Je kan echt overal drugs in verstoppen

Tijdens mijn tienerjaren verborgen mijn ouders niets voor mij. Ze hebben mij altijd op een veilige manier blootgesteld aan alle goede en slechte dingen die deze wereld te bieden heeft. Ik herinner me nog heel goed de verhalen die mijn vader me vertelde: over de gouden eeuw van de stoners in Nederland, bijvoorbeeld. Ik heb altijd in landen met een relatief strenge drugswetgeving gewoond en kon me dus totaal niet voorstellen dat het in Amsterdam gewoon legaal was om op straat een joint te roken. Ik kon me nog minder voorstellen dat je legaal cannabis kon gaan kopen in een coffeeshop, een beetje zoals paracetamol vragen in de apotheek, een amberkleurig biertje bestellen op café of de nieuwste best of CD van Clouseau gaan kopen in de FNAC.

Ik herinner mij hoe ze me allebei met sterren (of cannabisbladeren) in de ogen vertelden over de gouden dagen waarin je nog gemakkelijk een dealtje kon doen: een beetje indica hier, een gram of twee, drie amnesia daar. Maar als stoners van het hoogste niveau met ogen die groter waren dan hun maag, bleef er altijd wat spul over wanneer het weer tijd was om naar het zuiden te vertrekken. Als gekleurd persoon was de kans dat mijn vader gearresteerd zou worden tijdens een "eenvoudige controle" groter dan 100%. De oplossing? Alles of een deel van wat nog overbleef versturen met de post. In een mooie briefkaart, bijvoorbeeld, met als enige risico dat het ergens onderweg verder zorgeloos in beslag zou genomen worden. 

Niet alle landen voeren hetzelfde beleid ten aanzien van illegale goederen en nog minder ten aanzien van drugs. Terwijl sommige landen zich laten inspireren door Portugal en diens beleid om drugshandel gedeeltelijk uit de strafwet te halen - om zo de ondergrondse economie beter te kunnen bestrijden en controleren - draaien andere landen de schroeven ad infinitum aan. Zelfs als dat hand in hand gaat met de invoering van een "totaal repressief" dogma. En om dit te omzeilen, zijn er natuurlijk postpakketten. 

Florence Angelici is woordvoerder van het Ministerie van Financiën, dat verantwoordelijk is voor de inbeslagnemingen door de douane. "We vinden geregeld drugs in postpakketten”, bevestigt ze. “Veel van die producten worden vanuit België verstuurd naar plekken over de hele wereld, hoewel ze niet hier geproduceerd worden. We onderscheppen veel synthetische producten: MDMA, XTC, Ketamine. Deze producten komen hoofdzakelijk uit Nederland, uit grensgebieden die buiten de controle van de grenspolitie vallen. Om te voorkomen dat zij in hun eigen land worden opgespoord, posten de handelaars niet vanuit Nederland maar vanuit België.”

Deze praktijk is niet nieuw, maar de douane stelt de laatste jaren wel een duidelijke toename vast van het aantal inbeslagnames van drugs, die op steeds meer originele schuilplaatsen verstopt worden. Het is moeilijk om er precieze aantallen op te kleven, omdat de aard en de vorm van deze producten zo verschillend zijn. “Wat nieuwe producten betreft, hebben we de afgelopen vijf jaar een toename gezien van allerlei soorten kalmerende middelen zoals onder andere GHB en benzodiazepine", legt de woordvoerder uit. “De hoeveelheid ecstasy is ook toegenomen. In 2021 hebben we meer dan 100 kg aangetroffen in postpakketten, dat is zo’n 20% meer dan in 2020.”

Dankzij de samenwerking van verschillende douanediensten heeft VICE een paar foto’s verkregen van onverwachte drugsvangsten, die gevonden en verbrand werden door agenten. 

Met 6 kilo methamfetamine, 50 gram 3-MMC en 15 xtc-pillen, is het moeilijk om nog te twisten over eigen gebruik. Ik probeer nooit vooringenomen te zijn, maar ik denk dat de collectieve verbeelding ten opzichte van lavalampen een big red flag is voor witte babos met rasta’s - of erger, hippies die nooit echt de bladzijde hebben kunnen omslaan. 

Niet noodzakelijk de meest feng shui manier, noch de meest stijlvolle, noch de meest discrete.

Het lijkt misschien triviaal, maar het verzenden en ontvangen van pakjes is een echte logistieke oefening in usurpatie die het de douane bijna onmogelijk maakt om daders te identificeren. “Het is heel moeilijk om de persoon te vinden die het pakje heeft verzonden of zou moeten ontvangen," vertelt Florence Angelici. “Meestal wordt er adresfraude gepleegd, soms wordt er een vals, onbestaand adres gebruikt.” Ondanks internationale inspanningen om het aantal inbeslagnames op te drijven, lijkt het doel van de douane eerder gericht op het voorkomen van transacties, dan op het opsporen van de bron ervan.

Dit pakje dat vanuit Antwerpen naar een particulier in Guayaquil werd verstuurd, kende een slechte start: het werd aangegeven als tweedehands kleding, maar in het pakket zaten verschillende flessen met voetverzorgingsproducten. Een beginnersfout? 

Het klopt dat je in dit geval oog voor detail nodig hebt. Wat zou kunnen doorgaan voor een simpel pakketje met etenswaren, blijkt een ware kans om smerig geld te verdienen. Dit kan je misschien wantrouwig maken ten opzichte van de pakjes die je ouders je toesturen als je in het buitenland verblijft. Opgelet: zorg ervoor dat je al die lekkere, nostalgische traktaties niet verwart met een zak bomvol pure MDMA.  

Want ja, ik geloof oprecht dat sommige mensen echt iets hebben aan die kant-en-klare Knorr-maaltijden. ‘t Is alsof de geur van de koekjes die je oma vroeger bakte nu vacuüm verpakt en verkocht wordt. Als je naar deze foto kijkt, krijgt een slogan als "Met Knorr krijg je de smaak te pakken" een hele nieuwe betekenis. 

Daarnet zei ik al dat deze praktijk steunt op een internationale business en dit is daar het perfecte voorbeeld van. 30.000 pillen voor Pakistan, niets meer dan dat. De hoeveelheden en de landen van bestemming zijn niet het resultaat van toeval, maar van een eenvoudige commerciële berekening: de prijs hangt af van het gevaar dat de koeriers en handelaars lopen en vooral ook van de kostprijs wanneer zij eenmaal op hun bestemming gearriveerd zijn. “Het wordt naar landen verstuurd waar de verkoopprijs veel hoger ligt dan hier," vertelt de woordvoerder. “Diezelfde logica geldt ook voor Ecuador of Nieuw Zeeland.”

We wisten dat drugsfabrikanten geniaal waren, maar dat ze de brokken van onze blaffende beste vrienden exact zouden weten na te maken… Eén advies als je ooit hondenvoer geleverd krijgt: check welke kleur het heeft en proef bij twijfel (of niet) om uw mormel een bad trip te besparen.

Ik denk dat we kunnen zeggen dat dit de meest technische schuilplaats van ze allemaal is. Een kilo methamfetamine in Afrikaanse kunst verstoppen, is niet voor iedereen weggelegd. Blijkbaar verkeert alles in de mogelijkheid om een schuilplaats voor 250 gram crystal meth te worden, geweldig. Het verhaal onthult niet of de kunstwerken op maat gemaakt werden om drugs te smokkelen of de dealers hun levering in een reeds bestaand werk verstopt hebben. 

De Kinder Surprise van 2022 is eens iets anders, bravo artiest.

Als de vorige foto de meest technische was, dan is dit misschien wel de leukste. Deze zending zou perfect kunnen doorgaan voor een postpakket naar iemand die oprecht nostalgisch is naar z’n thuisland. 

Ketamine verstoppen in pakjes Limburgse soep, of hoe je je drugs in een lokale guilty pleasure verstopt. Als de smokkelaars ervoor hebben gekozen om hun product in dit uitzonderlijke gerecht te verstoppen, dan is dat alleen omdat die Limburgse aspergesoep een zekere populariteit geniet in het buitenland - althans onder Belgische expats in de VS. Een halfslachtige trots.

Dat het drugsverkeer door België raast, is geen primeur. De stad Antwerpen is dankzij haar wereldberoemde haven bijvoorbeeld uitgegroeid tot de Europese cocaïne-hoofdstad. Dit leiderschap is niet nieuw en verkeert allesbehalve in crisis. Florence Angelici vat het samen: “Covid heeft geen invloed gehad op de drugshandel, jaar na jaar is er een duidelijke toename van het aantal inbeslagnames. Enerzijds zijn er de nieuwe exportlocaties die wereldwijd bekend worden voor de verspreiding van synthetische drugs, anderzijds is er de explosieve groei van de online-handel. Die trend volgt de curve, want er wordt heel veel aangekocht op het darknet.” Hoe meer drugs er online worden aangekocht, hoe meer drugs er verstopt worden in goederen en koopwaar. 

Vandaag telt de Belgische douane 3.350 agenten die verdeeld zijn in teams van verschillende departementen (administratie, inbeslagneming, inventarisatie, mobiele patrouilles, enz.) Ook al zijn zij niet allemaal betrokken bij inbeslagnames, het is de regering duidelijk dat dit arsenaal te mager is om de strijd tegen de uit de hand gelopen verbeelding van de drugsindustrie voort te zetten. Hoe meer inbeslagnames, hoe groter het risico voor koeriers en handelaars en dus hoe hoger de prijs van die producten zal worden. "Er is een overheidsinvestering gepland voor op de lange termijn, over een periode van verschillende jaren zal er 70 miljoen euro geïnvesteerd worden. Voor de aankoop van scanapparatuur, de aanwerving van personeel, enzovoort", weet het Ministerie van Financiën mij te vertellen.

Ondanks de materiële en economische inspanningen van de Belgische federale overheid, lijkt het erop dat war on drugs en de algehele repressie niet werken. Is het anno 2022, aan de vooravond van de overgang naar een samenleving die in toenemende mate vrij is van aardse barrières (metaverse, dark web, globalisering in overvloed) en die - zoals we hier zien - geen moer geeft om haar grenzen, niet stilaan tijd om na te denken over een nieuwe aanpak?

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.