De nonnen in het Druk Gawa Khilwa-nonnenklooster in het Himalaya-gebergte staan iedere dag om 4 uur ’s ochtends op, trekken hun kastanjebruine vechtsportgewaad aan, en beginnen aan hun kungfu-oefeningen.
Vrouwen zijn binnen het boeddhisme traditioneel gezien minder mondig dan mannen, en monniken nemen normaal gesproken de meest belangrijke rollen op zich. Maar dat begon te veranderen in 2008, door toedoen van de Gyalwang Drukpa, het spirituele hoofd van de eeuwenoude Drukpa-school voor Tibetaans boeddhisme.
De Gyalwang Drukpa – die ook wel Jigme Pema Wangchen genoemd wordt – is milieuactivist, onderwijzer en voorvechter van vrouwenrechten. Nadat hij Vietnam bezocht had, waar hij nonnen gevechtsporten zag beoefenen, opende hij het DGK-nonnenklooster om voor de vrouwen in zijn eigen regio hetzelfde te kunnen doen.
Het nonnenklooster in de buitenwijken van de Nepalese stad Kathmandu barst ondertussen van de activiteiten. Er zijn Engelse lessen en kungfu-lessen te volgen, en de nonnen maken kennis met de basisbeginselen van het ondernemerschap. Ook leren ze hoe ze voor moeten gaan in boeddhistische gebeden. Inmiddels wonen er zo’n 400 nonnen uit Bhutan, Nepal, India en Tibet samen in het klooster, en veel van hen spreken meerdere talen.
“In 2010 besloot ik om non te worden en sindsdien woon ik hier. Veel mensen denken dat nonnen alleen maar een beetje zitten en bidden, maar we doen zoveel meer,” zegt de 16-jarige Jigme Yangchan Ghamo, een van de nonnen die momenteel kungfu-lessen volgt.
Dit is trouwens niet de enige fysieke activiteit waar de nonnen in uitblinken. Vorig jaar fietsen 500 vrouwen 4.000 kilometer, van Kathmandu in Nepal naar Leh in India, om aandacht te vragen voor mensensmokkel.
De nonnen hopen dat hun kennis van de vechtsport eraan bij zal dragen dat de conservatieve houding richting vrouwen in het land zal bijdraaien. Sommige vrouwen, zoals de 26-jarige Jigme Paldel Lhadol, sloten zich bij het klooster aan om tegen de wensen van hun familie in te gaan.
“Al in mijn kindertijd wilde ik een non worden, en ik vond lang haar hebben toch nooit zo interessant,” vertelt Lhadol. De Tibetaanse is inmiddels alweer 8 jaar non. “Ik wilde nooit trouwen, ook al werd er wel druk op me gelegd vanuit mijn familie. Op de een of andere manier kwam ik hier terecht, en ik ben nooit meer terug naar huis gegaan.”
Toch is het nonnenklooster meer dan alleen een oefenterrein voor hun indrukwekkende kungfu-vaardigheden: het is bovenal een vrouwengemeenschap, met veel vrouwen die het klooster boven hun eigen woonplaats verkiezen.
De 22-jarige Jigmet Zeskit Lhamo uit de Indiase staat Himachal Pradesh werd een non toen ze nog maar 12 jaar oud was. “In 2007 haalden mijn vrienden me over om het nonnenklooster in Nepal te bezoeken,” vertelt ze. “Mijn familie stond er eerst niet achter, en nu vind ik het ook niet meer fijn om naar huis te gaan. Dít is nu mijn thuis.”