Mark Rutte is de gemiddeldste man van Nederland

Mark Rutte kan sinds kort ook in één adem genoemd worden met Natasja Froger, Mies Bouwman en Marco Borsato: ook hij was namelijk deze week gastredacteur van de Margriet. In het voorwoord van hoofdredacteur Leontine van den Bos zegt ze te willen uitzoeken wie Mark Rutte is, naast premier. Hoe? Door hem hoofdredacteur te maken van een instituut, en vooral de diepte op te zoeken. Wist je dat zijn lievelingseten Indonesisch is? Dit en meer van Rutte's favorieten: van sneakers tot drop. En van coffee to go, zoals op ongeveer elke pagina duidelijk wordt.

Terwijl de hoofdredacteur dus een weekje de boel de boel kon laten, zette Mark zijn beste beentje voor in de brainstromsessies met de redactie. Met succes: Margriet #45 van 2015 vat Mark Rutte volledig samen. Dat is ook de huisfotograaf niet ontgaan, getuige de sfeerimpressie op de eerste pagina. Mark toont zich een teamplayer, gepositioneerd als Messias tussen zijn discipelen aan de redactietafel. Een sterke man die de ellende en kolder van alledag met speels gemak te lijf gaat. Verder valt op dat Rutte vaak naar dingen wijst.

Tussen ingezonden brieven ("Ik geniet van mijn kinderen"), aankondigingen van de Margriet Winter Fair (nog twee weken!) en een recept voor de red velvet verwencake krijgen we een exclusief kijkje in de ziel van onze regeringsleider. Wat kenmerkt Rutte, los van een passie voor coffee to go? In een interview met Aaf Brandt Corstius (niet afhaken!) laten ze de politiek vooral links liggen, en waar Rutte gedwongen wordt om links of rechts te gaan knalt hij als een stoomtrein recht door het midden:

De beloftes van zouteloze quotes ("Ik weet niet of ik als kind wel zo lief was.") worden in elk geval nagekomen. Geen lezersbedrog hier. Dan zijn we nu aanbeland bij het lifestylegedeelte van Margriet. Net als iedere Nederlander ooit geeft de MP te kennen dat hij niet vies is van een dropje, en leren we dat hij houdt van klassieke muziek. Dat is ongeveer net zo breed als zeggen dat je dol bent op de Europese keuken. Dat vergeten we even zodra we bij deze pagina aanbelanden:

Oké. Ik ben halverwege het magazine en de middelmatigheid wordt bijna grotesk. Er is nog steeds geen spoor van persoonlijkheid te bekennen, geen enkel idee te krijgen van wie de minister-president van bijna 17 miljoen Nederlanders is. Maar wacht! Een snackie tussen het interview door, een kolom met bitesize personalityvragen, dat biedt misschien soelaas. Misschien vragen ze wel naar zijn lievelingsdier, en blijkt dat toch een miereneter te zijn in plaats van de labrador die je zou verwachten. Helaas. Er wordt gevraagd naar zijn favoriete tv-programma (DWDD) en overige, niet-klassieke muziekvoorkeuren (U2 – Beautiful Day). Hij is blijkbaar de enige Nederlander die aangenaam verrast was met het U2-album op zijn iPhone. Maar de allergrootste klapper moet nog komen. De minister-president moet met de billen bloot, want er wordt ook gevraagd naar zijn favoriete website. Zijn antwoord: NU.nl.

We gaan door. Het fotoalbum met jeugdfoto's van Rutte is best een goed item. Je ziet hem piano spelen, je ziet zijn modeltreintjes en je ziet hem op skivakantie. Langzaam begint er een patroon zichtbaar te worden. De persoonlijkheid van de minister-president kenmerkt zich door het ontbreken van persoonlijkheid. Duisternis bestaat natuurkundig gezien ook niet: het is enkel het ontbreken van licht.

Mark, het is niet erg als je het leuk had in Euro Disney! Dat kun je gewoon toegeven. Waarom schiet je in de verdediging met "niks voor mij", alsof net aan het licht is gekomen dat je in 1997 een keertje heroïne hebt geprobeerd? Er is ook ruimte voor een groot interview met Janine Jansen, de bekendste violiste van Nederland. De leukste karaktertrek van de minister-president die hierin naar voren komt, is dat hij naar eigen zeggen "altijd trek heeft", als hij zich verontschuldigt voor de hoeveelheid kaasblokjes die hij tijdens het interview eet. Oh, Mark! Tijd voor travel: Rutte neemt je mee naar The Big Apple! Nu is het daar heus hartstikke vet, maar met genoeg airmiles om een aanzienlijk deel van de staatsschuld af te lossen zou je misschien gewaagdere keus verwachten. Maar nee, geheel naar verwachting komt hij met de favoriete stad van ongeveer iedereen ter wereld. Er is een direct causaal verband tussen de passie voor deze metropool en het feit dat er coffee to go beschikbaar is.

Wat leren we, al bladerend door de Margrutte, nou echt van de man achter de president? Zo weinig, en zo veel tegelijk. Hij is die neef van een vriend van je middelbare school. De saaie neef die je ooit een lift naar het station heeft gegeven, maar die je alweer was vergeten omdat hij in een antracietkleurige Skoda stationwagen reed en Radio 2 luisterde. Grote kans dat er ergens in die auto ook een coffee to go rondslingerde.

De mens Mark Rutte is de gemiddeldste Nederlander, en daarmee is de democratie volgens mij uitgespeeld. Mark Rutte is niet alleen onze minister-president, maar ook iedereens neef. Misschien is Mark buiten de publiciteit om wel een hele kleurrijke gast, zou kunnen. Maar laat dan dan ook zien in een tijdschrift dat je cureert. Als je A zegt moet je ook B zeggen, en dan bedoel ik niet meteen de 'b' van 'basic', of van 'Berlusconi' aan de andere kant van het spectrum. Er zit een flink grijs gebied tussen die twee extremen, dat niet per se opgevuld hoeft te worden met de kleur grijs. Liever niet zelfs.