Hou op met overal foto's van maken

Als nieuwe herinneringen wil maken, vergeet dan je camera thuis. Twee nieuwe onderzoeken die in Psychological Science gepubliceerd zijn, concludeerden dat mensen die foto's van objecten namen meer moeite hadden met het onthouden van specifieke details, waar die objecten zich bevonden en of ze die objecten uberhaupt gezien hadden.

Psycholoog Linda Henkel van de Fairfield University liet mensen rondleidingen nemen door het Bellarmine Museum of Art. Tijdens de rondleiding werd ze gevraagd om bepaalde objecten op te merken, ofwel door ze te fotograferen, of door ze simpelweg te bekijken.

De volgende dag konden de deelnemers zich de objecten waar ze foto's van hadden gemaakt minder goed herinneren dan de kunstwerken die ze slechts bekeken hadden. Henkel wijt dit aan iets wat ze het "photo-taking impairing effect" noemt," wat sterk lijkt op iets uit de Phaedrus van Plato, waarin hij waarschuwt dat het geschreven woord het vermogen om dingen te onthouden doodt. Maar dan met camera's in plaats van woorden.

"Als mensen verwachten dat technologie dingen voor ze gaat onthouden - en dus vertrouwen op de camera om het object te registreren waardoor ze het niet zelf hoeven te doen - dan kan het een negatief effect hebben op hoe goed ze ervaringen onthouden," aldus Henkel.

Voor camerahaters is dit nieuws misschien nog wel beter dan toen het uitkwam dat het voedsel van mensen die hun eten Instagramden minder lekker smaakte. Persoonlijk was ik erg enthousiast omdat niets zo erg de oude zeikerd in me naar boven haalt als de alomtegenwoordigheid van mensen die foto's maken in musea. Er bestaan van bijna elk kunstwerk digitale versies die van veel betere kwaliteit zijn, dus waarom zou je er een lelijke foto van maken?

In mijn liefdadige momenten snap ik het op zich wel: het is niet zo zeer een foto van een schilderij van een pijp; het is een foto om iemand eraan te herinneren dat ze de pijp gezien hebben. Het misschien meer een souvenir dan een reproductie.

Het is best moeilijk om iemand te haten omdat ze iets willen om een moment te onthouden. Ons geheugen is tenslotte slecht op een fundamenteel niveau. Een onderzoek dat vorige maand in PNAS verscheen stelde vast dat zelfs mensen met een "zeer ontwikkeld autobiografisch geheugen," die minitieus details van specifieke dagen kunnen onthouden, net zo makkelijk neppe herinneringen aanmaakten als iedereen.

Henkel's onderzoek onderzoekt de herinnering van iemand die opgedragen wordt om een foto te maken terwijl ze door een museum lopen. Dat is best een groot verschil tussen hoe iemand normaal een foto zou nemen - iemand kiest dan zelf een object uit, bijvoorbeeld.

"Het onderzoek was sterk gereguleerd. Deelnemers werden geinstrueerd om foto's van bepaalde objecten te maken en niet van anderen," zei Henkel, "maar in het dagelijks leven nemen mensen foto's van dingen die belangrijk voor ze zijn. Die hebben betekenis, ze willen die objecten onthouden."

Mensen moesten ook alleen de vorige dag onthouden. Een herinnering ergens van hebben is misschien geen grote verbetering op het geheugen na een dag, maar misschien dat dat anders is als je een jaar later zou kijken. "Ik gebruikte bij beide onderzoeken een dag vertraging," vertelde Henkel me over de mail. "Het lijkt voor de hand te liggen dat met een langere vertraging, mensen zich nóg minder zouden herinneren - vooral over de details van de objecten. Als ze dan weer op de foto's kunnen kijken dan zou dat misschien herinneringen helpen versterken."

Maar sommige mensen hebben dus al moeite met het onthouden van het terugkijken naar wat ze gefotografeerd hebben. "Onderzoek toont aan dat het volume en het gebrek aan organisatie bij digitale foto's voor persoonlijk gebruik veel mensen afschrikt om ze terug te kijken," zei Henkel. "Om te kunnen onthouden, moeten we de foto's bekijken, in plaats van ze alleen verzamelen."

Naast daadwerkelijk naar de genomen foto's te kijken, was er nog een manier waarop mensen beter konden onthouden: wanneer ze inzoomden en een detail van een object moesten fotograferen. Als deelnemers hun camera's gebruikten om in te zoemen op een specifiek gedeelte konden ze zich meer herinneren van het hele object, zelfs buiten het frame. Niettemin kwam dat niet in de buurt bij de mensen die het object gewoon bekeken hadden.

Hoewel het onderzoek misschien niet alles is waar ik op hoopte, duidt het er wel op dat het gedachteloos fotograferen van alles in het Stedelijk een dag niet memorabeler maakt. Hou daar dus gewoon mee op.

@a_ben_richmond