De lessen van een maand lang schermloos leven

De afgelopen 31 dagen was mijn appartement een scherm-vrije zone. Geen tv. Geen computer. Geen telefoon. Niets.

Het was een idee van mijn vriend en zou een digitale variant van dry january worden. We hadden gewoontes ontwikkeld die ongezond en oncomfortabel aanvoelden, zoals elke avond onze maaltijd voor de tv eten. We wilden onszelf dwingen daar wat tegen te doen.

Maar we zijn allebei journalist en onze banen betekenen dat we niet helemaal zonder beeldschermen konden. We staren beiden de hele dag naar computers en smartphones om in contact te blijven. Maar thuis, in onze eigen tijd, zouden we nieuwe regels kunnen stellen. Dus dat deden we.

Eenvoudig, maar drastisch. Geen tv, geen computer, geen telefoons.

Er waren een paar kleine uitzonderingen: we mochten wel een telefoon oppakken om een recept op te zoeken, of om muziek te luisteren. Als we een deadline hadden, mochten we wel op de computer. Voor al het andere gold dat we het moesten uitschakelen in de avond en het weekend, een maand lang.

De bekende gloed. Beeld: WikiMedia Commons

"Ik wilde het proberen om te ontsnappen aan het hersenloze vermaak, zoals Netflix en Reddit," zei Stuart, mijn vriend. "Het is net als suiker. Het is suiker voor het brein en als mensen plotseling zouden stoppen, zouden ze doorhebben dat het een verslaving is."

Er zijn genoeg wetenschappelijke studies over de effecten van teveel tijd voor het beeldscherm op kinderen, maar niet zoveel over volwassenen. Wel weten we dat het kijken naar een scherm voordat je naar bed gaat slecht is voor de slaap, en ons constante gemultitask – schakelen tussen eten koken, Facebook lezen en e-mail checken – erg veel eist van de energie van ons brein.

De problemen, gecombineerd met het feit dat constant voor een scherm zitten gewoon niet goed voelde, overtuigde ons om onze apparaten weg te leggen.

We hadden een aantal verwachtingen en doelen voor de schermvrije maand. We wilden meer praten en meer tijd doorbrengen met onze gezichten naar elkaar in plaats van richting onze telefoons. We wilden ook meer dingen doen waarvoor we nooit genoeg tijd hadden – naar de sportschool gaan, naar die jaren tachtig-kunstexpositie gaan en onze eigen creatieve doelen nastreven.

Kunstgalerijen zijn leuker zonder telefoon. Beeld: Kaleigh Rogers/Motherboard

Wij geloofden dat we, zonder alle herrie en afleiding opeens oneindig veel tijd en energie zouden hebben om onze doelen na te streven. In sommige opzichten klopte dat ook, maar er waren grenzen.

De eerste dagen waren eerlijk gezegd best dromerig. We kwamen thuis, zetten muziek aan, kookten samen, en dan – je gelooft het bijna niet – zaten we samen aan tafel te eten. Na het diner speelde Stuart op zijn gitaar, terwijl ik las. Klusjes werden meteen en zonder morren gedaan. Het was best wel fijn.

"Het voelde als de jaren vijftig," zei Stuart. "Ze zaten toen gewoon de hele tijd platen te draaien en te praten, omdat dat de enige opties waren die ze hadden. Het leek me leuk om me daarmee te verbinden."

Toen kwam het weekend.

Als je in de avond maar een paar uurtjes moet doden, is het ontbreken van schermen niet zo'n uitdaging. Maar als je plotseling 48 vrije uren voor je hebt, dan klinkt het leven zonder Netflix een stuk zwaarder. Het was alsnog niet moeilijk om onszelf bezig te houden – we wonen tenslotte in New York. We gingen soms naar de sportschool. Maar we ontdekten eens wat nieuwe wijken of wandelden gewoon wat rond. We spraken af met vrienden en hielden ons hier nog echt aan ook. We gingen, ironisch genoeg, naar het filmmuseum om een tentoonstelling over Scorsese te zien.

Onze verwachtingen van dit experiment betaalden zich op veel manieren in tienvoud uit.

"Het is anders dan sporten of gezond eten – bij die dingen duurt het lang voordat je resultaten ziet – maar met technologie zie je die resultaten al snel," zegt Manoush Zomorodi, gastheer van Note to Self, een podcast van WNYC Studios. "Het is ontzettend motiverend om iets te doen waar je snel de resultaten van ziet."

Note to Self pakt regelmatig problemen met technologie-moeheid aan en zet vaak gestructureerde uitdagingen op voor luisteraars om ze uit slechte tech-gewoontes te halen. Een project met de naam Bored and Brilliant daagde luisteraars uit om zich opzettelijk te vervelen, in een poging om opnieuw in contact met hun creatieve kant te komen.

De link tussen verveling en creativiteit kwam al vroeg naar voren bij Stuart en mij. Hij begon voor het eerst in jaren weer te schetsen. En ik, hoewel ik me er een beetje voor schaam, begon weer poëzie te schrijven, iets wat ik al sinds de universiteit niet meer had gedaan. De muze was weer terug, en het enige wat we ervoor moesten doen is ons beeldscherm een paar uur uitzetten.

Een aantal schetsen van Stuart

We hadden ook het idee dat het onze relatie verbeterde. We praatten meer met elkaar, soms diepe gesprekken, maar ook gezellige lulpraatjes. Terwijl we net zoveel tijd samen doorbrachten als ervoor, veranderde onze communicatie.

Niet alles ging zoals we hadden gehoopt. Tijd hebben om dingen te doen betekent niet dat je ook geld hebt om al die dingen te doen. Museumbezoekjes, lezingen, uit eten gaan, lessen volgen, het kost allemaal geld. Er zijn ook momenten waarop je gewoon even wilt ontspannen en twee afleveringen van The Office wil kijken.

"Het is niet dat we elke avond hele diepe gesprekken hadden," zei Stuart. "Soms moet je ook iets voor de lol doen, dus we hebben eigenlijk alle hersenloze entertainment vervangen door kruiswoordpuzzels. We hebben heel veel kruiswoordpuzzels gedaan."

We begonnen ook iets meer in de fout te gaan richting het einde. Ik betrapte mezelf erop door Facebook te scrollen toen ik eigenlijk de weg naar een restaurant moest zoeken. Stuart was weer helemaal op de hoogte van het laatste nieuws via Twitter in ons laatste weekend.

Maar over het algemeen zijn we het erover eens dat we de voordelen van het uitzetten van onze schermen in het vervolg gaan meenemen. We willen klikken met een reden, en onze schermen bewust gebruiken. Zoals een aflevering van Game of Thrones kijken omdat we het een leuke serie vinden. Up to date blijven is iets anders dan drie uur lang scrollen op Reddit zonder na te denken of met iemand te praten.

"Het sleutelwoord is bewustzijn," zegt Zomorodi. "Het idee is om technologie op een doelbewuste manier te gebruiken, omdat het oneindige scrollen anders ons leven overneemt."

Dat is waarom dit soort experimenten meer zijn dan een leuke uitdaging: ze leren ons wat voor grenzen we willen opleggen, terwijl al onze technologie is ontworpen om alle limieten omver te werpen.. Het verschilt per persoon, maar alle schermen uitschakelen is een goede manier om te ontdekken hoeveel schermtijd je werkelijk nodig hebt. Op zijn minst een maand.