Wat hetero's van homo's kunnen leren om hun seksleven te verbeteren

In haar nieuwe bundel 'Seks op z’n Duits' schrijft Linda Duits, sociaal wetenschapper en columnist, over de moeite die hetero’s hebben met het aangeven van hun wensen tijdens onenightstands, racisme tijdens het daten en wat hetero’s van homo’s kunnen leren om hun seksleven te verbeteren – kortom, seks en relaties anno nu.

Broadly publiceert een exclusieve voorpublicatie van haar nieuwe boek, dat 14 mei uitkomt.

Vaginale seks is de hoeksteen van heteroseksualiteit. Als je daarvan houdt, ben je het. Dat betekent niet dat hetero’s vaginaal de lekkerste seks vinden, of de fijnste. Hetero’s doen het omdat het normaal is. Praten over wat je echt geil vindt blijkt moeilijk voor ze. Joël Leuwener schreef zijn masterscriptie over Amsterdamse dertigers en hun belevenis van heteroseks. Daaruit komen duidelijke normen naar voren. Zo vonden zijn respondenten (heteromannen en -vrouwen) dat een ‘emotionele connectie’ voorwaarde is voor goede seks. Seks zagen ze als beter als het intiem en betekenisvol is. Voor de mannen die Leuwener interviewde was dat niet altijd makkelijk. Sommige meisjes gaven hen het idee een alfaman te willen, en knuffelend over je gevoelens praten past daar niet bij. Deze respondenten meenden dat seks beter is met iemand die je kent, en dat emotioneel kennen draait – heel ironisch – om weten wat iemand fysiek lekker vindt. Bij onenightstands is dat een probleem: de geïnterviewde dertigers vonden praten over voorkeuren op zo’n moment niet gepast. Ze gaan dus maar af op allerlei non-verbale aanwijzingen en dat leidt vaak tot gepiel in bed. Uit onzekerheid of angst durven de respondenten van Leuwener niet te zeggen wat hen opwindt. Wat als de ander je wensen raar vindt? Deze tegenstelling is een ongewenste bijwerking van de emancipatie van de jaren ’70. Daarmee kwam de nadruk te liggen op de gelijkwaardigheid van man en vrouw, en die moest ook in bed gelden. Maar seksuele voorkeuren zijn niet politiek correct: je kunt in bed prima overheerst willen worden en toch feminist zijn. Bij hetero’s staat het belang van gelijkwaardigheid communicatie over wat je lekker vindt in de weg. Dat is eeuwig zonde. Hetero’s kunnen hier van homo’s leren. In de homoscene is het doodnormaal om te praten over je voorkeuren. Zo biedt PlanetRomeo, een sociaal netwerk voor homo- en biseksuele mannen, eindeloos veel mogelijkheden om dat al te doen voordat je iemand ontmoet. In je profiel zijn heel veel velden beschikbaar die je kán, maar niet hóéft in te vullen. PlanetRomeo stelt gebruikers in staat aan te geven hoe hun lichaam eruit ziet (zoals penisgrootte en behaardheid), welke positie ze prefereren (actief, passief of beide) en om in detail hun fetisjen aan te geven: of je bijvoorbeeld van fistfucking of ‘watersport’ houdt. Andere gebruikers kunnen daarop zoeken. Matchen op fetisjen is veel zinvoller dan matchen op ‘ik houd van lekker eten en reizen’ – zoals heterosites aanbieden. Zo ben je bij een losse seksuele ontmoeting of een eventuele relatie verzekerd van gelijkgestemdheid – en dat is veel waardevoller dan die gelijkwaardigheid in rollen waar hetero’s tijdens de seks zo mee worstelen.

Huidskleur kan een fetisj zijn. Sla een willekeurige mainstream pornosite open en je vindt bij de categorie-indeling alle kleuren terug, in verschillende maten. Porno gaat over fantasie. Het is de seks waarvan je droomt, niet per se de seks die je hebt of wilt hebben. Op datingsites als Tinder is huidskleur een heet hangijzer: voorkeur aangeven kan daar gezien worden als exotisme. Exotisme betekent een voorkeur voor het vreemde. Dus bijvoorbeeld wanneer je als witte man graag zwart wilt daten, omdat je op donker valt. Exotisme houdt in dat je iemand met een andere etnische achtergrond tot exotische Ander maakt: je valt dan niet op iemand, maar alleen op diens kleur. Buiten je eigen etnische groep daten kan leiden tot gemengde relaties. Dat kan je positief vinden: contact tussen groepen wordt dan gezien als iets goeds. Er zijn ook mensen die het afkeuren, om diverse racistische redenen. Onderzoek naar raciale voorkeuren van online daters wordt daarmee relevant, vooral als het vergelijkend gebeurt. Twee Zwitserse sociologen onderzochten[1] raciale selectie van heteroseksuele gebruikers van eDarling uit negen Europese landen. eDarling (tegenwoordig EliteDating) is een populaire site voor mensen die op zoek zijn naar een langdurige relatie. Gebruikers wordt gevraagd hun ras aan te geven en die variabele ook op te geven in hun zoekopdracht. Hoewel de vragenlijst van eDarling spreekt over etniciteit, stellen de onderzoekers dat er een raciale opvatting achter schuil gaat: het gaat bijvoorbeeld om Afrikanen, alsof dat één groep zou zijn. Op eDarling zitten relatief veel etnische minderheden, wat de site extra interessant studiemateriaal maakt. De onderzoekers analyseerden 58.880 profielen. Direct wordt duidelijk dat Europeanen die meest gewilde groep zijn. Gewilder zelfs dan de eigen groep, zoals onderstaande figuur toont. Arabieren en Afrikanen worden het minst gezocht. In Frankrijk en Nederland is de voorkeur voor de eigen groep overigens het hoogst. Hoe meer migranten een land heeft (dat wil zeggen, mensen die in een ander land zijn geboren), hoe meer er voorkeur is voor mensen buiten de eigen groep. Zwitserland spant hier de kroon. In landen waar een sterk anti-immigratiesentiment heerst, zoals Italië en Frankrijk, hebben de Europese daters meer voorkeur voor mensen uit de eigen groep. Immigratiebeleid blijkt niet van belang: dat is los in Zweden, maar daar willen mensen weinig gemengd daten, en streng in Zwitserland, waar mensen dus juist wel buiten de eigen kring willen zoeken. De omvang van de eigen groep doet ertoe: in landen waar bijvoorbeeld relatief veel Arabieren wonen, is er onder Arabieren meer interesse in Arabieren. Interraciale relaties kunnen veel spanningen geven, zeker wanneer er ook sprake is van religieuze verschillen. In de zin lijkt het logisch dat bij het zoeken naar serieuze relaties exotisme weinig voorkomt en mensen het liefst in de eigen groep daten. De voorkeuren van de gebruikers van eDarling laten echter een raciale hiërarchie zien, waar Europeanen bovenaan staan en waar het gebrek aan interesse in Arabieren en Afrikanen niets anders dan racistisch is te noemen. Online dating is juist een manier om mensen te ontmoeten die je niet iedere dag tegenkomt. Het is dan ook bijzonder treurig dat de mogelijkheden die internet biedt, hier juist gebruikt worden om efficiënt te discrimineren. Volg Broadly op Facebook, Twitter en Instagram.