FYI.

This story is over 5 years old.

Stuff

De gruwelijke misdaden van de ergste seriemoordenaar in de geschiedenis van Connecticut

William Devin Howell, die zichzelf de "sick ripper" noemde, wordt ervan verdacht zes mensen te hebben vermoord in zijn "murder mobile".

William Devin Howell wordt ervan verdacht zes mensen te hebben vermoord in Connecticut, en is al veroordeeld voor een zevende moord. Foto via New Britain Police

Korpschef James Wardwell weet niet precies waarom hij steeds bleef teruggaan naar het bos.

In augustus 2007 vond een jager iets dat verdacht veel op een menselijke schedel leek in een modderig en dichtbebost gebied achter een onopvallend winkelcentrum in New Britain in de staat Connecticut. De schedel, die werd gevonden in een postindustrieel stadje met een grote immigrantenpopulatie, leidde de lokale politie naar de overblijfselen van drie vermiste mensen. "Ik bleef maar teruggaan, en stuurde onze onderzoekers telkens opnieuw terug om te zoeken," herinnert Wardwell zich, die destijds de recherche van de New Britain Police Department leidde. "We waren er nooit helemaal van overtuigd dat we alle menselijke resten hadden gevonden."

Advertentie

De agenten van New Britain bleven doorzoeken, en leenden vorig jaar in het voorjaar een speciale lijkenhond van de FBI. De politie kamde het gebied systematisch uit, en ploegde de grond om van een paar duizend vierkante meter. Uiteindelijk werden er menselijke resten van nog eens vier andere mensen gevonden. De politie ging er op dat moment al vanuit dat er een seriemoordenaar actief was, en loofde een beloning van 150 duizend dollar uit aan degene die hen zou helpen de dader te pakken – de hoogste geldbeloning ooit in een strafrechtelijk onderzoek in Connecticut.

Maar de dader zat al in een gevangeniscel.

In dezelfde week in augustus 2007 dat de mensenschedel gevonden werd, werd William Devin Howell, een zwerver uit Hampton (in de staat Virginia), tot vijftien jaar gevangenisstraf veroordeeld voor doodslag op een 33-jarige vrouw die Nilsa Arizmendi heette. Howell had schuldig gepleit tijdens het proces, maar beweerde later dat hij zijn bekentenis onder dwang had getekend, en onschuldig was. Howell probeerde op het laatste moment zijn schuldbekentenis in te trekken, maar dat lukte niet.

"Ik zou graag mijn condoleances aan willen bieden. Ik weet dat zij denken dat ik hun dochter heb vermoord, maar ik ben onschuldig," verklaarde Howell tijdens de rechtszaak tegenover de rechter, aldus de New Britain Herald.

De politie had bloed van Arizmendi gevonden in het busje van Howell, maar haar lichaam was lange tijd spoorloos, totdat het afgelopen lente ontdekt werd achter het winkelcentrum.

Advertentie

De laatste keer dat ze gezien werd, was toen ze in juli 2003 in een busje stapte, tijdens een periode van zes maanden waarin nog zes andere mensen in en rondom New Britain verdwenen. Het duurde nog tien jaar voordat de politie het plaatje compleet had, en de andere lichamen geïdentificeerd werden als Melanie Ruth Camilini, Diane Cusack, Marilyn Mendez Gonzalez, Joyvaline Martinez, Mary Jane Menard en Danny Lee Whistnant. De slachtoffers waren van verschillende leeftijden, en hadden allemaal geen makkelijk leven gehad. Sommigen zaten in de prostitutie, of waren verslaafd aan drugs. De politie suggereerde dat ze waarschijnlijk in de val waren gelokt met de belofte van drugs of geld.

De politie verdacht Howell, die inmiddels 45 is, al jarenlang van de moorden, en diende afgelopen september een officiële aanklacht tegen hem in. Als hij schuldig wordt bevonden aan de andere zes moorden, wordt Howell daarmee de actiefste seriemoordenaar in de geschiedenis van Connecticut.

Het is niet duidelijk waarom Howell een onopvallend stukje land achter een dansstudio en een Subway-filiaal als zijn "tuin" uitkoos, zoals hij de plek naar verluid noemde. Korpschef Wardwell wilde verder geen uitspraken doen over de mogelijke motieven achter de moorden, omdat het nog een lopende zaak is. In 1995 werd een jonge vrouw, die in haar hoofd geschoten was, op dezelfde plek gevonden, maar de politie dacht dat deze zaak niet gerelateerd was aan de andere moorden. Volgens rechtbankverslagen had Howell, die op dat moment nog vast zat voor zijn eerdere veroordeling voor doodslag, een medegevangene verteld dat hij had gedroomd over zijn zeven slachtoffers, en de plek waar hij ze had begraven. Ook zou hij zichzelf omschreven hebben als een "sick ripper", die "een monster in zich had zitten dat soms naar buiten kwam."

Advertentie

Howell woonde in een busje, dat hij de "murder mobile" noemde, en deed her en der klusjes in New Britain, waaronder grasmaaien.

Nadat hij een van zijn slachtoffers – die hij zijn "baby" noemde – had vermoord, wikkelde Howell het lichaam in plastic en sliep hij er nachtenlang naast, omdat het volgens hem te koud was om het lichaam te begraven. Volgens rechtbankverslagen had een celgenoot gezegd dat Howell ook had toegegeven dat hij zijn slachtoffers verkrachtte, en dat hij toen hij er tijdens een aanranding achter kwam dat het betreffende slachtoffer een man was, hem gelijk had vermoord. Een ander slachtoffer zou hij toegetakeld hebben met een hamer, en haar vingers hebben afgesneden.

Toen er bloed en DNA van de vermiste personen in Howells busje, een Ford Econoline uit 1985, werden aangetroffen, versnelde dat het onderzoek, aldus Wardwell. Howell wordt nu aangeklaagd voor zeven moorden in totaal. Connecticut heeft de doodstraf afgeschaft, dus als hij schuldig wordt bevonden zal de maximale straf een levenslange gevangenisstraf zijn, zonder mogelijkheid op vervroegde vrijlating.

Korpschef Wardwell zei: "Dit is sowieso het grootste onderzoek in de geschiedenis van onze afdeling."

En mogelijk reikt het onderzoek zelfs verder dan de grenzen van de stad.

Autoriteiten in Florida hebben Howell recentelijk aangewezen als een mogelijke verdachte in de onopgeloste moordzaak van de 21-jarige April Marie Stone, uit 1991. Haar lichaam werd net buiten Orlando aan de kant van de weg gevonden. Howell woonde destijds in de buurt van Orlando en had net een veroordeling voor het faciliteren van prostitutie gekregen, nadat hij een undercover agent 15 dollar had aangeboden voor orale seks.

Advertentie

Bekijk ook onze documentaire over de zogenaamde 'Cleveland Strangler':

In december vertelde Maria Matos buiten de rechtbank van New Britain huilend en in gebroken Engels over haar dochter, Joyvaline Martinez, een van de slachtoffers van Howell.

"Zo lief… atletisch," zei Matos. "Ze deed aan worstelen en hardlopen."

Joy was één van de beste hardloopsters van haar middelbare school, maar raakte rond de tijd dat ze verdween in de problemen met drugs. Haar zus Sandra wist dat er iets mis was toen Joy niet op kwam dagen voor het feestje dat georganiseerd werd voor haar 24e verjaardag, op 26 oktober in 2003, aldus de New Britain Herald. (Joy vierde haar verjaardag altijd samen met die van haar moeder.) Sandra had haar zus twee weken daarvoor voor het laatst gezien, toen ze op visite was bij haar moeder om wat kleding op te halen.

Volgens de Herald hoorde Sandra een paar jaar later dat er menselijke resten waren gevonden achter het winkelcentrum, waarna ze gelijk contact opnam met de politie, omdat ze vermoedde dat één van de ontdekte lichamen haar zus zou kunnen zijn. Maar omdat het lab van de staat vertraging opliep, werd het lichaam van Joy pas in 2013 geïdentificeerd. Sandra vertelde later dat ze, in de nacht voordat Howell gearresteerd werd, droomde over haar zus, die tegen haar zei dat "het oké was."

Toen hij in december voor de rechtbank moest verschijnen, kwam Howell – die aan zijn stoel geketend was en met een zwaar zuidelijk accent spraak – beleefd over. "De staat moet de aantijgingen nog bewijzen en in dit land ben je onschuldig totdat het tegendeel bewezen is," zei de advocaat van Howell, Wiliam Paetzold, in een korte verklaring tegen VICE.

De echte rechtszaak tegen Howell zal waarschijnlijk pas ergens in 2018 plaatsvinden, dankzij wat openbaar aanklager Brian Preleski tijdens Howells laatste hoorzitting "de grootste hoeveelheid bewijs die ik ooit gezien heb" noemde.

Voor nu is er een "Verboden Toegang voor Onbevoegden"-bordje neergezet in het gebied waar Howell zijn slachtoffers begraven had. Alleen de nabestaanden van de slachtoffers wordt toegang verschaft.

"Ze hebben al die jaren naar hun geliefden gezocht," zegt Wardwell. "We waren blij dat we ze op deze manier een beetje afsluiting konden bieden. Het is triest dat dit zo moet eindigen."