Test Na tien jaar als professionele dominatrix te hebben gewerkt, wist Meesteres Suz dat het tijd was om eruit te stappen. Hoewel haar vaste klanten het niet erg vonden om een 40-jarige dominatrix te hebben, werd de fysieke inspanning haar te veel.
"Mijn lichaam werd er te oud voor," herinnert Meesteres Suz – nu 50 jaar oud – zich. "Ik heb een slechte tenniselleboog ontwikkeld, door het jarenlange zwiepen met een zweep. Daarna scheurde mijn rotatorenmanchet." Ze wist niet niet zeker hoe ze verder moest, dus deed ze wat menig gescheiden persoon of mislukte romanschrijver voor haar deed: ze trok zich terug in een Boeddhistisch klooster.
“Het was altijd al een droom van me om in een klooster te gaan,” zegt Meesteres Suz. Twee maanden later runde ze de keuken van het klooster. De voormalige professionele sadist had haar nieuwe roeping als professionele kok gevonden.
Meesteres Suzanne had een bepaald talent dat haar een aanwinst maakte voor iedere keuken die haar in dienst wilde nemen, namelijk haar extreme handigheid met touwen en knopen. Toen ze een kalkoenborst moest inbinden, verraste ze de chef-kok met haar snelle techniek. Maar wat haar nieuwe collega's niet wisten, was dat ze dezelfde techniek in haar vroegere carrière gebruikte bij ontelbare onderdanige mannen.
Niet alle sekswerkers kunnen tien jaar aan training op zo’n manier gebruiken, maar allemaal doen ze nuttige ervaringen op voor hun toekomstige carrières. Er zijn maar weinig sekswerkers die hun hele werkzame leven in de industrie werken. Ze vertrekken om heel uitlopende redenen – en vaak komen ze van tijd tot tijd terug voor korte of langere periodes.
"Mensen vertrekken om verschillende redenen," legt Raven Bowen van de York University in Canada uit. Voordat Bowen de academische wereld betrad, werkte hij tientallen jaren als belangenbehartiger voor sekswerkers in het westen van Canada. "Als mensen zwanger raken of verliefd worden, stoppen ze er vaak meteen mee. Sekswerkers uit de middenklasse kunnen een plan maken als ze de overgang maken – eerst werken als uitzendkracht en er dan geleidelijk helemaal uitstappen.”
Een andere veel voorkomende motivering is een kind dat binnenkort tiener wordt. Sekswerkers die niet aan hun familie vertellen wat voor werk ze doen, worden bang dat hun kinderen (en hun wrede klasgenoten) erachter zullen komen in welke industrie hun moeder echt werkt. Het zeldzaamst zijn de mensen die de Pretty Woman-fantasie naleven en zich settelen met een klant, alhoewel Bowen ons vertelt dat dit niet ongehoord is. "Klanten staan vaak centraal in de redenen waarom sekswerkers stoppen met hun werk,” zegt Bowen. "Ze kunnen ze doorverwijzen naar bepaalde beroepen of soms zelfs investeren in hun overgangsfase naar een andere baan."
Veel sekswerkers beschouwen de industrie als een tijdelijke opstap naar een ‘normale’ carrière en streven ernaar zich terug te trekken uit de seksindustrie wanneer ze genoeg geld hebben verzameld om bijvoorbeeld collegegeld te financieren of een klein bedrijf te starten.
"Sommige vrouwen doen het werk een of twee jaar, terwijl ze weten dat ze er niet mee willen doorgaan, dus sparen ze al hun geld,” legt Laura Watson van het English Collective of Prostitutes uit. "Ze geven weinig geld uit omdat ze geld sparen om daarna te kunnen doen wat ze willen.”
We vragen naar welke beroepen ze dan overstappen. “Een groot aantal stapt over naar de schoonheidsindustrie. Ze openen een nagelsalon of zoiets,” antwoordt Watson. Het belangrijkste is – als ze werken in een land waar prostitutie illegaal is – dat ze geen strafblad hebben. Met een strafblad kan het onmogelijk worden om de industrie te verlaten. "We hebben eens gewerkt met een prostituee die het werk tijdelijk deed om zo de kosten van haar lichamelijk gehandicapte dochter te dekken," zegt Watson. "Het geld was voor specifieke benodigdheden, en voor een korte periode. Maar toen kreeg ze een strafblad en kon ze de prostitutie in principe niet verlaten. Daarom is decriminalisering zo belangrijk."
"Ik heb een Roth IRA (een speciale pensioenrekening) en een klant van me gaat me helpen om een hoop van mijn spaargeld te investeren voor de toekomst," schrijft Shay, een sekswerker die aan de westkust werkt, via e-mail. "Ik hoop op mijn 45e miljonair te zijn," voegt ze eraan toe, hoewel ze ook erkent dat dit onwaarschijnlijk is. Shay rekent 400 dollar per uur en 2000 voor overnachtingen, en heeft een duidelijke strategie voor het verlaten van de seksindustrie. En zoals elke freelancer weet, is het belangrijkste dat je een goede boekhouder hebt. "Alles bijhouden is een must. Ik ben er vreselijk slecht in. Ook mag er geen papierspoor zijn, en daar ben ik ook slecht in. De belastingwetgeving is ingewikkeld, maar ik ken een accountant die specifiek werkt met sekswerkers – zij is een engel."
“Net als iedereen willen sekswerkers sparen voor hun pensioen, een huis of een verandering van carrière,” zegt Marie Thomasson, een 37-jarige financiële planner die in Los Angeles woont en gespecialiseerd is in sekswerkers helpen met het beheren van hun financiën. "Omdat het meest verhandelbare bezit van sekswerkers vaak hun lichaam is, en dat zo'n beetje altijd in waarde vermindert, is het belangrijk om aan het begin van hun carrière in de seksindustrie zoveel mogelijk te verdienen. Als ze ervoor kiezen de industrie te verlaten of met pensioen te gaan, is planning enorm belangrijk. Het is van cruciaal belang om een budget en voldoende reserves te hebben. Je moet je hoofd erbij houden terwijl je hard werkt, en als je zorgvuldig omgaat met de financiën zou een sekswerker met 35 of 40 met pensioen kunnen gaan.”
Als je echter op je veertigste wil stoppen, moet je goed letten op je lichamelijke en geestelijke gezondheid. Shay heeft een secundaire strategie om haar professionele succes te garanderen in de vaak fysiek zware industrie waar veel concurrentie is. "Een aspect van pensionering dat vaak over het hoofd wordt gezien, is iemands gezondheid," zegt Shay. "In mijn negen maanden als escort heb ik absoluut prachtige, briljante vrouwen gezien die hun leven weggooiden, omdat ze de hoeveelheid geld niet aankonden."
De oplossing? "Een belangrijk onderdeel van sparen voor je pensioen is goed op je gezondheid letten,” zegt ze. “Verzorg je tanden goed, neem massages, eet gezonde voeding en sport geregeld. Drink ook niet te veel alcohol. Dat alles heeft het mogelijk gemaakt om mij door de slechte tijden van sekswerk heen te slepen.”
Veel sekswerkers komen terecht in een veld dat iets te maken heeft met sekswerk, bijvoorbeeld als academica of belangenbehartiger. “Ik zit middenin mijn tweede studie en ik heb een aanbod voor een doctoraat gekregen,” zegt sekswerker en belangenbehartiger Laura Lee, die de Noord-Ierse regering voor de rechter heeft gesleept vanwege een wet die het illegaal maakt voor mannen om voor seks te betalen. "Mijn strategie om uit het sekswerk te komen is ermee te stoppen en dan lezingen te geven over sekswerk en mensenhandel. Ik heb nog een paar jaar te gaan, maar dat is het plan."
Lee bevestigt dat veel van haar collega's in de seksindustrie een vergelijkbare strategie hebben. "Sommigen hebben een zeer gestructureerde aanpak, in de zin van dat ze een financieel doel voor ogen hebben dat ze willen bereiken. Dat kan het aflossen van een hypotheek zijn of ervoor zorgen dat hun kinderen kunnen studeren."
Of je wel of niet openlijk bent over je vorige carrière kan een enorme impact hebben op je toekomstige opties. Je eigen baas zijn helpt, zoals Kristy Lin Billuni ondervond. "Mijn vijf jaar in de seksindustrie waren positief,” zegt Billuni. "Maar rond mijn dertigste vond ik dat ik er wel weer klaar mee was. Mijn lichaam moest weer een tijdje alleen van mij zijn.”
Nu gebruikt Billuni haar verleden als sekswerker als een uniek marketingpunt – ze runt het bedrijf Sexy Grammar, dat redigeer- en schrijfdiensten aanbiedt. "Ik heb mijn hele manier van schrijven en lesgeven opgebouwd rondom wat ik heb geleerd van de seksindustrie," zegt Billuni. Zoals alle sekswerkers die ik sprak voor dit stuk, zegt ze dat haar tijd in de industrie haar essentiële vaardigheden heeft geleerd.
“Alles wat ik heb geleerd over hoe je mensen moet onderwijzen over seks – om niet veroordelend te zijn, mensen te laten zijn wie ze zijn, om mensen tegemoet te komen – heb ik allemaal geleerd door een prostituee te zijn," zegt Billuni. "Ik heb ongelooflijk waardevolle hulpmiddelen geleerd om mensen door het creatieve proces te helpen."
Niet alle sekswerkers hebben zo'n gelukkig of leuk einde. Voor anderen is het verlaten van de industrie een rommelig, langdurig proces. Het kan moeilijk zijn om het stigma, dat nog steeds bestaat rondom sekswerk, af te schudden, en de overgang naar een nieuwe baan wordt nog moeilijker als het – zoals bij veel vrouwen gebeurt – uitkomt dat je een voormalige sekswerker bent.
"Ik heb gesproken met sekswerkers die gedwongen werkloos zijn geraakt en noodgedwongen in de meer gevaarlijke, ondergrondse gebieden van het sekswerk moesten werken,” zegt Bowen. “Wanneer mensen erachter komen dat ze in die branche zaten, kunnen ze niet van dat stigma afkomen en kunnen ze alle ervaringen die ze in de seksindustrie hebben opgedaan niet omzetten tot iets positiefs. In plaats daarvan worden ze gezien als onbetrouwbare sociale buitenbeentjes, ook al hebben ze de kwalificaties om de taken uit te voeren die ze op dat moment hebben."
Net als iedereen die stopt met een baan kijken voormalige sekswerkers met gemengde gevoelens terug op hun tijd in de industrie. Voor sommigen was het een middel om een doel te bereiken: een schuldvrije diploma van de universiteit, een hypotheek of een manier om de rekeningen te betalen in moeilijke perioden. Voor anderen was het een positieve ervaring, maar een waar ze uitgroeiden naarmate ze ouder werden. Billuni blijft, samen met veel andere voormalige sekswerkers, gefrustreerd over hoe de maatschappij de seksindustrie ziet. "Mensen verwachten dat sekswerk iets is waar je uit ontsnapt," zegt ze. "Maar voor mij was het een prachtig avontuur in mijn jeugd, dat mij echt heeft gevormd tot wie ik nu ben, en waar ik van leerde houden naarmate ik ouder werd."
Net als Biliuni kijkt Meesteres Suz met liefde terug op haar tijd als dominatrix, hoewel er een paar verschillen zijn. "Als dominatrix had ik altijd de leiding," zegt ze. "Nu heeft de chef altijd de leiding en ben ik zijn kleine onderdanige."
Ondanks deze rolverandering past Meesteres Suz zich goed aan. "Ik geniet van de verandering in hiërarchische rollen," zegt ze. "Voor nu geniet ik er iedere minuut van het hulpje van de chef te zijn, maar zoals in elke dominant-onderdanige relatie duurt dat slechts zolang de onderdanige dat wil – maar als ik uiteindelijk verderga, heb ik de titel souschef en een portfolio van professionele gerechten."
Advertentie