Hoe de terugkeer van de Katwijkse derby uitliep op een anticlimax

“Ik heb al twee nachten niet geslapen,” zegt Teun, een Katwijkse reus van bijna twee meter. “En vanochtend ben ik twee keer naar de wc geweest van de spanning.” Teun staat tegen de boarding rond het veld van VV Katwijk, naast zijn broertje Kees. Ze zijn allebei fanatiek VV Katwijk-supporter. Er is nog een uur te gaan voor de aftrap van VV Katwijk - Quick Boys. Ik ben hier voor de moeder aller amateurderby’s, die terug is van weggeweest.

De spanning is om te snijden op De Krom, waar het sportcomplex van VV Katwijk ligt. Overal zijn oranje-zwarte vlaggen opgehangen, achter een goal ligt een enorm spandoek klaar om opgehesen te worden en kinderen rennen rond met oranje geverfde haren. In de hoek van het veld staat een dj Hollandse meezingers te draaien, terwijl het publiek binnenstroomt. Kees heeft het niet meer. “Vlak voor de wedstrijd gaat er hardstyle gedraaid worden,” zegt hij. “Op 1 minuut 21 gaat het vuurwerk af. Man, ik krijg nu al kippenvel op mijn armen.”

Dan wijst hij, met zijn arm vol kippenvel en een enorme tatoeage van het logo van VV Katwijk, naar de overkant van het veld. “Kijk, de narren komen eraan.” Narren, zo worden supporters van Quick Boys genoemd bij VV Katwijk. De blauwe groep van Quick Boys is helaas flink uitgedund tijdens de derby. De rivaal van VV Katwijk kreeg 1600 kaarten voor de wedstrijd, maar toen de lokale driehoek een verplichte buscombi invoerde voor de uitsupporters, besloten veel Quick Boysers de derby te boycotten. Slechts een man of 200 is alsnog naar VV Katwijk gekomen.

Ik loop naar de overkant van het veld, om een praatje te maken met de Quick Boysers die toch gekomen zijn. Ze staan verspreid over het uitvak, waar de herfstzon lekker op schijnt. “Je moet de club gewoon altijd steunen,” zegt een Quick Boyser als ik de groep vraag waarom zij de boycot genegeerd hebben. “Een paar fanatieke jongens riepen op tot een boycot en helaas heb je dan een hoop meelopers”, voegt een andere supporter toe. En dus staan hier een paar honderd relatief rustige supporters van Quick Boys. Erg veel vertrouwen hebben ze er niet in. “Normaal gesproken is Katwijk nu een maatje te groot.”

De supporters van VV Katwijk waren trouwens ook boos dat er een combi werd opgelegd. Ze protesteerden bij het gemeentehuis met een doek met de tekst: “De derby is vermoord door een doodsbange lokale driehoek”. Langs het veld zie ik een Poolse fotograaf lopen, die speciaal voor deze amateurderby naar Nederland is gekomen. Ook hij baalt flink dat er nauwelijks uitsupporters zijn. De Pool is trouwens niet de enige die buitenlander die naar de derby is gekomen. Er zijn kaarten verkocht aan bezoekers uit onder meer Duitsland, Frankrijk en Engeland, en er komen een stuk of 150 supporters van Club Brugge.

“Ik hoop dat het knokken wordt!”, roept een jongen met een doorlopen gezicht achter de goal van VV Katwijk. De jongens van de harde kern van VV Katwijk dragen allemaal shirts met het logo van The North Face erop, maar dan iets aangepast. In plaats van “Face” staat er “1939”, het oprichtingsjaar van VV Katwijk, de noordelijke van de twee Katwijkse clubs. Een van de fanatieke supporters heet Willem en ziet er flink gebruind uit. Hij is op de ochtend voor de derby teruggekomen van een vakantie op Bali. “Ik was gaan janken als ik de wedstrijd had gemist door een vertraging,” zegt hij.

Vlak voor de wedstrijd begint, lopen de fanatieke jongens naar de hoek van het veld. Daar tillen ze in duo’s grote houten bakken met siervuurwerk het veld op. Pyro is streng verboden, maar dit georganiseerde vuurwerk mag wel. Intussen is De Krom volgelopen. De spelers lopen het veld op. Een gigantisch spandoek met daarop de tekst “No Guts, No Glory” en de vijf kampioensschalen van VV Katwijk wordt opgehesen. “Dat doen we om die narren te fucken, wij hebben meer schalen dan zij,” legt Kees uit. Dan gaat de hardstyle aan.

Het vuurwerk op het veld gaat de lucht in. Sommige houten bakken knallen uit elkaar van de harde explosies. Achter de goal van VV Katwijk gaan ook wat rookpotten af. De actie is mooi, maar ik vind het toch jammer dat er door het strenge verbod geen supporters met fakkels staan te zwaaien. Een supporter achter de goal baalt flink. Hij had rookpotten liggen thuis, maar heeft die niet meegenomen omdat hij dacht dat hij gefouilleerd zou worden. “Maar we werden helemaal niet gefouilleerd, dus het had gewoon gekund,” zegt hij. “Maar goed, ik ben hier ook met mijn vierjarige dochtertje, dus dit is misschien maar beter.”

De eerste helft van de wedstrijd is helaas saai, heel saai. Op het veld gebeurt weinig interessants. Door alle spanning komen geen drie passes achter elkaar aan, zoals dat soms gaat bij beladen derby’s. De supporters laten zich ook vrij weinig horen van beide kanten, de sfeer komt maar niet los. “Iedereen houdt zijn kaken stijf op elkaar van de spanning,” zegt een VV Katwijk-supporter. “Ik krijg ook geen woord uit mijn strot. Van wat dan?” Een andere supporter heeft wel een verklaring. “We hebben hiervoor twee nachten doorgehaald met zijn allen. Dat doen we dus ook nooit meer.”

In de rust haal ik maar een broodje grillworst, dat uitstekend smaakt. De tweede helft is helaas nóg slechter dan de eerste helft. Af en toe wordt er “Jalalala ohh Kattuk noord!” gezongen, maar de sfeer komt nog steeds niet echt los. Ook van de kant van Quick Boys hoor ik niks. “Ik blijf roken van de spanning,” zegt iemand op de tribune. “Het is hier zo dood, het lijkt wel een begrafenis,” zegt een ander. Her en der zie ik supporters zenuwachtig nippen uit heupflacons. Het sportcomplex is drooggelegd tijdens de wedstrijd. Pas na het laatste fluitsignaal mag de tap open.

De frustratie op de tribune neemt toe, als het einde van de wedstrijd nadert en de 0-0 nog steeds op het scorebord staat. Op het veld gaat nog steeds van alles mis. Beide ploegen krijgen daardoor wel wat kansen, maar verprutsen die ook weer. “Jullie zijn in ieder geval aan elkaar gewaagd!” roept een supporter van VV Katwijk cynisch door een megafoon. Dan loopt de wedstrijd stilletjes af, in een doelpuntloos gelijkspel. Als de spelers van VV Katwijk de supporters komen bedanken, krijgen ze van sommigen applaus. Anderen verbergen hun teleurstelling niet. “Wat was dit dan? Kansloos!” roepen ze.

Een eenling komt met de enige juiste oplossing in zo’n situatie. “Zuipen!” roept een dikke man van een jaar of dertig. In de hoek naast de tribune gaan de biertaps eindelijk open. De supporters van Quick Boys verlaten het terrein, geknokt wordt er niet. De supporters van VV Katwijk drinken rustig een biertje in de herfstzon, die nog steeds heerlijk schijnt. Dat dan weer wel. De terugkeer van de Katwijkse derby liep helaas met een sisser af. Maar binnenkort is er een herkansing, want dinsdag zijn de twee tegen elkaar geloot in de beker, op het terrein van Quick Boys. “Dan gaan we ze pakken,” zegt Teun.

Hieronder meer foto's van de terugkeer van de Katwijkse derby:

Dit is een verhaal uit De Twaalfde Man, de serie van VICE Sports over fanatieke supporters in Nederland. Zie hier alle verhalen uit deze serie.