Zes vrouwelijke producers van Belgische bodem die je moet kennen

De geschiedenis van elektronische muziek is onafscheidelijk verbonden met de geschiedenis van de wetenschap. Nieuwe technologische ontwikkelingen zorgden voor ook voor nieuwe mogelijkheden in de muziek. Maar net zoals in de wetenschap, zijn de gendervooroordelen in de muziekwereld nog geen verleden tijd.

Vrouwen die bij het grote publiek bekend staan als componist of producer, zijn nog steeds eerder uitzondering dan regel. Ondanks de invloed van de 11de-eeuwse Hildegard von Bingen tot de 'Godmother of Hip-Hop' Sylvia Robinson, is het pas sinds kort dat vrouwen dat zoals TOKiMONSTA en Grimes naam beginnen te maken als producers. Nochtans stonden vrouwelijke en trans-pioniers zoals Wendy Carlos, Suzanne Ciani en Laurie Spiegel mee aan de wieg van elektronische muziek.

Gender is slechts één enkel aspect van het hele spectrum van een artiest, maar dat betekent niet dat het geen invloed kan hebben op zijn of haar muziek. Zo opende het boek ‘Feminine Endings’ van Susan Mcclary de discussie over het feit dat doorheen de eeuwen de invalshoek van muziekcompositie enkel mannelijk was, omdat vrouwen (bijna) geen toegang kregen tot het muzikale landschap.

Vandaag zetten organisaties zoals Shesaid.so en Female Pressure zeker al een stap in de goede richting, maar toch is het aantal vrouwelijke producers op Belgische podia nog steeds schaars. Daarom selecteerde VICE zes vrouwelijke producers van Belgische bodem die je aandacht absoluut waard zijn.

Als tweejarig huppelwezen begon Tsar B al aan haar carrière als violist. Het bleef echter niet bij vioolspelen: nadat ze als tiener een anti K3-club had opgericht, was ze een lange tijd op zoek naar een producer om een project mee te starten, tot ze op haar achttiende besloot om dat gewoon zelf te doen.

Op een dag stond plots het muziekprogramma Logic op haar computer. Tsar herinnerde zich niets meer van de homeparty de avond ervoor, maar zo geschiedde: toen ze als violist aan de slag ging bij School is Cool, begon ze beats te maken tijdens hun tour. Dat deed ze met succes, want met haar eerste single ‘Escalate’ wachtte haar meteen een vuurdoop, in een uitverkochte AB. Niet alleen in België maar ook internationaal werd het nummer goed onthaald, al helemaal in de danswereld, waar tal van choreografieën op het nummer werden gemaakt.

Samen met haar tabla machine en viool is ze ondertussen volop muziek aan het maken. Na haar debuutalbum ‘The Games I Played’ mogen we nu drie nieuwe EP’s van haar verwachten: twee gloednieuwe self-produced Tsar B EP’s en één met Marokkaans/Brusselse producer Gan Gah, bekend om zijn Souktronics.

Al van jongs af aan voelde Esinam zich aangetrokken tot allerlei verschillende Ghanese percussie-instrumenten van haar vader. Na tien jaar klassieke piano bleef ze zichzelf muziek aanleren om uiteindelijk bij dwarsfluit uit te komen. Stap voor stap breidde ze als autodidact haar muzikaliteit uit, om zichzelf vandaag een succesvolle multi-instrumentalist te mogen noemen. Altijd vertrekkend vanuit die basis, gaat ze aan de slag met een loopstation, gitaarpedalen, een synth en Logic om zo een mix te brengen van al haar muzikale invloeden. Gaande van Debussy en Ravel tot Flako en Makaya McCraven, ontwikkelt ze zo haar eigen muzikale universum.

Voor haar gelijkgenige debuut-EP, die vorig jaar uitkwam op SDBAN Ultra, was ze al actief als fluitist en percussionist in groepen zoals Témé Tan en Sysmo. Voor ‘Esinam’ werkte ze samen met studio engineer Almachrome, die bekendstaat voor zijn werk met namen als Madlib, Flying Lotus en Ebo Taylor. Dat deed Esinam met succes, want ze speelde al het voorprogramma van Belgische toppers als Melanie De Biasio en Selah Sue. Sindsdien heeft ze ook niet stilgezeten: ze bracht onlangs een album uit met haar side project ‘Mazima’, en er is ook een nieuwe Esinam-EP onderweg.

Met rolmodellen zoals J Dilla, 9th Wonder, Mastah Ace en Apollo Brown, kocht Amos op haar 19de een MPC XL drumcomputer. Daarna ontdekte ze dankzij DJ Rashad nieuwe manieren om met haar MPC aan de slag te gaan. Dag in dag uit is ze in de weer met het samenstellen van beats, met één MPC in de living en eentje op haar kamer.

A Taste Of Struggle, haar collaboratief project met True Noize, werd al snel opgemerkt door de Britse dubstepgoeroe Mala, en ondertussen releaste A/T/O/S al twee albums op diens label Deep Medi. Daarnaast werkt Amos ook aan een soloplaat die op Cortizona Records zal verschijnen. Zelf omschrijft ze de plaat als een verzameling van beats en rauwe momentopnames uit de afgelopen vier jaar. We horen haar spelen op de detuned piano die in haar living staat, waar ze tracks uit krijgt die lijken op onbestaande rauwe lo-fi demo’s van Destiny’s Child door de combinatie met haar unieke stemtimbre, dat hier en daar begeleid wordt door haar splinternieuwe MPC 2000.

MONOMONO is het collaboratieve project van geluidskunstenaar Anne van de Star en violist/producer Hester -1, die samenkomen in hun liefde voor elektronische muziek. Vertrekkend vanuit een symbiose aan verschillende inspiraties, gaande van de schilderijen van Georgia O’Keeffe tot teksten van Mary Beard, maken dit duo tracks die je onderdompelen in hun wereld. Met behulp van een uitgebreid palet van evoluerende klanken waardoor elk nummer een ander verhaal vertelt, geven ze zichzelf de ruimte om via verschillende instrumenten diverse personages te vertolken.

In hun debuutalbum gingen ze aan de slag met loops, midi-controllers, synthesizers en een viool om hun ideeën te vertalen en deze vervolgens 100% live te brengen.

Gezien hun studies in sounddesign, klassieke viool en mixed media, is het niet meer dan logisch dat ze openstaan voor interdisciplinaire projecten. Zo werkten ze voor hun track Georgia’s Paradise samen met Phil Schöl, die eerder al werkte voor Moderat, en hun nummer Georgia’s Paradise vertaalde in deze videoclip.

Met nieuwe singles die eraan komen, is het uitkijken naar wat MONOMONO in de toekomst nog allemaal gaat teweegbrengen. Daar kregen we vorige maand alvast een voorproefje van via hun nieuwe single Yurt: Another Line.

Audri’s dagelijks leven is doordrenkt met muziek. Ze is constant op zoek naar nieuwe technieken om haar muziek te verfijnen met een geavanceerde sound, die varieert van akoestische songs tot elektronica. Met haar stem als leidraad schrijft Audri over alles wat er op haar pad komt. Met een voorliefde voor psychologie probeert ze in elke tekst een al dan niet fictief verhaal te vertellen, ondersteund door haar piano, gitaar of elektronische drums.

Met echo’s van invloeden van Jai Paul, Photay, Holly Herndon en Florence + The Machine, slaagt ze erin om haar eigen stempel achter te laten op het Belgische label Tangram Records, waar ze met haar eerste EP ‘Fool’s Gold’ een eerste stap in de elektronische scene van België zette. Verder speelde ze voorprogramma’s voor acts als Mount Kimbie, Tamino en Warhaus en kreeg ze in 2016 de titel ‘Most promising artist’ op de Red Bull Elektropedia Awards. Ook heeft ze een nieuwe EP in de aantocht: een verzameling van zes nummers en een videoclip.

Krijg elke zaterdag de 10 beste VICE-verhalen van de week gemaild: schrijf je nu in voor onze newsletter.

Op haar zesentwintigste besloot Laryssa Kim haar thuisstad Rome achter te laten en te verhuizen naar Amsterdam om een nieuw leven te starten. Daar kwam ze terecht in de progressieve underground dans- & muziekscene. Ze werd opgenomen in de dans- en theatergroep M O N O Collective, waar ze in contact kwam met vele muzikanten en ook haar liefde voor producen ontstond. Ze werd geïnspireerd door creëren op het moment zelf en begon te experimenteren met een loopstation en effectpedalen, waarin ze tracht om haar impressies te boetseren in geluid.

Na enkele shows met het collectief in Amsterdam en Brussel besloot ze dat het tijd was voor een nieuwe horizon. Ze wilde haar competenties ontwikkelen in een educatief kader en behaalde haar master in Acousmatic Music Production in het conservatorium van Bergen.

In haar muziek benadert ze geluid, en zelfs haar stem, als materialistisch gegeven. Een kenmerk van elektro-akoestische muziek zijn de verschillende benaderingen van ruimte, klank en textuur, iets wat zeker terugkomt in Laryssa’s muziek. Toch blijft het daar niet bij: via haar stem neemt ze haar luisteraars mee in een surrealistische ervaring van een plek die toch vertrouwd aanvoelt. Ze gaat op zoek naar een specifieke sonoriteit, waar ze eerst vanuit een akoesmatische benadering haar geluiden opneemt om deze later mixen met spontane ideeën die komen uit improvisatie, meestal met haar stem.

Haar nieuwe EP kwam in november op plaat uit. Eerder kon je haar al aan het werk zien als voorprogramma van Nkisi, en ook op haar show op NTS. De twee verschenen ook samen in Brussels by Night, een documentaire van Boiler Room over het Brusselse nachtleven.

Volg VICE België ook op Instagram: