regenboog aan leeftijden, culturen, nationaliteiten en seksuele identiteiten, afkomstig vanuit allerlei beroepsgroepen, gemeenschappen en families. Samen vierden zij hun overeenkomst, namelijk dat ze allemaal mensen zijn.
Meer werk van Meryl Meisler vind je hier.
