Dit label brengt releases uit die haast onmogelijk zijn af te spelen

FYI.

This story is over 5 years old.

Muziek

Dit label brengt releases uit die haast onmogelijk zijn af te spelen

Met gebroken cassettebandjes en kruidige cd’s, levert Auris Apothecary commentaar op het gemak waarmee muziek steeds makkelijker beschikbaar wordt.

Voor veel muziekfans is deze tijd, waarin bijna alle muziek ter wereld slechts een klik van je is verwijderd, een zegen. Toch zijn er mensen, zoals Dante Augustus Scarlatti, die vraagtekens zetten bij dit luistergemak. Hij is eigenaar van platenlabel Auris Apothecary. "Tegenwoordig is alles zo makkelijk te beluisteren", vertelt hij op vrij sceptische toon. "Neem Spotify, mensen vinden dat ze het recht hebben op oneindig veel muziek, en het moet met slechts een klik te verkrijgen zijn."

Advertentie

Scarlatti is trouwens niet zijn echte naam, het is het pseudoniem waaronder hij samen met zijn broer (Ancient Pine) en zijn vriend (Pendra Gon) commentaar levert op het toenemende gemak waarmee muziek beschikbaar wordt gemaakt. Met het label brengt hij opnames uit op formaten die lastig af te spelen zijn of zelfs je installatie kunnen beschadigen: lp's met inkt in de groeven, cd's die ook als luchtverfrissers door kunnen gaan of cassettebandjes van gebroken glas.

"Het was nooit mijn bedoeling om een platenlabel te beginnen, maar uiteindelijk zijn we dat wel geworden ", zegt Scarlatti. "Het begon met het idee om releases uit te brengen die onmogelijk zijn te beluisteren. Het was eigenlijk meer absurdistische online performancekunst, maar dat is veranderd in een label."

Absurdisme vormt een rode lijn door Auri's anti-releases. Bij een cassette van LATHER, een noise-artiest, zijn de tanden van de tape verwijderd, waardoor je het bandje niet kan afspelen. Die tape is nog steeds verkrijgbaar, maar een cassette van Unholy Triforce is al uitverkocht. Die werd als bouwpakket verstuurd.

Andere releases hebben een meer destructief karakter. Op de site van het label – wat doorgaat als een gigantisch archief – vind je onder meer een tape van Eyehategod-frontman Mike IX Williams. Het is gemaakt van gebroken glas en dat is volgens de labelbaas niet voor niets. "Het staat voor het gevaar dat inherent is aan zijn muziek. De productie was trouwens vrij pijnlijk."

Zijn persoonlijke favoriet is de allereerste anti-cassette. Sandin' Yr Vagina van Unholy Triforce werd verzonden in een stevig pakketje vol zand. "Als je de tape direct zou afspelen, is je installatie naar de kloten." Dat is niet per se zijn bedoeling, maar de teringzooi die al het zand veroorzaakt wel. "We kregen redelijk wat klachten binnen van platenzaken, dat de bakken onder het zand zaten. Jennifer Allen van The Wire klaagde over zand op haar bureau. Overal heeft de cassette flinke sporen achtergelaten."

Als je bereid bent om het risico te lopen dat je jezelf verwondt of je stereo-installatie beschadigt, dan zijn alle anti-releases gewoon af te spelen. Nou ja, in theorie dan. Zelfs de tape die ritueel is verbrand, of de letterlijke split-cassette van Scarlatti en LATHER die doormidden is geknipt, zou je moeten kunnen draaien. "Anders is het slechts een random kunstobject, en dat is niet onze intentie. We willen dat je naar de muziek luistert, maar om dat voor elkaar te krijgen moet je net iets harder je best doen. Het is dus niet de bedoeling dat je het op een plankje in je woonkamer zet en zegt "och, wat is dit kunstig".

Het ironische aan Auris' originele plan is dat wat ooit begon als grap steeds meer op een serieus label is gaan lijken – met uitzondering natuurlijk van de anti-releases. In de loop der jaren is er een respectabele catalogus ontstaan met uitgaven van melodieuze sitarmuziek tot aan noise-destructies van vintage porno, die ook digitaal beschikbaar zijn. "Ik ben gek op Bandcamp", geeft Scarlatti toe. "In deze tijd is een fysieke release een gimmick. Het heeft geen bestaansrecht. Uiteindelijk is het niet meer dan nog meer shit bij het vuilnis gooien."