Zo beleeft Melvin Platje zijn eerste weken op Bali

Melvin Platje (29) geeft via Facetime een virtuele rondleiding door zijn nieuwe huis op Bali. "Dit is mijn villa," zegt hij. “Kijk, een zwembad. Hierachter in deze ruimte kan ik chillen en een beetje zonnen. O ja, ik heb ook nog een buitendouche, zie je? Het is een aardig groot huis hoor.” Ik vind het zo groot dat ik me afvraag of er ook nog andere teamgenoten van hem in het complex wonen. “Nee joh, dit is helemaal van mezelf. Niet verkeerd, toch?”

Platje geniet zichtbaar op Bali. Vorig seizoen draaide hij een lekker seizoen in de Jupiler League bij Telstar, waarna hij een maand geleden een mooie transfer verdiende naar het Indonesische Bali United. Nadat ik hem vorige zomer ook al eens sprak, vond ik het weer hoog tijd om contact op te nemen met de spits. Via Facetime vertelt Platje over zijn eerste weken in Indonesië.

VICE Sports: Ha Melvin, hoe is het daar op Bali?
Melvin Platje: Ja, goed man. Ik ben lekker begonnen en het leven is hier natuurlijk helemaal top. Bij mijn basisdebuut scoorde ik meteen en de week erna had ik er weer een in liggen. Ik sta nu al op drie goals in vijf wedstrijden. Elke thuiswedstrijd zit het bomvol en zijn er 25.000 man aan het zingen. Mooi man, dat is wel wat anders dan in Nederland.

Ben je al populair bij de fans na je vliegende start?
Ja, ik merk wel dat het hier een stuk extremer is. Ze spreken me hier gewoon aan op straat hoor, daar hebben ze schijt aan. Als ik door de stad loop of bij een restaurantje zit, vragen ze gewoon heel beleefd om een fotootje. Bij de Nederlandse jongens met Indonesische roots – zoals Stefano Lilipaly en Irfan Bachdim – is het al helemaal niet normaal. Zij kunnen bijna niet over straat. Ik trek veel met die gasten op en ik vind al die aandacht wel lachen. Het is hier allemaal vijf keer erger dan in Nederland. Als je tijdens een wedstrijd gaat jagen, hoor je heel het stadion schreeuwen. Ze leven hier zo intens mee. Het is heel anders dan in Nederland. Hier gunnen de mensen me echt iets. In Nederland zijn het allemaal haters. Hier vinden ze het oprecht leuk als ik het goed doe.

Heb je een voorbeeld van die haters in Nederland?
Ze hebben altijd wat te zeiken in Nederland. Als je er één scoort, krijg je de vraag: waarom scoor je niet twee keer? Het moet in Nederland altijd beter. Als je hier een goaltje maakt, ben je helemaal de held. Misschien ben ik ook weer snel de schlemiel als ik geen pepernoot raak, maar dat heb ik hier nog niet meegemaakt. Tot nu toe blijven de supporters ook gewoon achter ons staan als we verliezen. Na de wedstrijd gaan we altijd op het veld in een kringetje staan. Dan gaan de fans allemaal met die telefoonlichtjes schijnen en dan gaat heel het stadion zingen. Dat is wel mooi, weet je.

Hebben ze al een speciaal liedje voor jou?
Ik denk dat ik er dan eerst nog even een paar in moet rammen. Het kan ook zijn dat ze al een lied voor me zingen, maar dan versta ik het blijkbaar niet.

Is je Instagram al ontploft sinds je overgang naar Bali United?
Ja man, elke keer als ik een goaltje maak of een foto plaats, heb ik er driehonderd volgers bij. Toen ik hier kwam had ik maar rond de 4.000 volgers, en nu zit ik alweer rond de 25.000. Op mijn Facebook is het niet veel anders. Echt grappig om mee te maken, al die reacties en likes.

Toen ik je vorig jaar sprak riep je dat je er zo twintig in zou rammen in de Jupiler League. Het zijn er 14 geworden. Dat was niet de afspraak.
Haha, met die voorspelling ging ik ervan uit dat ik in de spits zou staan. Ik stond vooral rechtsbuiten. Je snapt wel dat ik een beetje terugkrabbel, toch? Het waren er trouwens vijftien, die ene in de play-offs telt ook gewoon mee. Verder is het precies zo uitgepakt zoals ik het van tevoren had gehoopt. Een jaartje mezelf in de kijker spelen en dan een klapper naar het buitenland maken. Dat het zo mooi als Bali zou worden, had ik nooit verwacht. Echt veel Nederlandse gasten zouden echt graag naar deze club willen komen. Ik ben Telstar en trainer Mike Snoei ook heel erg dankbaar voor het vertrouwen. Zonder hen was dit nooit gelukt. Dit is zonder twijfel mijn mooiste transfer ooit.

Hoe is je transfer naar Bali United tot stand gekomen?
Het is allemaal best wel snel gegaan. Twee weken nadat ik hoorde van de interesse was het al rond. Ik zag dat er al een paar Nederlanders zaten en ik dacht meteen: dit is wel een mooie club. Ik twijfelde geen moment. Nick van der Velden heeft nog een goed woordje voor me gedaan. Mijn zaakwaarnemer heeft de onderhandelingen allemaal gedaan, daar bemoei ik me niet mee. Ik moest het nog een tijdje stilhouden omdat de club de transfer zelf naar buiten wilde brengen. Ik was twee weken voordat het bekend werd al naar Jakarta gevlogen om te tekenen. Twee weken later ben ik pas naar Bali gekomen voor de presentatie.

Had je meerdere opties?
In Nederland was er best wel wat interesse. Ik ga geen namen noemen, maar vooral een paar clubs uit de Jupiler League wilden me echt graag hebben. Ook twee andere buitenlandse clubs hadden serieuze interesse. Maar het is een gemakkelijke keuze als je zo’n leuke aanbieding uit Bali krijgt.

Ik neem aan dat het ook financieel een stuk interessanter is om naar Indonesië te gaan in plaats van de Keuken Kampioen Divisie.
Het geld dat ik op Bali krijg, is niet te vergelijken met mijn salaris bij Telstar. Weet je wat het is? Ik ga hier natuurlijk ook niet heen voor kattenpis. Ik kom hier ook om wat centen te verdienen. Het is ook weer geen jackpot hoor, maar het is gewoon een lekker bedrag. Ik ben er superblij mee.

Hoe ziet jouw leven er naast het voetbal uit op Bali?
Nou, we trainen in de ochtend van acht uur tot half tien. Dan zit mijn dag erop. Ik ga zelf maar af en toe voor mezelf fitnessen in de middag. Dat is niet verplicht, maar ik doe het gewoon om lekker fit te blijven.

En wat doe je dan de rest van de dag?
Een beetje naar het strand, zwemmen of over het boulevardje lopen. Gewoon genieten van het leven. Ik heb hier echt het mooist denkbare leven. Beter kan niet. Ik wil ook een beetje dingen gaan bekijken op Bali, maar dat heb ik nu nog amper gedaan. Voor de kinderen is er ook veel te doen, zoals waterparken en allerlei mooie stranden. Ik heb natuurlijk ook een hartstikke mooi huis hiero. Ik heb een eigen zwembad en een supergrote trampoline in de tuin. Het is echt genieten, weet je. Maar ik ben hier niet alleen om vakantie te vieren. Ik kom hier ook om te presteren. Genieten, maar hard werken hoort er ook zeker bij.

Kom je veel Nederlandse toeristen tegen?
Ik zie hier heel veel Nederlanders. Ook in het stadion kom ik regelmatig Nederlanders tegen die een wedstrijdje komen kijken. Als ze dan mijn naam roepen, loop ik even rustig langs om een praatje te maken. Laatst heb ik nog mijn shirt aan een groepje Nederlanders gegeven, dat soort dingen vind ik altijd mooi om te doen.

Je kunt ook gewoon Nederlands praten met een aantal van je ploeggenoten. Maar hoe verloopt de communicatie met de Indonesische spelers?
Ze praten niet heel goed Engels of zo. Ik zelf trouwens ook niet, daar niet van. Maar het zijn hele lieve jongens. Ze zijn altijd vrolijk en lachen veel. Nick van der Velden en ik houden wel van een grapje, dat vinden die gasten wel mooi. Leuke mensen zijn het joh. Anders, maar wel leuk. Snap je? Met handgebaren en een beetje half Engels komen we een eind. Het komt altijd wel goed.

Hoe is het niveau van het Indonesische voetbal?
Als ik hier de bal krijg, duiken er gewoon vier van die Indo’s in m’n nek. Het is tactisch een stuk minder dan in Nederland, maar het is zeker niet makkelijk om hier te spelen. Ze zitten er kort op en er lopen hier echt wel een paar goede voetballers rond. Weet je wat ook een stuk anders is dan in Nederland? Het vliegen naar al die wedstrijden.

Hoe vind je dat?
Laatst voor een uitwedstrijd moesten we twee keer overstappen. Daarna nog twee uur met de bus, dat was wel pittig. Ik heb gehoord dat we binnenkort een uitwedstrijd hebben waarvoor we drie keer moeten overstappen met het vliegtuig. Dan nog een paar uurtjes met de bus en daarna ook nog met de boot. Ik begreep dat we dan achttien uur onderweg zijn. In die tijd had ik ook in Nederland kunnen zitten. Dat is wel even kut, maar dat is niet anders.

Moet je nog aan andere zaken wennen in Indonesië?
De hitte aan het begin, man. Ik zat er aan het begin echt snel doorheen. Ik was echt helemaal kapot joh. Bij mijn eerste wedstrijd lag ik er na 25 minuten helemaal af. Laatst heb ik met moeite negentig minuten volgemaakt. Het gaat stapje bij stapje steeds beter. Het eten vind ik hier wel lekker trouwens, al mis ik wel het eten van mijn moeder.

Wat kookte ze dan voor jou in Nederland?
In Nederland at ik ongeveer drie keer per week bij mijn ouders. Mijn moeder maakt dan van alles: lasagne, Marokkaans of Italiaans. Ze kan echt heerlijk koken. Verder mis ik naast mijn familie en vrienden helemaal niks.

Je hebt voor anderhalf jaar getekend in Indonesië. Wat wil je daarna gaan doen?
Ik ben 29 en superfit. Als het werk erop zit, dan ga ik gewoon weer lekker in Nederland voetballen. Het kan twee kanten op. Of ik sluit mijn carrière af in Nederland of ik ram er weer een paar in en dan ben ik weer naar het buitenland. Volgens mij heb ik in Nederland 120 goals gemaakt. In Nederland kom ik altijd wel aan de bak, weet je. Als een club goals wil hebben, dan moeten ze mij gewoon bellen. Dat lijkt me simpel. Nee zonder dollen, ik heb nog vijf of zes jaar te gaan als voetballer. Ik ben veel fitter dan een paar jaar geleden, dus ik kan nog wel even vooruit. Maar als je het niet erg vindt, ga ik eerst even genieten op Bali. Geloof me: het is echt top hiero.

Meld je aan voor onze nieuwsbrief om wekelijks het beste van VICE Sports in jouw mailbox te krijgen.