Indrukwekkende foto’s van brute buffelgevechten in Indonesië

Weinig is belangrijker in het leven in Toraja dan de buffel. De bewoners van deze regio op het Indonesische eiland Sulawesi, geloven dat buffels een vitale rol spelen in het hiernamaals; ze zouden de geesten van doden naar de eeuwigheid begeleiden. Maar voordat de buffels worden geofferd tijdens een massaal begrafenisritueel, leven ze lang en vechten ze tegen elkaar volgens de lokale traditie Ma’pasilaga Tedong.

Ma’pasilaga Tedong is een onderdeel van de rambu solo-ceremonie, een begrafenisritueel waarbij soms tien, soms meer dan honderd buffels worden geofferd voor een gigantisch feestmaal dat hoort bij de traditionele Toraja-begrafenissen.

VICE Indonesië is eerder naar Toraja geweest om een documentaire over de rambu solo te maken, maar ze hebben de stierengevechten gemist.

Ik wilde ze zelf zien, dus reisde ik vanuit mijn huis in het Indonesische Makassar naar het noorden, naar het dorp Toyasa Akung in Noord-Toraja. Ik ontmoette de zestienjarige Rafly Panggalo en zijn vrienden terwijl ze Hammer, hun eigen stier, klaarstoomden voor de wedstrijd. Hammer woonde al een maand in een met hekken van bamboe afgezet gebied in de buurt van de ring waarin het buffelgevecht zou plaatsvinden. Volgens lokale tradities is het belangrijk om de stieren in de buurt van de ring te houden zodat ze kunnen wennen aan de geur van de lucht en aarde.

Panggalo vertelde me dat de stierengevechten een belangrijke rol spelen in de lokale cultuur. “Het is een hobby, een deel van onze cultuur en onze gewoonte,” zei hij. “Veel Torajan, en niet alleen jongeren, zijn er dol op.”

De gevechten zelf kunnen een dodelijke afloop hebben. Mannetjesbuffels zijn gigantische wezens en rammen in de modderige arena met hun koppen tegen elkaar. De kleinere, jonge dieren komen er meestal vanaf met een paar schrammen en blauwe plekken. De zwaargewichten zijn soms echte killers, waardoor het vrij vaak voorkomt dat een stier de wedstrijd niet overleeft.

Toch zijn buffels ook heilige dieren in Toraja. Ook zijn het dure investeringen die over en weer worden verhandeld, en zo banden scheppen tussen de verschillende dorpen.

“De stierengevechten zijn een onderdeel van de rambu solo-ceremonie, die we houden om gasten en de rouwende familie te vermaken,” vertelde Pong Lora, een familielid van de overledene ter ere van wie deze ceremonie werd gehouden.

Hammer, de gedrongen buffel van een dorpeling die in Papoea werkt, kreeg zijn naam door de verpletterende klappen die hij uitdeelde. Zijn rivaal, een stier die eigendom was van Makassar Berkarya, werd aan hem gekoppeld via Facebook. Er zijn ontelbare Facebook fan-pagina’s voor Ma’pasilaga Tedong. De grootste, de ‘Community of Tedong Silaga Lovers’ (KPTS), heeft meer dan 73.000 volgers. Fanpagina’s zoals deze zijn de plek waar gevechten worden opgezet en gepromoot. De eigenaren komen van ver, van eilanden als Sumatra en Kalimantan, om te zien hoe hun stieren het in de ring tegen elkaar opnemen. Ze nemen vaak een entourage mee, meestal kinderen, en dragen teamshirts waarmee ze hun buffel promoten.

De gevechten zelf zijn opwindende, maar chaotische aangelegenheden. De organisatoren zeggen niet verantwoordelijk te zijn voor verwondingen die bezoekers oplopen, en de stieren kunnen gemakkelijk door de hekken breken of de menigte in rennen. Ondanks het feit dat iedereen veel plezier had, bleven de toeschouwers letten op wat de buffel aan het doen was, want het komt voor dat de verliezende buffel de benen neemt.

In het publiek werd druk gewed toen de twee stieren de ring betraden. Hammer verloor helaas zijn partij en keerde, verslagen maar nog in leven, terug naar zijn achtjarige eigenaar.

“Hammer heeft verloren,” zei Gandi Phillips. “Zijn tegenstander was groter, en dat maakte Hammer bang, maar het is oké. Hij kan een volgende keer weer vechten.”