Deze punkers maken wijn en vechten voor anarchie op de wijngaard

In een rotsachtige wijngaard in Banyuls-sur-Mer, net over de Spaanse grens bij Zuid-Frankrijk, is een wijnproeverij bezig. "De druivenoogst is geweldig dit jaar," zegt een man. "Ik hou van de zoete smaak. De druiven blijven langer hangen, dus zijn ze meer geconcentreerd," voegt een ander toe.

Als je nu blanke mannen in pak voor je ziet, zit je er helemaal naast. Deze groep van zeven wijnfanitici zijn leden van de 'techno-punkcrew' Collectif Anonyme. Vandaag genieten ze van hun wijnen bij de caravan waar ze wonen op de wijngaard.

Deze vriendengroep, die graag anoniem blijft, maakt sinds 2013 biologische Franse wijn. Ze willen anarchie naar de elitaire wijnindustrie brengen.

"We wilden graag samen wijn maken en daarom zijn we Collectif Anonyme begonnen. Het is niet mijn wijn of Julia's wijn: het is onze wijn," zegt de Australische Kris. Hij begon het Collectif samen met de Duitse Julia. "Het is een sociaal ding. Het is zo hypocriet dat mensen zeggen: "Dit is mijn wijn." Dit is onze manier om alle onzin te doorbreken. Ik ben altijd al betrokken geweest in de punkscene. We wilden iets politieks doen."

Kris en Julia ontmoetten elkaar midden jaren 2000 in Berlijn in de radicaal linkse scene. Ze vertrokken samen naar de beroemde wijnstreek Languedoc-Roussillon.

Maar toen ze eenmaal aan het werk waren in de wijngaard, hadden ze weer gevoel vast te zitten in het systeem. Iets waar ze zo graag vanaf wilden. Ze werkten weer voor iemand die leek op een blanke man in pak.

"Toen ik vier of vijf jaar geleden in de wijngaard werkte, deed ik vaak al het harde werk en dan kwam iemand anders en zei: "Dat is mijn wijn," vertelt Kris. "Maar eigenlijk hebben ik en een paar andere jongens die wijn gemaakt. Je bent gewoon een kapitalist die de wijn meeneemt en er zijn naam opzet. 'Domaine de blabla' of zoiets."

Het zou te makkelijk zijn om de normale weg te volgen; Kris en Julia besloten dat ze het anders wilden doen. Net zoals de minimal techno die uit hun speakers komt, wilden ze de wijn weer terug naar de basis brengen. Ze gebruiken daarvoor methoden die al ruim honderd jaar oud zijn. Alle wijn van het Collectif komt van biologisch geteelde druiven en er zit daarom weinig sulfiet in.

"Het is gewoon gegist druivensap," zegt Kris. Het klinkt heel vanzelfsprekend, maar niet als je je realiseert wat er allemaal in commercieel geproduceerde wijn zit. "Glycerine, chemicaliën en andere shit," zegt hij.

De teelt vindt plaats zonder chemicaliën of pesticiden. De vruchten worden met de hand geplukt en geplet door een pers die wordt aangedreven door een fiets. Daarna kan het sap gisten in houten vaten. De wijn van het Collectif is honderd procent handgemaakt.

Het aantal leden van de groep varieert van drie tot ongeveer twintig mensen. Een vriendin van de groep, Haida, ontwerpt de labels voor de flessen. De groep heeft nu een collectie van dertien verschillende wijnen en hoopt dit jaar 14.000 flessen te produceren. Dat zijn 14.000 flessen wijn, allemaal met de hand gemaakt.

De XTRMNTR is een van de rode wijnen die ze maken, van Mourvedre en Grenache Noir druiven. De Beau Oui Comme Bowie is een knipoog naar een liedje van Serge Gainsbourg. Het Collectif maakt ook een rosé. Dankzij het mooie etiket blijft de fles de moeite waard zelfs als-ie al lang leeg is.

"Het is vrij eenvoudig om goede wijn te maken als je goede druiven hebt," zegt Kris. "Als je ervoor zorgt dat de grond goed is in het gebied, dan heb je het meeste werk al gedaan. De beste wijn, naar mijn mening, is er een die gerijpt is in een eikenhouten vat. Hout is een belangrijk onderdeel van de wijn."

Sommige mensen lopen wel erg langzaam langs de grot van het Collectif. Ze proberen een glimp op te vangen van de punkers die de stokoude wijnpers bedienen. De wijn doet het goed, zowel in de regio als ver daarbuiten.

"De reactie van de industrie is heel positief," zegt Kris. "Veel mensen dachten dat we gek waren. Omdat ze onze manier van leven niet begrijpen, of de muziek die we luisteren."

Ook al wordt de wijn opgepikt door handelaren in Duitsland en België, en komen er Engelse toeristen langs voor een proeverij, niet iedereen zit op de punkers te wachten. De kans bestaat dat de groep binnenkort van de wijngaard wordt verwijderd.

"De burgemeester begon een campagne om Banyuls schoon te maken, en nu proberen ze ons weg te krijgen. Maar we denken dat het gewoon een vooroordeel is tegen onze alternatieve manier van leven," zegt Kris. "We hebben gewoon verschillende visies, en hij wil dat alles perfect is. Hij wil bijvoorbeeld geen containers in het veld zien. Ze willen van dit gebied gewoon de volgende Côte d'Azur maken."

De groep bereidt zich nu voor op een juridische strijd. Hun argument is dat ze als landbouwers het recht hebben om op hun eigen land te wonen.

"Wat we in die wijngaarden hebben gedaan is echt mooi en interessant. Dat willen we behouden en daar vechten we voor," zegt Kris. "Het is toch gek dat je land koopt en dat iemand je dan vertelt wat je er wel en niet mee mag doen?"

"Eerst vonden we het lastig," zegt Kris over de dreigende juridische strijd. "Maar ervoor vechten is ook belangrijk. Dit is waarom we hier aan begonnen zijn. Als we niet iemand boos hadden gemaakt, zouden we hier niet zijn."