Radicaal tedere foto’s van zwarte masculiniteit

Zoals de film Moonlight al zo krachtig liet zien, kunnen de verwachtingen rondom zwarte masculiniteit soms bijna verstikkend voelen. Fotograaf Camila Falquez zag dit met eigen ogen toen ze haar model, LZ Granderson, moest overtuigen dat poseren in roze tule zijn carrière niet zou schaden. Camila zei tegen hem: “Luister, vertrouw me. Je wil gezien worden als een man die klaar is om de verhalen over mannen te veranderen.” Ze ontmoette de aspirant-politicus LZ toen ze dit jaar foto’s maakte van het Afropunk Festival, en viel voor zijn aura. “Hij was zo gracieus, eerlijk en hij gaf alles toen hij poseerde.”

LZ’s aanvankelijke aarzeling versterkt de boodschap van Camila's nieuwe fotoserie him. juist. “Ik heb het gevoel dat het feminisme vergeet om steun te vinden bij de mannen die uitdagen wat masculiniteit precies betekent,” vertelt Camila. Ze hoopt dat haar intieme, lavendel-getinte foto’s van LZ, die naakt poseert, dit helpt veranderen. “Ik ben ervan overtuigd dat beelden mensen kunnen helpen om een ander soort besef te krijgen.”

Ze heeft gelijk. Radicale tederheid — een stijl die werd geboren op het internet, vol met pastelkleuren, blote huid en emotionele eerlijkheid — heeft dit jaar al veel vrouwen geïnspireerd om hun kwetsbaarheid te omarmen, en is doorgedrongen tot bijna elk onderdeel van de popcultuur in 2017. Het is te vinden in de gedichten van poëet Rupi Kaur, Solange’s softfocus-muziekvideo’s en de zijden outfits die op dit moment de mode-industrie infiltreren. Oh, en het is verantwoordelijk voor die eindeloze millennial pink-trend. Ondanks deze immense populariteit zijn het voornamelijk vrouwelijke kunstenaars die zich openlijk aansluiten bij deze stijl. Dus besloot Camila, die meestal vrouwen in hun vrije tijd fotografeert, om er meer mannen bij te betrekken.

i-D sprak met Camila over het betrekken van mannen in haar radicaal tedere fotografie en hoe ballet haar inspireert.

i-D: Je richt je vaak op specifieke onderdelen van het lichaam, en benadrukt dat zelfs schouderbladen en vingertoppen intiem kunnen aanvoelen. Wat probeer je over te brengen door het lichaam zo aandachtig te fotograferen?
Camila Falquez: Ik was vroeger danseres. Heel lang wist ik niet dat ik geïnteresseerd was in hoe we onszelf uiten met onze lichamen en de manier waarop ze bewegen. Toen realiseerde ik me dat het grootste deel van mijn werk een poging was om een gedeeld gevoel van menselijkheid in het lichaam te vinden. Dus nu ben ik geïnteresseerd in het onderzoeken van ras, gender en een hoop andere dingen waarvan ik denk dat ze ons van elkaar scheiden.

Waar kwam de inspiratie voor him. vandaan?
Ik wil dat mijn fotografie heel abstract is. Ik wil niet dat het alleen maar over vrouwen gaat, en ik wil niet dat het alleen maar naakte lichamen zijn. Op een dag realiseerde me ineens dat ik voornamelijk vrouwen fotografeerde. Dat is niet het enige wat ik wil doen. Ik wil gewoon lichamen fotograferen. Ik ben me er heel erg bewust van dat we allemaal gewoon lichamen en vlees zijn. En als de wereld dat zou proberen te begrijpen, zouden een heleboel van onze maatschappelijke verschillen (misschien) een beetje verdwijnen.

Was het moeilijk om een model te vinden dat geen probleem had met naakt poseren?
LZ Granderson was geweldig. Ik ontmoette hem tijdens een portretsessie die ik deed bij Afropunk. Toen ik hem vroeg om voor mij te poseren, was hij heel bezorgd om zijn toekomst en politieke carrière. Ik zei: “Luister, vertrouw me. Je wil gezien worden als een man die klaar is om de verhalen over mannen te veranderen.” Hij was zo gracieus, eerlijk en hij gaf alles tijdens het poseren.

Je gebruikt veel pastel- en neutrale kleuren in deze foto’s. Hoe verhouden die kleuren zich tot je verkenning van gender?
Ik vind het altijd raar als mensen zeggen: “Oh, je stijl is zo vrouwelijk!” Ik vind niet dat dat een juist adjectief is om een bepaald esthetisch gevoel te beschrijven. Wat betekent dat eigenlijk? Dit zijn gewoon kleuren waartoe ik me voel aangetrokken. Voor mij is het juist interessant dat ik niet alleen vrouwen op deze manier fotografeer. De wereld heeft meer mannen nodig die niet bang zijn voor iets wat typisch wordt geassocieerd met vrouwen.

Ga je je nu richten op het fotograferen van mannen?
Nee. Deze keer was het mijn doel om mannen te betrekken in de manier waarop ik lichamen fotografeer. Maar ik denk dat wanneer je van iets een langetermijnproject maakt, je andere dingen misloopt. Ik sta gewoon open voor mensen — ongeacht hun leeftijd, ras of gender. Ik wil mijn modellen fotograferen, omdat hun menselijke kwaliteiten me inspireren.

camilafalquez.com