We spraken de ultras van Stade Rennes over hun groep, tifo’s en aartsrivalen

De sfeerbeelden komen van de ultragroep Roazhon Celtic Kop, die al meer dan 25 jaar op de Mordelles-tribune zitten van stadion Roazhon Park.

VICE Sports sprak met twee capos, Yoann en Valentin, en de president van de groep, Pierre. We hadden het hen over het jubileum van Roazhon Celtic Kop, de rivaliteit met Nantes en de Franse superster Ousmane Dembélé.

VICE Sports: Jongens, hoe is de Roazhon Celtic Kop begonnen ?
Yoann: Het begon in 1987. Een groepje supporters vond dat er te weinig sfeer in het stadion was. Ze gingen weg van de hoofdtribune en verhuisden naar de Mordelles-tribune, aan de overkant van het stadion. Het groepje groeide ontzettend snel en in 1991 werd de groep een officiële supportersgroep. Inmiddels zijn er al meer dan 600 leden. Is dit een record voor de groep ?
Yoann: Nee, we zitten al een paar jaar rond de 600 leden, wat niet slecht is voor een groep als de onze. De laatste jaren is de groep hechter, massiever geworden. En met zoveel mensen wordt er ook behoorlijk wat lawaai gemaakt.

Ik heb ergens gelezen dat de groep oorspronkelijk een net wat andere naam had.
Pierre: Ja, dat klopt. De naam was oorspronkelijk Roazhoneg Celtic Kop, maar er zijn ooit twee letters op het spandoek vergeten. Nogal knullig natuurlijk, maar dat is daarna eigenlijk altijd zo gebleven. Hebben jullie banden met andere supportersgroepen ?
Yoann: Links en rechts hebben sommige leden wel contact met andere ultras, maar er is niets officieel. We gaan niet vaak naar andere thuistribunes dan de onze. Vroeger speelde er nog wel eens wat. We hadden een goede band met de Horda van Metz en de Joyriders van FC Sochaux. De Joyriders zijn weleens langsgekomen en wij zaten zelfs af en toe bij hen op de tribune. Maar dat is nu over.
Pierre: Het is ingewikkeld. Het is nogal ver weg en we zagen ze maar een paar keer per jaar. Eigenlijk een soort langeafstandsrelatie.

Hoe zou je vandaag de dag de mentaliteit van de Roazhon Celtic Kop omschrijven ?
Valentin: We zijn nu meer ultra dan vroeger. Toen was het meer gericht op een brede groep fans. Nu hanteren we niet alleen de ultra-regels, maar de mentaliteit die we nu hebben past ook meer bij ultras. Die is sterker geworden toen we meer nieuwe leden kregen.
Yoann: De groep heeft zich in de afgelopen 25 jaar enorm ontwikkeld. Dit komt ook door het internet. Alles wordt gefilmd en online gezet. Daardoor ontstaat er een flinke concurrentiestrijd met andere ultras en worden veel acties van elkaar overgenomen of verbeterd. Vroeger was het simpeler. We zongen en trokken de aandacht met een groot spandoek, maar dat was het dan wel. Hoe zijn jullie bij de Roazhon Celtic Kop beland ?
Pierre: Mijn vader hangt er al rond sinds 1995. Ik kwam met mijn buren hier en ben er nog steeds.
Yoann: Ik ging met mijn peetvader een paar keer naar de club, en toen ik 17 jaar was verhuisde ik naar Rennes. Ik woonde op tien minuutjes van het stadion en werd lid van de ultragroep. Eerst sloeg ik op de trommel, daarna pakte ik de microfoon en nu ben ik dus president van de groep. De groep is als een familie voor me. We zijn altijd samen.
Valentin: Ik ging met vrienden naar wedstrijden en raakte zo in contact met leden van de RCK. Ik ging naar voorbereidingen voor tifo-acties en raakte betrokken bij de groep. Ik werd lid en nam mijn verantwoordelijkheden.

Wat is je mooiste herinnering in het stadion ?
Yoann: De Europese wedstrijden. De reis naar Glasgow voor de wedstrijd tegen Celtic was geweldig, maar ook de thuiswedstrijd tegen Atlético Madrid zal me altijd bijblijven. Het was een heksenketel.
Pierre: Het stadion leek wel te ontploffen. Ik zag mensen tekeer gaan die normaal de hele wedstrijd rustig op een stoeltje blijven zitten.
Valentin: Ook de wedstrijd tegen Nantes in 2016 staat mij nog vers in het geheugen. We stonden bij rust al 4-0 voor. De hekken hielden het bijna niet meer. De sfeer was geweldig. De hattrick van een piepjonge Dembélé en supporters van Nantes die al in de rust het stadion verlieten. Die dag kon niet meer stuk. Sommige ultragroepen kunnen het niet zo goed vinden met het bestuur van hun club. Hoe zit dat bij Stade Rennes ?
Yoann: Meestal gaat dat prima. Gisteren kwam de algemeen directeur bijvoorbeeld nog een drankje doen in het supportershome. De dialogen zijn open en constructief. Toch zijn er altijd een paar punten waarop we het nooit eens zullen worden. De regels rondom het gebruik van pyro vinden we gewoon belachelijk. Maar er zijn niet echt spanningen tussen onze groep en de club. Zelfs met de politie hebben we een prima band.
Valentin: Daar kunnen we trots op zijn. We zijn natuurlijk een ultragroep en dan gebeurt er weleens wat, maar we willen altijd blijven praten met de club. Toch willen we hoe dan ook onafhankelijk blijven en houden dus wel een bepaalde afstand tot de club. Stade Rennes is sterk verbonden met Bretagne. Geldt dat ook voor Roazhon Celtic Kop ?
Yoann: De oudere generatie hecht daar meer waarde aan dan wij. Tien jaar geleden waren er ontzettend veel tifos met de regio Bretagne als thema. Dat gebeurt af en toe nog, maar niet vaak. We willen ons vooral onderscheiden als ultragroep en niet als Bretonnen. De regio is een klein onderdeel van ons, maar we zijn trotser op de stad Rennes en de clubkleuren.

Het publiek in Rennes staat erom bekend dat het moeilijk is om ze écht enthousiast te krijgen tijdens een wedstrijd. Wat vinden jullie ?
Yoann: Dat valt nu wel mee. Toch was het vorig seizoen nogal eens angstvallig stil. Maar dat kwam ook door het veldspel van het team. In sommige wedstrijden moesten we al blij zijn als we een corner kregen. Ook zijn er hier toch wel meer toeschouwers dan echte supporters in het stadion. Dat is wel jammer.
Valentine: Daarom is deze groep eigenlijk ook opgericht. Veel mensen hadden moeite met de supporterscultuur hier. Nu hebben we gelukkig een basis gelegd voor een goede sfeer en zijn er bijna altijd tifo’s.
Yoann: Tien jaar geleden maakten we spandoekjes waar ik al snel enorm van onder de indruk was. Maar nu maken we zoveel grotere doeken. Het geeft een goed gevoel om nu die enorme spandoeken te zien hangen.

Hoe gaat de groep te werk bij tifo-acties ?
Yoann: Zoals elke ultragroep hebben we eigenlijk een soort tifo-werkgroep. We hebben een grafisch vormgever die met ons samenwerkt. Leden van de groep geven hun ideeën en dan gaan we aan de slag. We hebben meerdere panden waar we flinke spandoeken kunnen maken. Hoeveel werk gaat er wel niet in zitten ?
Yoann: We doen alles met de hand en dat is soms wel lastig. In een tijdsbestek van anderhalve maand hadden we ons 25-jarig jubileum en wedstrijden tegen PSG en Nantes. De tifo-actie voor het jubileum kostte ons twee maanden, maar normaal gesproken hebben we iets in twee weken af. En dat zijn dan best grote acties, maar we hebben een behoorlijk handige groep.

Jullie gebruiken veel filmreferenties in jullie acties. We hebben Breaking Bad en Wolverine al gezien.
Valentin: Het is een beetje ons handelsmerk. Het is altijd met een knipoog en spreekt mensen aan. Ik moet bijvoorbeeld meteen denken aan het 300 doek dat we hadden gemaakt voor de derby tegen Nantes. Wisten de spelers meteen welke mentaliteit wij verwachtten.

Wat vinden jullie van de manier waarop ultragroepen worden behandeld ?
Yoann: In 2015 schreven we een open brief aan Antoine Boutonnet, de voormalig directeur van een commissie die de strijd aangaat tegen hooliganisme. Prima, maar die commissie en in het bijzonder Boutonnet geeft geen moer om supporterscultuur. Kan je ons vertellen over het enorme spandoek dat jullie in 2015 ophingen tijdens de wedstrijd tegen Troyes ?
Pierre: Pascal Praud, een Franse journalist, deed nogal domme uitspraken in de media. Antoine Boutonnet is een voormalig directeur van een commissie die de strijd aanging tegen hooliganisme. Boutonnet ging veel te ver en geeft geen moer om supporterscultuur. In een reactie zetten we op een spandoek: “Boutonnet, Praud, jullie zijn de rotte appels!”
Yoann: Dit kwam ons zelfs op een aanklacht van Boutonnet te staan. Hij was van streek, maar zijn aanklacht hielp hem niet.
Valentin: Het probleem met Boutonnet is dat hij niet openstaat voor het gesprek. Hij is te conservatief en terughoudend.

Hoe denken jullie over de manier waarop de autoriteiten met supporters omgaan ?
Yoann: Het aantal stadionverboden is veel te hoog en dat vind ik onbegrijpelijk.
Valentine: De instanties doen hier niet hun best om supporterscultuur te begrijpen. In Duitsland houden ze supportersgroepen en hun cultuur nauwlettend in de gaten. En daar is ook sprake van een dialoog. Daar ontbreekt het in Frankrijk aan. Zodra er een risicowedstrijd is, wordt hier van alles verboden.
Yoann: We hopen dat het door de ANS – een Franse organisatie die opkomt voor de belangen van supporters – beter wordt. Als die organisatie er niet was geweest, zag ik het somber in.

Zijn er andere groepen in Europa waar jullie naar kijken als capos ?
Valentin: Sommige acties en supportersliedjes komen eigenlijk uit Duitsland. Daar hebben ze de beste ultracultuur op dit moment.
Yoann: Ik keek altijd op naar de ultras van AC Milan. Die waren in de begindagen behoorlijk groot, maar nu staan ze toch wel in de schaduw van de Duitsers. Ik denk dat vooral de supporters in Dresden er met kop en schouders bovenuit steken. Hoe is jullie band met de clubs in de buurt ?
Yoann: We mogen ze niet. Met Angers en Guingamp hebben we niets gemeen. Brest negeren we en de supporters van Nantes haten we.
Valentin: Alleen Lorient valt nog wel mee in de regio.

De laatste wedstrijden van vorig seizoen besloten jullie om je stil te houden in het stadion. Waarom ?
Yoann: Omdat de club ons echt in de steek had gelaten. Ze verkochten Grosicki en Ntep. Dembélé was al verkocht. Alle publiekslievelingen waren weg. We wouden de directie even laten weten dat we het totaal oneens waren met ze. We hadden juist het idee dat de club flinke ambitie had en vooruit ging. De supporters willen gewoon Europa in en die ambitie verwachten we ook van de club.

Ik hoorde dat voormalig Stade Rennes-speler Romain Danzé regelmatig bij jullie langskomt. Heb je nog steeds goede connecties met de spelers ?
Yoann: Met Danzé, maar ook Costil, hebben we nog steeds contact. Soms zien we ze in de stad of in het supportershome. Maar we zien er eigenlijk steeds minder.
Valentin: Met het huidige team is er eigenlijk nauwelijks een connectie. Dat moet beter.

Jullie steunen ook regelmatig het tweede elftal. Waarom is dat belangrijk ?
Pierre: Daar spelen natuurlijk veel jonge lokale helden. En we willen ze een steuntje in de rug geven, dus af en toe gaan we langs. Laatst schreef er nog een speler op social media ‘Wanneer komen jullie weer, Roazhon Celtic Kop?’ Dus ze vinden het zelf ook vet.
Valentin: Dat elftal is de toekomst van de club. Ze doen het goed en houden van onze support. Als er dan ook spelers naar het eerste elftal doorstromen, zal de band met onze ultragroep extra goed zijn. Wanneer is dit seizoen geslaagd ?
Yoann: Mensen moeten plezier hebben aan het voetbal op de manier zoals zijn willen. Het begin is zeker niet slecht. Er is een mooie supportersschare en iedereen heeft er zin in. De laatste tijd zitten er vaak meer dan 24.000 mensen op de tribune. Het voetbal leeft dus steeds meer in Rennes. Hopelijk gaat het op het veld ook goed.
Valentin: Ik hoop op een goede samenhang tussen de club, het team en de supporters. Elk jaar willen we groeien en ervoor zorgen dat meer mensen willen terugkomen in het stadion.
Pierre: Ik wil in alle stadions in het land grote tifo-acties houden en zorgen voor een geweldige sfeer. En we moeten winnen van Nantes. Dat ook.

—

Mis niets! Like VICE Sports Nederland voor je dagelijkse dosis ijzersterke sportverhalen.