Pornosterren vertellen waarom iedereen geil wordt van representatie

Vertegenwoordiging in de media is belangrijk. Als mensen zichzelf terugzien in verhalen, raakt je fantasie gestimuleerd. Als degene die je op het scherm ziet op jou lijkt, kun je je voorstellen dat jij doet wat zij doen. Langzaam maar zeker beginnen we een verschuiving te zien in de film- en televisiewereld in het soort content dat er gemaakt wordt en wie die content mag maken. Dat geldt ook voor de pornoindustrie. Amateurporno blijft aan populariteit winnen, en op die manier kunnen mensen zichzelf laten zien zoals ze zelf willen. Toch zijn de verhalen en de presentatie in mainstream porno nog gelimiteerd. Ik wilde weten hoe pornoacteurs denken over vertegenwoordiging in porno en vroeg een aantal acteurs naar hun ervaringen.

Bailey Jay , pornoactrice

De beslissing om mijn eerste scène te doen was niet wereldschokkend. Ik kreeg vijfhonderd dollar aangeboden voor twee masturbatiescènes. Het was voor een groot bedrijf dat heel veel transgenderporno maakt. Het was toen een hoop geld. Ik was net negentien en ik moest de huur betalen. Ik had geen opleiding, geen familie. Mijn moeder was verslaafd, dus ik had letterlijk niks te verliezen. Ik moest naar een hotel komen. Daar deden ze een condoom om een dildo en die stopte ik in mijn kont. Dat was de eerste keer dat ik gepenetreerd werd. Ik was nerveus, voelde me schuldig en kon nauwelijks stijf worden. Maar ik kon wel de huur betalen. Ik snap het als dit een beetje sneu klinkt, maar zo diepzinnig is het allemaal niet.

Voordat ik pornofilms ging maken, had ik alleen transseksuele porno gezien op internet. Ik herinner me dat ik een meisje zag en dacht: dat kan ik ook. In de stad waar ik woonde was het een nieuwigheid, dus ik wist dat er een markt voor was. Tegelijkertijd verwachtte ik niet dat de mannen die zich aftrokken op transgenderporno hele woke lhbt-ers waren. Ik ga ervan uit dat veel mensen die zichzelf progressief vinden alsnog porno kijken met het idee dat het laag werk is en dat de acteurs allemaal beschadigd zijn vanbinnen. Dankzij sociale media wordt er nu tenminste geluisterd naar mensen en waar ze zich op aftrekken. Dat is wel tof. Er is uiteraard iets in me dat die mensen graag wakker wil schudden en ze wil wijzen op hun hypocrisie, maar ik weet niet of het zo diep zit. Ik weet dat ik me niet heel diep voel als ik masturbeer.

Toch is vertegenwoordiging enorm belangrijk en onvermijdbaar. Seksualiteit komt in zoveel vormen dat we allemaal in een categorie vallen. Ik vind het geweldig dat ik naar iemand kan kijken en kan denken welke sleutelwoorden ik ze zou aanraden als ze porno zouden maken. Tot op de dag van vandaag krijg ik eindeloos veel berichten van transvrouwen die me vertellen dat mijn porno ze de kracht gaf om aan hun transitie te beginnen. Dat was in het begin niet mijn intentie, maar ik ben blij dat het zo is.

Bree Mills , regisseur bij Girlsway

Mijn oorspronkelijke visie voor Girlsway was om een online plek te creëren voor fans waar de hele focus zou liggen op lesbische content. Om de hele ervaring vast te leggen. Ik wilde een fictieve wereld maken waar meisjes de macht in handen hadden en waar we lesbische seksfilms zouden maken met net zoveel aandacht voor details als in andere genres. Tot die tijd werd lesbische content gezien als secundair of minder belangrijk. Er werden maar weinig films met kwaliteit gemaakt. Er was een gat, maar er was ook een groeiend aantal fans (mannen, vrouwen, homo’s, hetero’s) die lesbische content wilden. Toen we in 2014 van start gingen, waren we het eerste netwerk met enkel vrouwen. In de jaren daarna hebben we een enorme groei doorgemaakt en is ‘lesbian’ het meest gezochte genre geworden.

We maken heel veel verschillende soorten filmpjes. Van grappig tot bizar, maar ook met belangrijke thema’s zoals homofobie, uit de kast komen en het omarmen van verschillende soorten vrouwen. Laatst maakten we een filmpje met een van onze vaste modellen die haar zwangerschap wilde delen met onze kijkers. Deze smaakvolle, romantische zwangerschapsscène werd een van onze meest bekeken filmpjes. Al onze modellen zijn vrouwen die oprecht genieten van seks met andere vrouwen, wat hun voorkeur buiten werktijd ook is.

Ik wil met mijn werk de nadruk leggen op sociale thema’s die ik belangrijk vind om te onderzoeken, vooral in de pornografie. Het is dan wel porno, maar dat betekent niet dat het je niet aan het denken kan zetten. Veel van de films die ik heb geregisseerd voor Girlsway gaan over zaken als homofobie die ik zelf mee heb gemaakt als lesbienne. Een fan herkent dat misschien niet direct, maar de onderliggende sociale boodschap zit er altijd in. Vertegenwoordiging vind ik ook heel belangrijk, als het aankomt op verschillende type vrouwen. Mijn eerste gedachte tijdens het casten is: wie is de juiste actrice voor het karakter. Huidskleur of achtergrond is dan niet belangrijk. Ik probeer bewust niet te casten om een diversiteitsquotum te halen, maar ik probeer wel om veel diversiteit in mijn verhalen en karakters te stoppen om hetzelfde effect te bereiken.

Ik krijg veel brieven en mails van lhbt-fans, om me te bedanken voor het vertellen van verhalen over uit de kast komen en gay zijn, omdat het ze helpt met hun eigen seksualiteit onder ogen te zien. Dat is het grootste compliment dat ik kan krijgen, omdat ik weet hoe het is als lesbienne.

Dana Vespoli , pornoactrice en regisseur

Er zijn een heleboel Aziatische vrouwen in de porno. Aziatische mannen? Niet zoveel. Keni Styles was de enige Aziatische man, maar hij is met pensioen. De pornowereld is al zolang ik me kan herinneren racistisch. Het feit dat ‘interracial’ een genre is, is racistisch. Het betekent: zwarte acteur met anderen. Aziatische vrouwen worden op een grote hoop gegooid, omdat de producenten geen verschil in etniciteit zien. Veel specifiek Aziatische pornofilms hebben racistische titels als ‘me love you long time’, of erger. Ik deed weleens een doorsnee opname voor een film en kwam er dan later achter dat ze er een racistische titel aan hadden gegeven. Ik zat ook vaak in Latina-porno, omdat ze vonden dat ik daar voor door kon gaan. Soms moest ik mijn tegenspeler papi noemen. Vreselijk. Porno versterkt allemaal nare stereotypes. Gelukkig zijn er ook producenten die daar wat aan doen.

Als regisseur heb ik niet zoveel controle over de casting als ik zou willen. Ik ben niet de eigenaar van de films die ik nu schiet. Maar als het mogelijk is doe ik mijn best om een diverse cast te hebben. Toen ik nog wel de eigenaar was van mijn eigen content, probeerde ik trans-scènes en meer mainstream scènes te combineren, in plaats van ze gescheiden te houden. Vaak zeggen distributeurs dat films geen succes kunnen hebben als je je niet aan de bestaande regeltjes houdt van genres, dus trans, IR, etnisch, BBW, enzovoorts. Ik denk zelf dat vertegenwoordiging belangrijk is, zeker in porno. Ik zou graag mensen met een handicap wat bedachtzamer in beeld willen zien, net als mensen met verschillende leeftijden en maten in andere genres die niet per se niche zijn.

Daniel James , acteur, cammodel

Ik zie mezelf als gehandicapt. Ik ben gediagnosticeerd met hersenverlamming. Het is bij mij gelukkig niet heel heftig, in vergelijking met hoe het bij anderen kan zijn. Ik heb slechte motoriek in mijn benen. Voor de meeste mensen met mijn ziekte zit het in het hele lichaam. Ik kan nog lopen zonder hulpmiddelen. Mijn handicap staat niet centraal in de porno die ik maak. Je kijkt filmpjes om van klaar te komen, niet om een preek te krijgen. Ik wil het niet politiek maken, maar gewoon content maken en geld verdienen net als iedereen in deze wereld.

Tegenwoordig werk ik onafhankelijk. Mijn vrienden helpen me met alle aspecten van de productie. Ze hebben fotografie en mediaproductie gestudeerd. Ik weet dat het raar klinkt om je vrienden openlijk te vragen of ze door de camera naar je piem willen kijken, of je te helpen monteren terwijl je iemand in de kut of kont neukt, maar je moet het beste halen uit je omgeving. Er is niks beters dan iets maken met je beste vrienden en ze er ook nog voor te betalen. Onafhankelijk werken betekent dat ik totale controle over de edit en de artistieke kant heb. In al mijn foto’s en video’s zie je dat ik de camera bewust in een hoek hou zodat je minder van mijn benen ziet en meer van mijn torso, close-ups van mijn genitaliën en penetratie. Ik ben me er ook bewust van dat bepaalde sites of acteurs niet met me willen werken. Ze denken dat mijn beperkingen hun merk zullen verpesten, maar dat neem ik met een korrel zout. Ze hoeven alleen te weten dat ik content blijf maken, met of zonder hen. In het afgelopen jaar kreeg ik veel steun van de mensen van cam4. Ik zend live op webcam uit en heb een distributiedeal. Dat is gigantisch. Het enige voordeel van gehandicapt zijn is dat ik er goeie pr van krijg, omdat het zo obscuur is. Maar noem me alsjeblieft niet ‘inspirerend’.