We spraken ROLLÀN over opgroeien in asielzoekerscentra en doorbreken in Frankrijk

Na een uit de hand gelopen doorkliksafari op YouTube (en iets te veel wijntjes) kwam ik een jaar geleden terecht bij de clip voor Mbongo van ene ROLLÀN. Hem kende ik op dat moment nog niet, maar het feit dat Josylvio en Hef op zijn track staan, was genoeg reden om hem toch te checken. Ik snapte in eerste instantie niet helemaal wat er gaande was. In de intro begint hij in het Frans te zingen en snel daarna hoor je hem ook nog in het Nederlands. Waar komt deze man vandaan en waarom schakelt hij de hele tijd tussen talen? Wat het ook is, het is catchy as fuck en ook nog eens vernieuwend.

Inmiddels weet ik dat ROLLÀN in Leeuwarden woont, 23 jaar is en Congolese roots heeft. Singles als Sowieso en Danse Avec Moi creëerden op onze redactie een lichte obsessie met deze jonge rapper. Door zijn vlammende 101Barz-sessie werden we nog meer fan, en het mysterie rondom ROLLÀN groeide ook. Zo voerde hij bij Rotjoch bijvoorbeeld Ik Heb Geen Vader op, dat een stuk minder vrolijk is dan zijn andere werk. Op deze track hoor je de line: "Weet je wat voor stress in azc? Mijn eerste babystappen: azc. Azc-libi is niet safe. Damn, you're gonna see it on my face." Dit soort teksten maken de artiest al meteen fascinerend, dus sprak ik met hem af in Amsterdam om eens bij te praten.

Noisey: Ik val maar meteen met de deur in huis: in de track Ik Heb Geen Vader zeg je dat je als kind je eerste stappen zette in een asielzoekerscentrum. Hoe is dat zo gekomen?
ROLLÀN: Mijn familie komt oorspronkelijk uit Congo, een land dat burgeroorlogen en politieke onrust heeft gekend. Mijn alleenstaande moeder is onder andere om die reden zwanger gevlucht naar België om hier een leven op te bouwen. Ik ben dus als asielzoeker geboren in Antwerpen en daar verwijst die line naar. Na een korte periode in België werden wij verplaatst naar allerlei asielzoekerscentra door heel Nederland.

Weet je nog veel van die periode?
Dat valt wel mee, mijn oudere broer en zus hebben dat bewuster meegemaakt. Toch zijn daar dingen gebeurd die nog steeds invloed op me hebben gehad en die draag ik voor de rest van mijn leven mee.

Zoals?
Nou bijvoorbeeld dit: na 'azc-libi is niet safe' zeg ik dat je het kunt zien aan mijn face. Dat is letterlijk zo, ik heb namelijk een derdegraads brandwond op mijn gezicht opgelopen daar. Ik heb er foto's van gezien en mijn hele gezicht was fucked. De dokters waren ook bang dat ik mijn oog ging verliezen en dat de andere blind zou zijn. In dat opzicht ben ik er goed vanaf gekomen, maar ik heb hier naast mijn oor nog wel een zichtbaar litteken daarvan.

Jezus, hoe ben je zo ernstig verbrand geraakt?
Het is chaos in asielzoekerscentra, man. Iedereen leeft op elkaar, maar ik liep als peuter langs een gasfornuis waar water werd gekookt, dat is toen over mij heen gevallen. Maar daarnaast gebeurde er nog veel meer fucked up shit. Mensen hoorden dat ze terug moesten, draaiden door en staken zichzelf in de fik. Het is geen fijne plek om te lang in te blijven.

De stad die je nu represent is Leeuwarden. Hoe ben je daar terechtgekomen? Een van de laatste plekken waar we werden geplaatst was Burgum, wat in Friesland ligt. Een paar jaar later ging mijn moeder trouwen met mijn stiefpa, en verhuisden we naar Dokkum. Daar stond een azc en ik maakte daar al snel veel vrienden. Dit speelde zich af toen ik in de brugklas of tweede klas zat. Door een situatie thuis ben ik rond mijn vijftiende uit huis gegaan naar Leeuwarden, waar ik half introk bij een vriend van me. Zodoende leerde ik nieuwe mensen kennen in die stad.

Je bent dus op jonge leeftijd alleen gaan wonen – was je een moeilijk kind?
Nee, hoor. Het boterde toen gewoon niet helemaal met mijn stiefpa en ik besloot om mezelf uit die situatie te halen. Voor de rest was ik volgens mij best een chill kind. Ik deed het ook goed op school. Ik heb met twee vingers in de neus mijn vmbo en havo gehaald en nu ben ik bezig met een hbo-opleiding.

Hoe kwam muziek in het hele verhaal?
Ik was in die tijd danser, en die vriend van me bij wie ik was ingetrokken rapte. Op een gegeven moment wilden we meedoen aan de talentenjacht Kunstbende, met een combinatie van dans en rap. Na die periode begon ik steeds minder te dansen en steeds meer te rappen. Nu flex ik alleen maar, haha. Tussen mijn havo en hbo heb ik een tussenjaar genomen om te werken en geld te sparen voor een studiootje, waar ik overigens nog steeds alles opneem.

Een van de meest opvallende dingen aan je muziek, is je mengelmoes van Frans en Nederlands. Hoe kwam je daarop?
Ik studeer aan de Academie voor Popcultuur in Leeuwarden. Toen ik daaraan begon, zat ik in eerste instantie in een creatieve dip. Ik wist niet precies wat ik moest doen. Ik wilde wel de saus hebben van wat nu poppin' is maar wel op mijn eigen manier. In die periode luisterde ik ook veel naar Racine Carée van Stromae en op een gegeven moment viel het kwartje: heel veel mensen voelen die track en dat zonder het te verstaan. Dus ik hoefde mij ook niet per se door een taalbarrière laten tegenhouden. En thuis sprak ik al met mijn familie een gekke mix van Lingala (taal die gesproken wordt in Congo, red.), Frans en Nederlands. Dus eigenlijk was het heel normaal om dat ook in mijn muziek te doen. Niet lang nadat het kwartje was gevallen, kwam Mbongo uit.

Dan heb je vrij snel je doorbraakliedje gemaakt.
De eerste versie zonder Josylvio en Hef creëerde maar een kleine buzz hoor. Pas toen zij ook op de track sprongen ging het hard.

En het duurde uiteindelijk best een tijdje voordat je doorpakte met een nieuwe single.
Kijk, ik ben ook maar een jonge jongen die muziek maakt, en opeens staan twee grote artiesten op mijn track. Uit het niets kwamen opeens heel veel mensen die wat van me wilden. Ik kwam opeens in de industrie en dat moest ik gewoon even verwerken. Ik moest me even concentreren – de juiste mensen om me heen verzamelen en de juiste dingen ondertekenen. Dat is nu gebeurd en daarom kan ik nu doorknallen.

Dan even terug naar je talenknobbel. Wil je je niet op Frankrijk richten? Het is een grotere markt en Franse rap is nu heel erg groot met namen als PNL, MHD en Kaaris.
Dat wordt best vaak tegen me gezegd door vrienden, fans en mensen in de industrie. Het lijkt namelijk best logisch. Maar het lijkt me niet zo slim om daar muziek uit te brengen en met die grote jongens te concurreren. Maar uiteraard zou ik wel internationaal willen gaan in Franstalige landen, maar het zou dan subtieler moeten gaan. Bijvoorbeeld door een hook te doen voor een grote internationale producer. Eerst even pootjebaden.

Je hebt de laatste tijd veel featurings gedaan – staat er ook een soloproject op de planning?
Zeker: een EP. Ik heb toevallig vandaag met mijn label van alles hierover besproken, maar ik kan nog geen releasedatum noemen.

Maar wel snel?
*Kuch* september…*kuch*.