mad miran achter een paar draaitafels.
Alle foto's met dank aan mad miran

FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

mad miran maakte foto's voor ons op tour, maar ze raakte de camera kwijt

Gelukkig was het een wegwerpcamera, en hadden we er twee gegeven aan de Amsterdamse dj.

Miran Belhanafi is pas een jaar bezig met draaien, maar reisde als mad miran de afgelopen maanden heel Europa af voor optredens. Op haar tweeëntwintigste bracht het tourschema van de Amsterdamse dj haar naar Duitsland, Finland en Italië, en maakte ze verschijningen bij Red Light Radio en NTS, om maar een paar dingen te noemen. Aankomende zomer heeft ze Primavera en Dekmantel Selectors op de agenda staan, het soort festival waar ze als bezoeker heen ging. Ze stond als tiener vooraan bij Awakenings, en vanaf de eerste editie is ze fan van het experimentele Strange Sounds From Beyond, waar haar geluid perfect bij past.

Advertentie

We waren wel benieuwd wat Miran allemaal meemaakt in het buitenland, dus vroegen we haar een paar wegwerpcamera’s mee te nemen als ze weer eens op tour gaat. Hoe zien de ravers en clubs eruit in Helsinki, Freiburg en Bordeaux? Miran ging akkoord en stuurde ons in de tussentijd veelbelovende updates, zoals: “Ik heb sicke bergen beklommen in Duitsland en heb er foto’s van gemaakt!” Maar helaas, van dat landschap moeten we zelf een beeld maken, want ze raakte een van de camera’s kwijt. Op het filmrolletje dat het wel redde zie je haar poseren in de Berlijnse club Griessmuehle, met een brede lach op haar gezicht, zoals op bijna elke foto die je online van haar tegenkomt.

Ik besloot haar op te halen op Schiphol toen ze van een optreden in Finland kwam, om de overgebleven camera over te nemen, maar ook om het met haar te hebben over haar afgelopen jaar. Dat vond ze een goed idee. “Kan, maar ik wil daarna wel gelijk door naar De School voor de set van Objekt en Stingray,” stuurde ze. “En kan je misschien een fles wijn meenemen? Alles op Schiphol is duur.”

miran op tour

Miran op tour.

Wanneer ze in trainingspak de vertrekhal binnen komt wandelen, zoeken we meteen een rustig hoekje waar we de wijn kunnen openen. Ik haal mijn telefoon uit mijn tas om ons interview op te nemen, en Miran haalt een notitieboekje tevoorschijn. Ze wijst er lachend naar: “Dit vind ik zó chill hè? Dat deze boekjes gewoon precies gemaakt zijn om de pagina’s goed om te kunnen slaan.” Miran lijkt over alles enthousiast te kunnen worden, wat bijna jaloersmakend is.

Advertentie

Noisey: Waarom pak jij nu een notitieboekje? Volgens mij hoor ik dat te doen.
mad miran: Haha, ja, dat klopt. Maar sinds ik zoveel op reis ben schrijf ik van alles hierin op. Ik wil graag onthouden wat ik allemaal observeer. Kijk dit bijvoorbeeld: laatst was er een vrouw die helemaal lijp werd omdat iemand zijn telefoon wilde opladen op het vliegveld. Het stopcontact zat in de muur bij de fastlane en toen werd zij dus boos omdat zij voor die fastlane betaald had, en hij niet. Ik schaamde me echt voor haar.

Ben je bang dat je dat soort gekke momenten vergeet als je ze niet opschrijft?
Dat niet, maar het was vroeger echt mijn grootste droom om alleen op vakantie te gaan. Ik mocht dat niet toen ik jonger was. Zelfs toen iedereen op examenreis ging, mocht ik niet mee van mijn ouders. Dan droomde ik altijd dat ik ooit alleen in een vliegtuig zou zitten terwijl ik naar muziek luister. Nu ben ik oud aan het worden en doe ik dat gewoon allemaal.

Waar ben je de afgelopen maand allemaal naartoe gereisd?
Even denken. Het waren zeven landen. Op volgorde volgens mij: Madrid, Amsterdam, Berlijn, Milan, Bordeaux, Fribourg, Parijs, Bristol en Helsinki.

Zeg, zag ik jou tijdens ADE nou opeens op de Instagram van Nina Kraviz?
Dat was niet echt opeens, Nina en ik kennen elkaar al een tijdje. Toen ik zeventien was ging ik naar Strand West en toen had ik voor haar op een bordje geschreven “Je draait echt nice”, in het Russisch. Weet je wat zo gek was? Zij had mij dus met dat bordje gezien en twee weken later op mijn verjaardag post ze opeens op haar facebookpagina: “Happy birthday Miran, you’re eighteen now, how does it feel?” Huh?
Ja, hoe raar is dat? Ik had haar daarvoor een berichtje gestuurd via Facebook, dus ik denk dat ze toen mijn verjaardag gezien heeft. Maar het was echt een verrassing toen ze dat opeens op haar pagina met meer dan een miljoen likes postte. Daarna bleven we elkaar berichtjes sturen, en toen ik vorig jaar geen kaartje voor Dekmantel had, heeft ze me meegenomen naar het festival. We hebben een hele grappige dynamiek, zij ziet mij nog altijd als die tiener die vooraan stond bij haar optredens. Als ik met haar mee ga naar een gig, zegt ze bijvoorbeeld tegen het personeel dat ik geen alcohol mag, haha.

Advertentie

En toen nodigde ze je uit voor haar radioshows tijdens ADE?
Ik heb haar wel eens verteld dat ik zelf ook draaide, maar ik was nog best onzeker erover. Ik draaide eigenlijk nooit voor een publiek. Toen ze mij een keer om een mix vroeg, heb ik er dus ook nooit eentje opgestuurd. Toen ze naar Nederland kwam tijdens ADE werd haar optreden in de Bijlmerbajes afgezegd, de andere artiesten die daar zouden draaien kwamen niet meer naar Nederland en daardoor had ze plots andere dj’s nodig voor haar radioshows. Ze vroeg aan Serge [eigenaar Clone Records, red.] wie ze daarvoor kon vragen en hij stelde mij voor.

Was je vaker verlegen om te draaien voor mensen?
Ik heb heel lang aan niemand verteld dat ik draaide, terwijl ik eigenlijk iedere dag ermee bezig was. Zelfs als ik moest studeren in universiteitsbibliotheek, dan zat ik in Virtual DJ te testen welke nummers vet waren bij elkaar. Vorig jaar met oud en nieuw gaf ik een huisfeest en toen had ik zo’n dj-controller thuis staan, waar iedereen op aan het draaien was, behalve ik.

mad miran met vrienden

Miran met vrienden in de club.

Wanneer veranderde dat?
Mijn eerste mix was voor Traumgarten op Red Light Radio. Maar weet je wat grappig is? Ik was laatst met Quintin [organisator Strange Sounds From Beyond, red.] een studieverslag aan het lezen van toen ik nog psychologie studeerde. Dan moest je opschrijven wat je na je studie wilde worden, maar dat moest je in tegenwoordige tijd schrijven. Dus er stond echt zo van: “Ik ben Miran en ik ben een dj. Ik sta in de club van twee tot vier ‘s nachts, of op een festival van drie uur ‘s middags tot vijf uur.” Ik had zelfs helemaal uitgeschreven dat ik met platen en USB-sticks draaide. Alles.

Is het na het succes van je eerste optredens makkelijker geworden om je over je eigen angst heen te zetten?
Ik ben nog steeds heel nerveus voor shows, een uur van tevoren kan ik meestal niet eens praten. Als ik eenmaal bezig ben moet ik ook echt even inkomen.

Je went er nooit aan?
Job Sifre zei tegen mij van wel, maar ik ben het daar een beetje mee oneens. Iedere situatie waar je in draait is weer zo anders. Of je in een club of op een festival draait, de ene keer sluit je af, de andere keer draai je opeens na je held. Dat is altijd weer anders. Daarom vind ik het chiller om lang te draaien, zodat ik over die eerste nervositeit heen kom.

Weet je eigenlijk nog wat er op de wegwerpcamera staat die je mij nu gaat geven?
Niks te geks hoop ik. Toen ik in Griessmuehle draaide, waren al m’n vrienden mee en hebben we na m’n set wel wat leuke foto’s gemaakt, geloof ik. Wow. Ik heb echt zo’n zin om m’n vrienden weer te zien. Ik vind het heel leuk om zo veel te reizen, maar het leukste vind ik het om met al m’n vrienden in de club te zijn. Zullen we naar De School gaan?

Volg Noisey op Facebook, Instagram en Twitter.