Op een avond in mei 1977 wordt Beverly Hester verkracht. Volgens de samenvatting van de rechtszaak verklaarde ze dat de dader, Donnie Way, dreigde haar in elkaar te slaan als ze geen seks met hem zou hebben. Toen ze probeerde de slaapkamer uit te komen, zou hij haar hebben geslagen.
Hester vertelde dat Way anaal bij haar naar binnen ging en dat hij haar dwong om orale seks te verrichten. Ze zei dat hij haar penetreerde terwijl ze hem smeekte om dat niet te doen, aangezien ze maagd was. Hij stopte toen ze zei dat ze hele erge buikpijn had. In het ziekenhuis vertelde ze haar moeder dat ze was verkracht.
Videos by VICE
Ondanks deze verklaring, vond de jury het argument van de verdediging toch overtuigender. Die zei dat Hester in eerste instantie had ingestemd met seks. Tijdens het overleg vroegen de verdedigers de rechter of “het mogelijk was dat toestemming ingetrokken kan worden.” De rechter zei dat dat kon, al helemaal in zaken waarin seks gewelddadige proporties had aangenomen en het niet langer “met wederzijdse toestemming” was. Way werd veroordeeld voor ‘second degree rape’.
Het hooggerechtshof was het echter niet eens met de interpretatie van de rechter over ingetrokken toestemming. “Als de penetratie plaatsvind met toestemming van de vrouw, is de verdachte niet schuldig aan verkrachting. Al kan hij wel worden berecht voor andere acties die daarop volgden,” zo schreef het hof.
Daardoor kunnen vrouwen in North Carolina al 38 jaar lang hun toestemming niet intrekken zodra de seks is begonnen. De 19-jarige Palmer heeft dat bijvoorbeeld meegemaakt toen ze op een feestje ingestemd zou hebben met seks met een oudere man, maar zich bedacht toen hij gewelddadig werd. “Het is belachelijk,” zei Palmer tegen de Fayetteville Observer. “Als ik nee zeg, maar iemand gaat toch door, dan is dat verkrachting.”
Afgelopen 30 maart diende senator Jeff Jackson, een democraat, een wetsvoorstel in die deze verschrikkelijke wet moest veranderen (hij had al eens eerder, in 2015, een vergelijkbaar voorstel gedaan in samenwerking met twee Republikeinen). De tekst van SB 553 is kort en krachtig. Er staat onder andere in: “een persoon mag toestemming voor vaginale geslachtsgemeenschap intrekken tijdens de seks, zelfs als de penetratie met toestemming plaatsvindt en zelfs als er maar een keer vaginale geslachtsgemeenschap plaatsvindt.”
Vrouwen kunnen al 38 jaar lang hun toestemming niet intrekken zodra de seks is begonnen.
Op dit moment ligt het voorstel bij de Senate’s Rules Comittee en waarschijnlijk blijft dat nog wel even zo. Jackson vertelt dat hij van plan is om het voorstel volgend jaar opnieuw in te dienen. “Dit zou echt niet zo omstreden moeten zijn,” zegt hij. “North Carolina is de enige staat waar nee niet echt nee betekent. Op dit moment is een man niet wettelijk verplicht om te stoppen als een vrouw zegt dat ze niet meer wil, zolang ze in eerste instantie heeft toegestemd. Dit betekent dat als de seks gewelddadig wordt, de vrouw geen recht heeft om tegen de man te zeggen dat hij moet stoppen.”
Jackson zegt dat hij deze fout in de wet voor het eerst tegenkwam in zijn werk als openbaar aanklager. Toen was hij gedwongen een verkrachtingszaak te seponeren. “Er zijn maar weinig wetgevers die op de hoogte zijn van deze wet,” zegt hij. “Ze zijn altijd erg verrast als ik ze erover vertel. In veel gesprekken met mensen moet ik deze belachelijke fout in onze verkrachtingswetgeving uitleggen Er zijn nog geen wetgevers geweest die het hebben verdedigd. Iedereen is het erover eens dat we hier iets aan moeten doen.”
Maar de dingen veranderen maar heel langzaam. Hij noemt een conservatieve blog die daar deels aan bijdraagt. Daarin maakt de auteur Jacksons werk belachelijk en zegt hij dat hij het alleen doet om de alumni van het department van vrouwenstudies in te palmen.
“Die blog heeft helaas wel wat invloed op veel van onze conservatieve leden,” zegt Jackson. Toch denkt hij dat het wetsvoorstel er uiteindelijk wel door komt. “Wanneer dat gebeurt, zal men er unaniem mee instemmen. Niemand kan deze fout in de verkrachtingswetgeving op een serieuze manier verdedigen.”
Angelica Wind is de directeur van Our Voice. Dat is een crisisinterventie- en preventiecentrum in North Carolina voor slachtoffers van seksueel misbruik. In hun ideologie staat centraal dat “toestemming enthousiast en constant moet zijn”, maar ook dat “de staat North Carolina een transformatie door zou kunnen gaan als vrouwen de mogelijkheid zou worden gegeven hun toestemming in te trekken.”
Deze fout in de wet zorgt er volgens Wind voor dat slachtoffers van seksueel misbruik geen autonomie hebben over hun lichaam. “Als vrouwen hun toestemming niet kunnen intrekken, worden de daders niet verantwoordelijk gehouden en zeggen we eigenlijk dat we vrouwen geweld mogen aandoen als ze in eerste instantie toestemming hebben gegeven.”
Maar er zijn meer gevolgen. Door de wet is er volgens Wind ook een idee ontstaan dat wanneer er een verkrachting plaatsvindt, het niet ‘echt’ gebeurd kan zijn. “Je zegt eigenlijk tegen verkrachtingsslachtoffers dat het geen verkrachting is. Daardoor zoeken ze minder snel de hulp die nodig is voor het herstelproces.”
Hoewel North Carolina de enige staat is waar vrouwen hun toestemming niet kunnen intrekken nadat de seks is begonnen, zien veel andere staten dit als een grijs gebied. Alleen South Dakota, Connecticut, Californië, Illinois, Maine, Maryland, Kansa en Minnesota zijn er heel in duidelijk dat toestemming ingetrokken kan worden tijdens de seks; alleen Illinois heeft er daadwerkelijk een wet van gemaakt.