We vroegen een cabaretier, een zanger en een pornoster om tips voor meer zelfvertrouwen

Het gevoel van zelfvertrouwen is vaak tijdelijk. Je krijgt misschien zelfvertrouwen van mensen om je heen die je liefhebt, of als je een vlammende outfit aanhebt. Maar dat gevoel kan net zo snel weer weggaan. En dat is soms frustrerend, want zelfvertrouwen is heel handig. Het zorgt er namelijk voor dat je sterk in je schoenen staat. Soms helpt het ook om daadwerkelijk iets te bereiken, zoals die baan die je altijd al wilde hebben, of, bijvoorbeeld, een upgrade naar businessclass in het vliegtuig.

Sommige mensen hebben een hoop zelfvertrouwen én een glansrijke carrière. Hoe krijgen ze dat in hemelsnaam voor elkaar? Je weet wel, die mensen die regelmatig hun zenuwen moeten bedwingen voor honderden, soms wel duizenden mensen? Om dit uit te zoeken, spraken we met een cabaretier, een levenscoach, een actrice, zanger en een pornoster.

Kele Okereke werd wereldberoemd als frontman van Bloc Party. Hij heeft ook twee solo albums uitgebracht, The Boxer in 2010 en Trick in 2014. Zijn derde solo album, Fatherland, komt in oktober 2017 uit.

Ik denk dat ik een vrij zelfverzekerd persoon ben, maar in mijn privéleven ben ik anders dan op het podium. Ik had niet per se de ambitie om zanger te worden. Weet je, zingen is voor sommige mensen op hun lijf geschreven. Die zingen dan ook thuis, bijvoorbeeld. Ik begon eigenlijk pas met zingen toen Bloc Party werd gevormd. Er was toen ook gewoon niemand anders die kon zingen. Ik voelde een bepaalde motivatie, dus moest ik het wel doen. Die rol als zanger is me sindsdien wat meer eigen geworden. Ik voel me er nu comfortabeler bij.

Ik weet nog heel goed dat ik me nerveus voelde bij die eerste optredens. Ik kon helemaal niet van nature zingen. Ik denk dat ik eigenlijk pas tegen het einde van het eerste album geloofde dat ik hier goed in was, en dat mensen het ook wel leuk vonden. Toen we klaar waren met de Silent Alarm-tour voelde ik me een stuk zelfverzekerder.

Het is nu belangrijk dat ik me op m'n gemak voel op het podium. Ik hoef niet de volgende Freddie Mercury te zijn. Die manier van optreden vind ik een beetje overdreven, en ik knap er eerlijk gezegd op af. Zelfs nu word ik nog wel eens nerveus. Ik ben net klaar met een akoestische tour door Europa; alleen ik en mijn gitaar. Het was de eerste keer dat ik me op zo'n manier blootgaf. Dus ik was heel zenuwachtig.

Mijn advies aan mensen is dat je niets voor elkaar gaat krijgen als je alleen maar afwacht. Als je een omelet wil maken, moet je eerst de eieren breken.

Steve McCann is cabaretier, radiomaker bij talkRADIO en Shoreditch Radio, en hij host McCann's Power Hour, een wekelijkse radioshow op Hoxton Radio.

Ik heb me altijd best zelfverzekerd gevoeld. Maar niet als cabaretier. Ik maakte me vroeger zeker wel zorgen. Dan was ik bang dat ik superslecht zou zijn. Maar ik realiseerde me vrij snel dat je het publiek toch nooit meer gaat zien. Het maakt echt niet uit hoe ze op je optreden reageren. Dat zeg ik ook altijd tegen nieuwe cabaretiers. Je zou niet zenuwachtig moeten zijn over het feit dat je voor al deze mensen gaat staan. Als het slecht gaat, dan zal je je waarschijnlijk wel even schamen. Maar dat gevoel gaat op de lange termijn wel weer weg.

Het allerbelangrijkst is je voorbereiding. Dat geldt ook voor mensen die bijvoorbeeld een presentatie moeten geven, of voor een groot publiek moeten spreken. Zorg dat je voorbereid bent en weet waar je het over hebt. Of doe op z'n minst alsof je dat weet, zodat mensen geloven wat je zegt.

Bij komedie is dat vrij essentieel. Ik ken genoeg mensen met geweldige humor, maar zij zouden echt niet voor een groot publiek willen staan. Je moet erin geloven dat je grappen leuk genoeg zijn om naar te luisteren. Toch heeft elke cabaretier problemen met onzekerheid. Vaak gaan ze ook het podium op om bevestigd te worden, en daar krijgen ze dan zelfvertrouwen van. Zelf let ik niet op recensies of kritiek. Ik probeer dat allemaal te vergeten, en dat helpt.

Als ik advies zou kunnen geven, dan zou ik zeggen: geloof in jezelf. Wees jezelf in een nieuwe omgeving. Mensen hebben daar respect voor. Als je brutaal bent, of iemand anders probeert te zijn, dan prikken mensen daar zo doorheen. Je zal die act niet voor altijd vol kunnen houden.

Ik was eens op een barbecue met een ex-vriendinnetje. Zij studeerde aan de Universiteit van Cambridge. Iedereen had het over toneelstukken, filosofie en literatuur - allemaal dingen waar ik geen verstand van had. Ik kon niet meedoen met het gesprek, en voelde me heel knullig. Op mijn school waren mensen bezig met wiet en seks enzo. Dus ik ging naar huis, en kocht voor honderd euro aan boeken over kunst en drama, zodat ik zo'n situatie in het vervolg zou kunnen voorkomen. Ik weet er nu heel veel over.

Busty Cookie werkt sinds 2009 in de pornoindustrie, en is verschenen in Playboy en op Babestation. Onlangs speelde ze Pianne Faggot in de film Hard Brexxxit.

Als puber had ik niet zoveel zelfvertrouwen. Werken in de pornoindustrie heeft daar verandering in gebracht. Ik voelde me in het begin niet zo op m'n gemak, maar het werk forceerde me om uit mijn schulp te kruipen. Eigenlijk voel ik me pas sinds dit jaar echt zelfverzekerd. Ik had vroeger plankenkoorts. Op school was ik bang voor menigten en publiek, en ik vond het eng om in openbare ruimtes te zijn. Maar ik ben nu wel wat meer over die angst heen gekomen.

Ik deed een optreden op een kanaal dat Red Light heet, met kleding aan - niets naakt. Er waren daar meiden van Babestation aan het werk, en toen ik aankwam zeiden ze: "Oké, begin maar gewoon." Dat vond ik heel spannend, maar uiteindelijk werd ik het best bekeken op dat kanaal. Ik had het record van een ander meisje gebroken, en zij zei: "Wat? Dat dikke meisje heeft me verslagen?"

Ik ben niet zo nerveus op de set, want er is geen publiek - alleen maar een camera. Een keer werd ik gevraagd voor een shoot voor Playboy. Dat was allemaal veel professioneler en enger. Megan Coxxx was er ook. Het was voor ons allebei de eerste keer dat we zo'n shoot deden.

Mijn advies zou zijn: focus op jezelf en wat jij aan het doen bent. Zeker voor mannen geldt dit. In de pornoindustrie hebben mannen namelijk de neiging om elkaar af te schrikken. Het is een keer voorgekomen dat ik een scène met twee mannen moest spelen, die net daarvoor een ervaren acteur heel goed hadden zien spelen. Nou, die scène ging nergens over, want ze waren hartstikke geïntimideerd. Maar ik heb de dag gered door te squirten.

Ik was seksueler toen ik 17 was. Ik ben altijd goed geweest in seks, en ik heb constant geëxperimenteerd. Mijn advies aan meiden zou zijn dat ze van zichzelf moeten houden. Leer om van je lichaam te houden, ook als je een beetje dik bent. Als je dat niet doet, dan kan je niet van iemand anders houden.

Dora Rubinstein is musicalactrice. Ze is op tour geweest met de Young Shakespeare Company, en ze zal binnenkort Dorothy spelen in Shit-Faced Showtime: The Wonderful Wizard of Oz.

Ik denk dat ik altijd wel een zelfverzekerd persoon ben geweest. Maar op de toneelschool wordt je zelfvertrouwen wel helemaal afgebroken, waarna je het weer moet opbouwen. Ik weet nog dat onze dansdocent wilde dat we ons allemaal zouden uitkleden. We hadden alleen nog onze onderbroek en bh aan. Vervolgens moesten we in een rij voor de spiegel gaan staan. Ze bekeek ons één voor één van boven naar beneden. Je voelt je in eerste instantie heel ellendig, maar daarna voel je je ook sterker, alsof je alles aankan. We mochten bijvoorbeeld ook geen make-up dragen. Veel van dat soort dingen gebeuren op de toneelschool - dingen die waarschijnlijk niet eens mogen.

Op een gegeven moment voelde ik geen zenuwen meer voordat ik het toneel op moest. Je herhaalt eigenlijk gewoon iets wat je al honderd keer hebt gerepeteerd. Één van mijn docenten heeft wel eens gezegd dat zenuwen en enthousiasme uit hetzelfde deel van je hersenen komen. Als je zenuwachtig bent, moet je jezelf eigenlijk gewoon laten geloven dat het enthousiasme is. Zo voel ik me nu ook als ik het toneel op ga: enthousiast.

Ik denk dat audities veel enger zijn. Ik heb laatst auditie gedaan bij The Globe en het Nationale Theater. En dan ontmoet je vaak iemand - bijvoorbeeld een regisseur die je al van jongs af aan volgt - naar wie je opkijkt. Dat is veel lastiger, omdat diegene dan direct voor je staat. Ik probeer dan zoveel mogelijk van mezelf te laten zien, en geen robot te zijn.

Lydia is zakencoach, mentor en geeft motiverende speeches. Ze heeft meer dan 20 jaar ervaring in de media, PR en industrieën rondom persoonlijke ontwikkeling.

Ik voelde me een tijd lang heel onzeker, dus zocht ik hulp. Toen besloot ik me te gaan specialiseren in coaching. Ik denk dat je anderen beter kan helpen als je zelf ook problemen hebt gehad. Ik voel heel veel passie voor mijn vak.

Toen ik zeven was, verloor ik mijn vader. Je begrijpt de effecten daarvan pas als je een tiener bent. Van buiten leek het alsof ik zelfverzekerd was, maar het voelde van binnen niet helemaal goed. In sociale situaties hield ik mezelf in, omdat ik niet zoveel zelfvertrouwen had. Mensen die onzeker zijn, begrijpen niet helemaal wat ze waard zijn. Ik zocht een coach, en die heeft me goed geholpen. Ik had het gevoel alsof er een last van mijn schouders viel. Daarna had ik het gevoel dat ik mijn voet van de rem kon halen.

Mijn advies is: probeer te benoemen waar je je onzeker over voelt, en focus je daar op. Ik heb een keer iemand gecoacht die was afgestudeerd, en in een open kantoor werkte. Hij zat direct naast zijn baas. Hij werd onzeker in het voeren van telefoongesprekken, omdat een andere collega - die ook naast hem zat - er zo goed in was. Ik vroeg hem of hij mij kon vertellen waar hij goed in was, en welke overwinningen hij in zijn leven had geboekt. Opeens begint er dan een lichtje te branden, omdat mensen zien waar ze toe in staat zijn.

Veel mensen spiegelen zichzelf aan anderen. Maar dat is echt niet goed voor je zelfvertrouwen. Je moet andermans succes kunnen respecteren, zonder jezelf ermee te vergelijken en het gevoel te hebben dat je hebt gefaald. Je moet jezelf bovendien op een andere manier leren omschrijven. Mensen vinden zichzelf soms verschrikkelijk. Als je jezelf wat positiever omschrijft, dan is dat een goede eerste stap richting zelfvertrouwen.