Jonge Amerikanen in Nederland reageren op de winst van Trump

George, 37, Wisconsin, docent American Studies

VICE: Hoe hoorde je dat Trump heeft gewonnen?
George: Ik was tot een uur of één in de Melkweg, waar toen nog een vrij feestelijke sfeer ging. Toen ik daarna naar huis ging zag het er al slechter uit. Ik probeerde wat te slapen, vier uur later schrok ik wakker. Toen was het mis. Wat deed je?
Ik belde meteen mijn familie, sprak lang met mijn zus. Op een gegeven moment zei ik tegen haar: "Alles is verschrikkelijk. En zullen ongetwijfeld momenten in de geschiedenis zijn geweest waarop het allemaal nog veel verschrikkelijker was, maar het is nu ook echt verschrikkelijk." Waar denk je aan, vandaag? Is er nog iets waarmee je kunt relativeren?
Nee, dat lukt me niet. Ik heb mensen horen zeggen: misschien zorgt dit voor een nieuw gevoel van Europees zelfbewustzijn, omdat Trump een soort spiegel van Europa is, en dat mensen misschien wakker worden als ze in die spiegel kijken. Ik ben daar eerlijk gezegd pessimistisch over. Hoe is het om nu in Nederland te zijn?
Ik ben geen sentimenteel mens, maar doordat ik zo ver weg ben, lijk ik veel emotioneler. De echte ramp is niet alleen dat Trump is gekozen, wat een soort eind markeert aan wat misschien even een flard van goedheid in de Amerikaanse politiek is geweest. Maar het is meer dan dat, het is een soort algehele dreiging van het in mekaar storten van een bepaalde beschaving. Ik vind het moeilijk om dit niet vanuit een soort apocalyptisch standpunt te bekijken. Het voelt alsof ik al aan het rouwen ben om iets dat nog niet is gebeurd. Waar maak je je de meeste zorgen over?
Ik zou het niet eens weten, want ik maak me overal zorgen over. Zowel als een Amerikaanse burger, als een Amerikanist, als iemand die in een beschaving leeft. Hoe nu verder?
Het enige dat kan en nodig is, is mobiliseren, op de ouderwetse manier. Politiek heeft altijd weerstand en protest nodig. Daarnaast moeten we ook echt anders naar politiek gaan kijken. Ik haat datajournalistiek. FiveThirtyEight, de peilingen, de voorspellingen. Het fundamentele probleem is dat politiek op deze manier als een sport wordt behandeld. FiveThirtyEight is ook begonnen met sportanalyses. Er wordt een vals idee van objectiviteit gecreëerd; mensen vonden geruststelling in de peilingen, terwijl ze paniek hadden moeten vinden in de echte wereld. Politiek als sport behandelen - in plaats van iets dat ons vormt, ons leven bepaalt, ons bevrijdt of niet bevrijdt - zorgt ervoor dat we niet begrijpen wat er écht aan de hand is in de wereld.

Jakenna, 30, Illinois, reclame

VICE: Wanneer hoorde je dat Trump had gewonnen?
Jakenna: Ik heb de hele nacht The Guardian en CNN in de gaten gehouden. Pas toen Donald Trump zijn overwinningsspeech hield, ging ik slapen. Tot het laatste moment hoopte ik nog dat er een wonder zou gebeuren in Pennsylvania en Wisconsin, dat ze blauw zouden kleuren op de kaart, maar dat gebeurde niet. En toen?
Het was echt deprimerend. Ik vroeg me af hoe er zoveel steun kon zijn voor die man, net nu we acht jaar lang hebben gewerkt aan een betere toekomst. Het is in een nacht ongedaan gemaakt. Heb je al contact gehad met je familie in Amerika?
Ja, via een groepschat op facebook sprak ik mijn familie. Meerdere vrienden stuurden me een berichtje om te vragen of ze bij me konden wonen. "Ja, niets liever," zei ik elke keer. Hoe is het daar vandaag?
Ik denk hetzelfde als hier. Er heerst een mix van woede, irritatie, teleurstelling en frustratie. Ik heb vrienden die immigrant zijn, die doodsbang zijn voor de toekomst. Een van mijn beste vrienden in New York is een Japanse immigrant. Hij is bang, zei hij. Hij was juist naar Amerika gegaan omdat hij daar vrij kon zijn. Welke gedachten spoken vandaag door je hoofd?
Het voelt naar om zo ver weg te zijn. Het voelt alsof mijn land door een crisis gaat en ik daar moet zijn voor morele steun. Waar maak je je het meest zorgen over?
Omdat ik hier nu in Amsterdam ben, maak ik me vooral druk om de internationale verhoudingen. Wat voor effect gaat dit hebben op de globale economie en de sociale banden. De Verenigde Staten waren eens een democratisch voorbeeld voor zoveel landen, en nu dat ineenstort is dat best eng. De retoriek van Donald Trump lijkt angstig veel op die van leiders van totalitaire ideologieën.

Hanna, 25, Illinois, schilder

VICE: Wanneer hoorde je dat Trump had gewonnen?
Hanna: Mijn vriendje en ik volgden het thuis. Hij heeft het de hele nacht gevolgd, maar ik viel ergens in de nacht in slaap en werd rond tien uur wakker. Zodra ik het hoorde, moest ik meteen huilen waardoor mijn vriendje wakker werd. En daarna?
We hebben de hele dag thuis gezeten. Ik kan op het moment niks anders zijn dan verdrietig. Ik denk dat we straks maar beginnen met drinken. Heb je al contact gehad met familie in Amerika?
Nee, het is nog aardig vroeg. Ik heb niet direct contact met iemand gehad. Mijn vader heeft geld ingezet op Trump dus in ieder geval heeft hij er wat aan gehad. Waar maak je je het meest zorgen over?
Ik maak me echt heel druk om verschillende dingen. Ik maak me zorgen om wat dit betekent voor het homohuwelijk, voor rechten van transgenders, voor moslims en voor gezondheidszorg… tja, het is allemaal best verschrikkelijk. Hoe moet het nu verder?
De enige hoop die ik heb is dat dit de laatste druppel is, en dat die enorme golf van populisme ten einde komt. Hopelijk zullen mensen beter begrijpen wat de gevolgen zijn, als je kiest voor zo'n presidentskandidaat. Een vriend van me merkte op dat kunstenaars en schrijvers de komende vier jaar in ieder geval genoeg materiaal en inspiratie hebben om dingen over te maken.

Lotte, 22, New York, studeert sociologie

VICE: Hoe hoorde je het nieuws?
Lotte: Ik probeerde zo lang mogelijk wakker te blijven, maar ben uiteindelijk rond zes uur naar bed gegaan. Mijn vriendje maakte me een paar uur later wakker met het nieuws. Ik dacht dat hij een grapje maakte en ik hoop het nog steeds. Ik vind het heel raar… en eng. Hoe ben je de dag doorgekomen?
Ik ben nog naar school gegaan. Er hing een hele nare sfeer, en iedereen is er ook pissig over. Ik ga hierna meteen naar bed want ik heb twee uur slaap gekregen. Heb je al contact gehad met familie of vrienden in Amerika?
Nee nog niet. Ik durf het eigenlijk nog niet. Ik verwacht dat mijn vader een hele lange rant gaat houden over de uitslag. Wat voor gedachte spookt er het meest door je hoofd?
Ik ben er echt verbaasd over hoeveel mensen op hem hebben kunnen stemmen. Het zegt toch wel wat over de mentaliteit van het land. Wat gek is, want ik ken niemand die op Trump zou stemmen. Waar maak je je het meest zorgen over?
Ik maak me zorgen om de minderheden, waar hij zich tegen heeft gekeerd. Wat moeten we?
Ja dat is de vraag. We kunnen nu weinig doen, behalve afwachten. Vier jaar lang afwachten.