Een derbydag met Sfeerteam ADHD van Go Ahead Eagles

“Ik lag vanochtend om half negen pas in mijn bed, dus ik ben nog een beetje aan herstellen.” Aan het woord is Brian (23), een van de kartrekkers van Sfeerteam ADHD (Active Diehards Deventer) van Go Ahead Eagles. Hij had een feest georganiseerd in aanloop naar de wedstrijd van vandaag tegen FC Twente. We staan in het supportershonk, vlak bij de Adelaarshorst. Het is nog vroeg in de middag, en er staat hardstyle op. “Dat was vannacht in de kroeg niet anders,” zegt Brian. “We begonnen met Nederlandstalig en na twaalven knalden we de hardstyle en hardcore erop.”

Sfeerteam ADHD van Go Ahead werd vijftien jaar geleden opgericht en bestaat tegenwoordig uit twintig vaste leden, en daarnaast nog vijftien supporters die weleens helpen bij het maken van doeken. Brian liep als achtjarige jongen al rond bij het sfeerteam, aangezien zijn vader een van de oprichters van de groep is. In hun verzamelplek lopen supporters van allerlei verschillende leeftijden rond. “De oudere garde neemt langzaam een klein stapje terug,” zegt Brian. “Wij nemen het met de jonge generatie steeds meer over. Wij staan nog vol in het leven.”

Brian legt uit dat voor de jonge generatie supporters PEC Zwolle de grootste rivaal is, terwijl oudere supporters juist meer een hekel hebben aan FC Twente. Al is Brian ook niet echt fan van die laatste club. “Sinds FC Twente de boel heeft bedrogen, gunnen we ze ook helemaal niks meer,” zegt Brian. De rivaliteit is merkbaar in het honk. Aan de muur hangt een trommel met een afbeelding van een adelaar die over het logo van PEC pist, en een sjaal met de tekst “Scheiss Twente.” Ook de wedstrijdposter hebben de supporters van Go Ahead helemaal in het Duits gemaakt, speciaal voor FC Twente.

De hardcore dreunt nog altijd door het honk. “Schrijf maar op dat de jonge generatie een waardeloze muziekkeuze heeft,” zegt Raymond (49), een oudere supporter die net komt binnengelopen, en een zwart vest van ADHD draagt. “Gisteren op het feest heb ik het ook maar een half uur volgehouden in die teringherrie.” Raymond is een van de oprichters van het sfeerteam. Hij geeft toe dat hij vanochtend wel wat eerder wakker was dan normaal, vanwege de spanning. “Voor onze generatie is dit van oudsher echt dé wedstrijd,” zegt hij. “Zwolle deed in onze tijd niet eens mee. Daarvan zag je alleen in de laatste vijf minuten van Studio Sport de uitslag eventjes voorbijkomen.”

Raymond kwam op het idee om ADHD op te richten toen hij met een groepje regelmatig wedstrijden van Schalke 04 bezocht. Hij zag daar supporters op het veld staan met grote vlaggen en dacht toen: dit kunnen wij bij Go Ahead ook. Hij maakte een ontwerpje voor een spandoek en ging vervolgens met de pet rond bij andere supporters. “Op dat eerste spandoek stond ‘Go Ahead Eagles hard to kill’,” vertelt hij. “We waren toen net gered van een faillissement. Ik had het doek in mijn slaapkamer gemaakt, en de letters in paint ontworpen.”

Even later komt er een man bij ons staan, die zich voorstelt als Marcel (51). Hij was vijftien jaar geleden ook bij de oprichting van het sfeerteam betrokken. “We begonnen klein, maar nu zijn de jongens vaak weken met een doek bezig,” zegt hij, trots dat de jonge generatie het zo goed oppakt. “Dan denk ik: poeh, wat is dit mooi.” Marcel vertelt dat Brian, de jongen waar ik eerder mee sprak, zijn zoon is. “Papa doet steeds minder en hij steeds meer,” zegt hij. “Misschien zelfs iets te veel. Hij heeft net een eigen huisje, maar ik sta daar nu vaak te klussen omdat hij te druk bezig is met de doeken. Maar goed, het is mijn eigen schuld. Hij heeft het niet van een vreemde.”

Brian drukt ondertussen een flesje bier in mijn hand. Hij vertelt dat ze geld bij elkaar krijgen voor de sfeeracties via donateurs, merchandising en sponsoren. Van de club krijgen ze niks, waar Brian wel begrip voor kan opbrengen. “Ze kunnen 10.000 euro aan ons overmaken of een halve speler halen,” zegt hij. “Dan is de keuze natuurlijk snel gemaakt.”

Om toch geld bij elkaar te harken, zoeken ze creatieve oplossingen. Het verkopen van een lingeriekalender, bijvoorbeeld. “Ik heb gewoon wat meiden via Instagram benaderd over mijn idee,” zegt Brian. Nadat genoeg vrouwen het plan wel zagen zitten, werd er op een zaterdagmiddag een fotoshoot in het stadion georganiseerd. “We hebben echt gelachen die dag,” herinnert Brian zich. “Wij hebben natuurlijk ook helemaal geen verstand van die poses en zo. Dus we zeiden tegen die meiden: ‘Doe gewoon maar wat.’”

De eerste oplage van 250 kalenders waren ze al snel kwijt, en de verkoop loopt nog altijd uitstekend. Een van de modellen woont in de straat van het stadion en wordt door de shoot nog vaak herkend. “Maar dat vindt ze zelf prachtig,” zegt Brian. Ze deed ook al meer modellenwerk, en is regelmatig in videoclips te zien, vertelt hij. “Daar loopt ze ook met haar kont in, laat ik het zo zeggen.” Een twintigjarige supporter genaamd Gijs vult aan: “Terwijl ze er geen reet aan vindt bij het voetbal.”

Gijs laat even later ook nog een zwarte string van Go Ahead Eagles zien. “Mijn vriendin heeft hem ook,” zegt hij tevreden. Gijs, die nu ongeveer vier jaar bij ADHD zit, weet nog goed dat hij aan het begin vaak in de hekken hing, maar met de strenge regels van tegenwoordig beter oppast. “Ik heb een groep van 25 vrienden, waarvan meer dan de helft door een stadionverbod al buiten staat,” zegt hij. “Je wordt tegenwoordig al het stadion uitgegooid als je een scheet laat.”

Ondertussen lopen verschillende leden steeds het honk in en uit om vlaggen en andere spullen vast naar het stadion te brengen. Brian vertelt dat ze vandaag ook een sfeeractie op touw hebben gezet. “Iedereen denkt dat we een anti-Twente-doek hebben gemaakt,” zegt hij. “Maar ik kan vast verklappen dat dit niet het geval is.” Buiten het honk staan alle leden in hun zwarte jas in de zon een biertje te drinken. Omdat de wedstrijd zo beladen is, wordt er in het stadion geen bier geschonken. De jongens kunnen dus beter nu alvast hun slag slaan.

Brian roept iedereen een half uur voor de wedstrijd bij elkaar om richting het stadion te gaan. Als we buiten het stadion nog even staan te wachten, springt Raymond in de hekken. Hij mag dan een van de oudere gasten van de groep zijn, maar is het duidelijk nog niet verleerd. Vanuit daar loopt de groep de Adelaarshorst binnen. Ze maken wat laatste spandoeken vast en sommigen beginnen alvast met vlaggen te zwaaien.

Als de spelers het veld op komen, hijsen de leden een rood-geel spandoek omhoog met 1902 erop, het oprichtingsjaar van Go Ahead Eagles, en de tekst “Risk everything. Fear nothing. Be an eagle.” Op de lijn van het zestienmetergebied hebben ze wat vuurwerkpotten neergezet, maar deze lijken even niet af te gaan. Nadat de sproeiers stoppen, knalt het vuurwerk echter de lucht in en ontstaat er een rood-gele muur van rook – daar moesten ze namelijk even op wachten. De jongens kijken tevreden toe.

FC Twente heeft in het uitvak ook een sfeeractie voorbereid. Het is een reactie op de anti-Twente-sjaals en de link die de supporters van Go Ahead steeds leggen tussen Twente en Duitsland. De Twente-supporters zwaaien met Duitse vlaggetjes en rollen een spandoek uit met de tekst: “Wir sind Twente.” De jongens van ADHD kunnen de actie niet allemaal waarderen: sommigen steken hun middelvinger op naar het uitvak.

Als de leden het vuurwerk van het veld hebben gehaald, nemen ze allemaal los van elkaar plaats op de B-side achter de goal. De sfeer zit er goed in, tot FC Twente na een kwartier op voorsprong komt. De capo, die voor op het hek zit, blijft onverstoord liedjes inzetten en de rest opzwepen. “Hey tjappies, zingen!”, schreeuwt hij als het even stil is. Als Go Ahead in de tweede helft op gelijke hoogte komt is hij helemaal niet meer te houden. Een steward moet aan zijn benen hangen om te voorkomen dat hij het veld op rent.

Een andere supporter zet het nummer Let’s go fucking mental in, waarna iedereen op en neer begint te springen. Kort voor het einde scoort FC Twente alsnog de winnende, waardoor Go Ahead toch met lege handen achterblijft. De meeste leden van ADHD lopen chagrijnig terug naar hun honk. Maar nadat de flesjes bier daar alweer worden uitgedeeld, zit de stemming er al vrij snel weer goed in. Raymond laat zijn humeur niet verpesten door de nederlaag. “De sfeer was wel aardig vandaag. Al blijft het beter als er ook bier wordt geschonken.”

In het honk staat de hardstyle alweer aan. Brian vertelt dat er zo nu en dan ook spelers langskomen. “Thomas Verheydt vindt het bijvoorbeeld mooi, die komt nog weleens gezellig een biertje drinken.” Even later komt de spits inderdaad binnengelopen. Supporters nemen een selfie met hem, en ondanks de nederlaag wordt de middag nog verlengd tot in de late avonduurtjes.

Bekijk hieronder meer foto’s van een middag met Sfeerteam ADHD in Deventer:

Dit is een verhaal uit De Twaalfde Man, de serie van VICE Sports over fanatieke supporters in Nederland. Zie hier alle verhalen uit deze serie.