In Nederland hebben bn’ers niet dezelfde status als de gemiddelde Hollywoodster. Je hebt in Nederland absoluut geen beveiliging nodig als je over straat loopt, en de paparazzi zit je niet elke seconde op de hielen. Nederland houdt van haar celebrities zoals we van onze boterham met kaas houden: doe maar normaal.
Daarom kun je hier heel makkelijk op de foto gaan met bekendheden. Dat bewijst ook Mike Waterval sinds 2015 op zijn Twitter. Een kijkje in zijn portfolio geeft je een enorm breed overzicht van bekend Nederland. Van Ali B en Peter R. de Vries tot aan Ruud Gullit en Wim Kok, Mike is met iedereen op de foto geweest. Het zijn er inmiddels zoveel, dat het bijna op een collectie van voetbalplaatjes begint te lijken.
Videos by VICE
Ik wilde hem spreken, omdat ik benieuwd was naar zijn hobby. Hoe benadert hij de beroemdheden? Is hij wel eens afgewezen? Wat is het leukste dat-ie heeft meegemaakt? Hij kwam naar ons kantoor om daarover te vertellen.
VICE: Ha Mike! Vertel eens, hoe kwam je op dit idee?
Mike: Het begon toen ik een keer een dagje in Amsterdam was. Ik had mijn camera bij me, en ik zag Frank Rijkaard opeens langslopen. Ik dacht: wow, dat is Frank Rijkaard. Hey! Hij is de man! Ik loop naar hem toe en zeg: “Hey meneer Frank, mag ik met u op de foto?” Voor je het weet klik je op de knop en sta je met hem op de foto. Ik besloot om een Twitteraccount te beginnen met alleen maar foto’s van beroemdheden. Ik heb er maar meteen een Facebook bij aangemaakt.
Wat is er nou precies zo leuk aan?
Dit is mijn hobby. Ik werk in de zorg voor drank- en drugsverslaafden en in mijn vrije tijd ga ik naar evenementen. Dan hoop ik dat ik met wat bekendheden op de foto kan. Ik ben gewoon mezelf en ik doe de dingen die ik leuk vind.
En de foto’s zet je dan op Twitter.
Twitter is echt mijn medium. Ik tweet over alles wat er door mijn hoofd gaat. Ik tweet vaak bijvoorbeeld “Hou je oren, ogen open”. Daarmee bedoel ik dat je altijd moet opletten, waar je ook bent. Overal zijn kansen te vinden om met bekende Nederlanders op de foto te gaan. Sommigen heb ik twee keer op de foto. Ze herkennen me dan ook. Want weet je, ze gaan toch even op internet kijken. Sommigen retweeten hun foto ook. Alwin Burke van de band Re-Play kwam ik in Rotterdam tegen, en een paar uur later zag ik dat hij me had geretweet. Martijn Koning? Precies hetzelfde verhaal.
Nou, ik kreeg veel leuke reacties op Facebook en Twitter. Mensen vroegen me: “Hey Mike, hoe doe je dat?” Je moet gewoon naar iemand toelopen en het vragen. Nee heb je al, ja kun je krijgen, zeg ik altijd maar.
Zijn er mensen waarmee je niet op de foto zou gaan?
Kijk, ik volg het nieuws. Ik zeg nooit nooit, maar met Geert Wilders zou ik niet op de foto gaan. Wel met een andere, soortgelijke pannenkoek. Ik ben bijvoorbeeld in de Bijlmer wel met Gert-Jan Segers van de ChristenUnie op de foto gegaan. Dat is te doen, maar het moet wel gewoon leuk blijven.
De Wereld Draait Door
Moet je weleens veel heel veel moeite doen om met iemand op de foto te gaan?
Soms ruil ik van dienst met collega’s, zoals een tijd terug bij een Mobb Deep concert. Als dat lukt ga ik een uur voordat de deuren opengaan daar staan wachten. Ik had toen wel geluk, want ze hadden een soundcheck en stonden buiten. Ik heb even een praatje met ze gemaakt en ben met ze op de foto gegaan. Maar ik leg mezelf niet te veel druk op. Ik ga niet het hele land door om met iemand op de foto te gaan.
Willen mensen altijd met je op de foto?
Ik ben maar één keer geweigerd, door Monique van de Ven. Zij wilde er niets van weten. Nou, oké, prima. Als mensen niet willen, dan niet. Ik had toen ook nog oude kleding aan en een ander kapsel. Het gaat vooral om je houding en hoe je overkomt. Je moet natuurlijk ook wel rekening houden met het moment. Ik ga niet met mensen op de foto als ze aan het bellen zijn of als ze lekker ergens een hapje eten. Nu wordt het natuurlijk ook vroeg donker. Wie gaat er dan met een Surinamer op de foto?
Ken je aaaaal die mensen ook echt?
Soms heb ik echt geen idee met wie ik op de foto ga. Dan herken ik zijn of haar gezicht wel, maar dan zit ik thuis op de bank lang na te denken over de naam. Veel mensen van de oude garde zijn soms moeilijk te herkennen. Ik zit soms thuis op de bank De Wereld Draait Door te kijken en dan denk ik: shit man, ik heb jou vandaag gewoon gezien. Sommige mensen herken je ook gewoon niet zonder make-up. Dat verschil kan echt groot zijn.
Welke BN’ers zijn nou echt leuk?
Op een dag liep ik van mijn werk naar het station. Ik zag Jennie Lena van The Voice of Holland fietsen. Ik vroeg of ik met haar op de foto mocht en dat vond ze leuk. Ik zat daarna in de trein en dacht: wow, zij is de enige zangeres die om elf uur ’s avonds met een Surinamer op de foto gaat. Respect!
Met wie wil je absoluut nog op de foto?
Seedorf en Kluivert.
Duidelijk. Ten slotte: wat wil je uiteindelijk bereiken?
Ik zou bij wijze van spreken een bundel kunnen schrijven over hoe ik al die personen heb ontmoet. Daar ben ik ook voor benaderd. Hij zei dat ‘we’ samen geld konden verdienen. Ik heb dat helemaal niet nodig. Ik doe het niet voor het geld. Ik wil niet dat het een verplichting wordt. En je wordt ook altijd genaaid door dat soort mensen. Hoezo gaan ‘we’ geld verdienen? Nee man, ik doe dit voor de fun en ik ga er gewoon mee door tot ik erbij neerval.
Bedankt, Mike!
Ik wil natuurlijk zelf ook nog even met hem op de foto:
