Kledij kopen en voor meer geld doorverkopen is een job als een ander

Aangezien de prijzen van grote merken de pan uitrijzen van zodra er een nieuw model wordt uitgebracht, hebben sommige slimmeriken een manier gevonden om er hun brood mee te verdienen. Op ‘t gemak. In principe moet je alleen maar een voorraad Nike Dunks of Supremes aanleggen om ze te kunnen doorverkopen aan een hogere prijs, van zodra de officiële verkooppunten zijn leeggeroofd. Voor sommigen is dit een geweldige manier om hun droomleven te leiden - vrij van alle risico's die de heethoofden die voor minder legale oplossingen kiezen moeten doorstaan, als u begrijpt wat ik bedoel. 

Oké, kledij verkopen is een van die dingen waarmee je - behalve je portemonnee - niemand kwaad doet. Maar wie zijn de slimmeriken die kleding of sneakers doorverkopen aan geldbeluste rappers, influencers of zelfs kinderen die er alles voor over hebben om op school te kunnen pronken met de allernieuwste Jordans? 

Jonathan* en Brice* zijn twee Belgische dealers die al een aantal jaren in het vak zitten. We hadden het over geld, strategie, klanten en schuldgevoel. Aangezien we nog altijd leven in het tijdperk van kapitalisme, kan dit je misschien inspireren voor een toekomstige carrièreswitch. 

VICE : Hoe ben je hierin verzeild geraakt?
Jonathan : Dankzij een vriend die al sinds 2015 in deze business zit. Ik begon stukken voor mezelf mee te nemen omdat ik ze mooi vond, maar besefte al snel dat ik met zulke hoge wederverkoopprijzen mijn bestellingen kon verdubbelen en “mijn consumptie kon betalen” als ik ze doorverkocht. Zo is het begonnen, met kledij, nadien belandde ik in sneakers met hetzelfde doel. 

Brice: Ik was fan van Supreme en merkte al snel dat de stukken voor meer werden verkocht dan gekocht, alles was super gelimiteerd. Dus rond 2012 begon ik een surplus aan te rekenen en als het geld opleverde, herinvesteerde ik wat ik verdiende in andere aankopen, en zo verder... Ik denk dat ik het heel goed gedaan heb.

Hoe krijg je al die zeldzame producten in handen?
Jonathan: In het begin was het gewoon een kwestie van snelheid, als er stukken op de website van een van de merken verschenen, moest je er zo snel mogelijk bij zijn. Maar beetje bij beetje zijn merken raffles op poten beginnen te zetten om het verkeer naar hun websites te beperken. Ze beperken het aantal mensen dat toegang heeft tot de nieuwe stukken, om te voorkomen dat hun websites crashen. Het is zonder twijfel meer ingewikkeld geworden.

Brice : Wanneer ik aan die raffles deelneem, vraag ik aan veel mensen om mee te doen voor mij, zij krijgen dus ook een lot. Anders is het op de ouderwetse manier! Er zijn steeds meer mensen die voor de Supreme-winkels kamperen, dus een echt geheim is er niet: je moet eromheen werken en altijd je telefoon in de gaten houden om niets te missen. 

Wat werkt het beste? 
Brice: Nike is nog steeds de veiligste gok. Jordans ook, zonder twijfel. De Yeezy's doen het momenteel ook goed, maar ik heb het model nooit echt leuk gevonden dus ik probeer ze te vermijden. Ik verkoop alleen dingen die ik zelf ook leuk vind. Daar komt nog bij dat de doorverkoopprijs super hoog is en dat verhoogt de risico's die ermee gepaard gaan, zoals oplichting bij transacties. Voor mij zijn ze dus minder verleidelijk.

Jonathan: Toen ik begon, zat iedereen op Supreme. Toen kon ik zo'n beetje alles kopen en het met zekerheid voor meer geld doorverkopen. Maar doorheen de jaren is dat veranderd, je moet bijblijven... Nu doe ik geen Supreme meer, behalve voor een paar specifieke pre-orders dan. Ik werk veel meer in sneakers, die rage is heel erg toegenomen. Een Jordans 1 of een Yeezy is altijd veilig. Dunks kun je ook aan dat lijstje toevoegen, die werken al een tijdje heel erg goed.

Zijn we het erover eens dat de vraag naar Supreme is gedaald? 
Jonathan: Supreme heeft veel winkels geopend en de geproduceerde aantallen verhoogd, de waarde van de producten is dus noodzakelijkerwijs gedaald. Nike daarentegen verdwijnt geleidelijk aan uit veel winkels waardoor het heel erg moeilijk is om bepaalde paren in handen te krijgen, die vraag neemt dus toe. Dit heeft onvermijdelijk een invloed op de keuze van de producten die je besluit door te verkopen.

Via welke kanalen verkoop je allemaal?
Jonathan: Ik probeer dit via zoveel mogelijk andere wegen dan het internet te doen. Mond-tot-mondreclame is de beste reclame, maar ik ga nooit naar mensen toe, zij komen altijd naar mij. Ik tippel niet... Soms organiseer ik een verkoop op Instagram of op Facebook. Nu doe ik veel meer consignatie-verkopen in winkels of op conventies en beurzen waar alles goed georganiseerd is. Ik heb liever dat mensen een minimum aan fysiek contact hebben met het materiaal. Het is altijd beter om de materialen van het product dat je wilt kopen te kunnen zien en aan te raken. 

Brice: Ik probeer zoveel mogelijk consignatie-verkopen te doen, maar in het echte leven gebruiken we alle mogelijke kanalen. Er is dus altijd een beetje Vinted, Ebay, enzovoort. Facebook en Instagram zijn alleen voor mensen die ik echt ken. 

Wat is het duurste artikel dat je ooit hebt verkocht?
Jonathan: Hoge Jordans 1, in samenwerking met Dior. Een klant nam ze van me over voor 8.000 euro. Da’s het soort verkoop dat je gelukkig maakt!

Brice: Ik verkoop liever volume tegen redelijke prijzen. Ik heb verschillende stukken van rond de 800 euro verkocht, zoals een Jordan 1 MCR, maar ik denk niet dat ik ooit voor meer dan 1.000 euro heb verkocht. Ik heb wel nog twee Supreme T-shirts in voorraad die minstens die prijs waard zijn, als alles goed gaat worden die heel binnenkort verkocht. Mensen willen steeds meer gehypet worden en zijn steeds minder bang voor de prijzen van modellen in heel beperkte oplage. Je hebt 14- of 15-jarigen die bereid zijn om 1.000 euro te betalen voor een paar schoenen dat ze binnen de 6 maanden verslijten. Zo was het vroeger niet, maar het wordt democratischer. Voor jongens zoals ik, is het een win-win situatie.

Heb je ooit het gevoel dat je misbruik maakt van de naïviteit van mensen?
Brice: Ik denk niet dat ik misbruik maak van iemand... Ik grijp de kansen waar ze zijn door als eerste iets te krijgen wat veel andere mensen ook willen. Daardoor kan ik het voor veel meer geld doorverkopen. Maar als je erover nadenkt, is dit precies hoe het in de meeste bedrijven werkt. Er zijn jongens die dingen verkopen die veel minder onschuldig zijn dan petten en schoenen, als je snapt wat ik bedoel?

Jonathan: Als je de nieuwste schoenen wilt kopen en dan de rest van de maand rijst wilt eten, dan wens ik je veel geluk daarmee. Ik heb daar geen probleem mee! Uiteindelijk dwing ik niemand om iets te kopen, je doet wat je wilt met je geld en zoals ik al zei, het zijn altijd de mensen die naar mij komen en nooit andersom. Ik sta recht in mijn schoenen.

Kan je je jongste klant nog herinneren? 
Jonathan : Ja, hij moet hoogstens 14 jaar zijn geweest. Het was op een show in Luxemburg en zijn moeder was bij hem. Ik zou hem niets verkocht hebben onder andere omstandigheden, je moet ook niet overdrijven.

Brice: Hij moet een jaar of tien geweest zijn, dat was ook op een handelsbeurs. Er was dus een kader waardoor ik hem rustig een artikel kon verkopen. 

Heb je beroemde klanten die zich dit allemaal kunnen veroorloven? 
Jonathan: Door het netwerk dat ik heb opgebouwd, zijn er verschillende beroemde rappers die weten dat ik toegang heb tot deze merken en me soms vragen of ik hen dit of dat kan bezorgen. 

Brice: Artiesten zijn mensen zoals iedereen. Geld geeft hen geen toegang tot bepaalde producten, dus gaan ze via jongens zoals wij op zoek naar de onderdelen die ze zoeken. 

Hoeveel verdien je, ongeveer?
Jonathan: Da’s moeilijk te zeggen. Ik tel niet echt en doe het al heel lang, maar ik hou mijn beide voeten op de grond. Zolang ik mijn rekeningen kan betalen en goed kan leven van deze zaak, hoef ik niet met een Bentley rond te rijden. Ik weet alleen dat dit een fulltime job kan worden als je er genoeg mee bezig bent. Het is mijn werk geworden. 

Brice: Dit zijn dingen die vertrouwelijk moeten blijven! Maar ik doe het nu bijna tien jaar. Je kunt je dus wel voorstellen dat dat is omdat het genoeg opbrengt om niet te veel te moeten tellen. 

Heb je ooit problemen gehad?
Jonathan: Ik heb zelf nog nooit problemen gehad, maar ik heb verhalen gehoord over mensen die overvallen worden voor een paar Yeezy's. Of kerels die dure spullen verkopen en betaald worden met vals geld… Hout vasthouden.

Brice: Zoals ik al zei, ik vermijd grote transacties... Dus nee, ik heb nog nooit een probleem gehad. Ik heb in 2017 wel een flinke vechtpartij gezien voor Patta's in Amsterdam tijdens een dropping, maar nog niks echt erg. 

Weet u wat deze merken van uw praktijken vinden? 
Jonathan: Om eerlijk te zijn, denk ik niet dat ze proberen om het te vermijden. Zij zien de vraag toenemen en zij zijn degenen die er het meest van profiteren... Als ik 100 paar tegelijk kon kopen, zou ik dat direct doen. Mijn geld gaat rechtstreeks naar deze merken en ik denk dat het hen uiteindelijk heel goed uitkomt... 

Brice: De meeste merken zeggen dat ze het niet leuk vinden, maar ik vind het totaal hypocriet van hun kant... Het stelt hen in staat om exclusiviteit rond een product te creëren, er is geen reden tot klagen als er paren voor duizenden euro's verkocht worden en sommige mensen zelfs bereid zijn om ervoor te vechten... Het creëert automatisch een golf van opwinding rond het item in kwestie. Voor hun zaken is het ideaal. 

Hoe lang denk je dit vol te kunnen houden?
Jonathan : Wetende dat ik er mijn fulltime baan van heb gemaakt, hoop ik dat het nog lang blijft duren! Ik heb er vertrouwen in. Wanneer de vraag naar sommige producten daalt, stijgt die naar andere. Je moet dus gewoon bijblijven om het goed te doen.

Brice: Zolang het goed gaat en het me lukt om de dingen goed te doen, blijf ik doorgaan. Maar doorheen de tijd begin ik ook met meer afstand naar de dingen te kijken: er zijn artikelen waarvan ik geen afstand van wil doen. Ik heb bijvoorbeeld een verzameling van 110 Supreme skateboard decks die thuis opgestapeld liggen, daar kom ik niet meer aan! 

* Schuilnamen

Volg VICE België ook op Instagram.