Toen Alex Crossan – wereldwijd bekend als Mura Masa – tien jaar was, bouwde hij zijn eigen drumstel. Hij had zojuist het debuutalbum van Slipknot ontdekt op Guitar Hero en raakte geïnspireerd om te drummen, dus begon hij in zijn ouderlijk huis op het Britse eiland Guernsey te oefenen. “Ik legde mijn kussens neer alsof ze een drumstel waren,” legt de 21-jarige producer uit. “Ik kocht ook drumstokjes, maar ik heb heel lang mijn handen gebruikt wanneer ik de nummers van Slipknot probeerde mee te spelen. Het duurde een eeuwigheid voordat ik het onder de knie had.”
Crossan houdt van het ontdekken van nieuwe muziek en het leren van nieuwe vaardigheden, en doet dat op een bijna obsessieve manier. Die gedrevenheid en nieuwsgierigheid hoor je ook terug in zijn muziek. “De ene week wil ik gitaar leren spelen, dan is het weer de bas en plotseling kom ik een video tegen van een hele goede drummer en denk ik: hey, dat wil ik ook kunnen! Wanneer ik Crossan spreek, zitten we aan een terras in Brooklyn. We zijn in de buurt van een platenzaak waar hij zojuist vinyl heeft gekocht van Swans, Mac DeMarco, Prince en een samenwerking tussen Paul McCartney en Michael Jackson.
Videos by VICE
“Mensen zijn snel bang,” zegt hij met een glimlach. “Als ze iets nieuws zien, durven ze het niet uit te proberen. Ze zijn bang om zichzelf voor schut te zetten, terwijl ik juist meteen nieuwsgierig ben. Als ik bij iemand over de vloer ben en ik zie dat die bijvoorbeeld een raar instrument heeft meegenomen uit Indonesië, ben ik de eerste die het oppakt en ermee gaat tokkelen. Het klinkt eerst verschrikkelijk, maar dan heb ik het door en word ik er even door opgeslokt. Zo gaat het ook met muziek ontdekken. Er zijn genoeg mensen die geen jungle-sample in een countrynummer zouden zetten, maar dat is precies hoe je dingen ontdekt en hoe je dingen interessant maakt. Het brengt je op nieuwe ideeën.”
Op Mura Masa’s debuutalbum dat 14 juli uitkomt, hoor je veel van dit soort nieuwe ideeën. Afgelopen Coachella had hij een van de tofste shows met optredens van gastartiesten zoals Charli XCX, A$AP Rocky, Desiigner en NAO. Op papier zou je niet denken dat deze jonge Brit deze grote namen voor zijn eerste plaat kan strikken. Hij komt uit Guernsey, een godvergeten plek die zo’n vier uur met de veerboot verwijderd is van Engeland. Op het eiland is er vrij weinig te doen; er zijn amper clubs, dj’s of een scene voor elektronische muziek. Zijn ouders, die ook muzikaal zijn aangelegd, pushten hem om op een vroege leeftijd zijn muziekdroom na te volgen.
Als jonge tiener speelt Crossan in een lokale punkband. Op zijn vijftiende begint hij te produceren en het internet af te struinen voor samples. Zijn liedjes gooit hij vervolgens hij op SoundCloud en dat valt een aantal blogs op. Op zijn twintigste verhuist hij naar Brighton om literatuur en filosofie te studeren, maar stopt er na een jaar mee om zich volledig op muziek te concentreren. Zijn grote doorbraak vindt vorig jaar plaats toen zijn bekendste liedje Lovesick Fuck bij A$AP Rocky terechtkwam en ze samen een remake maakten genaamd Love$ick. “Ik wilde het liedje sowieso in een nieuw jasje steken en het nieuwe energie geven. En hoe kan dat beter dan met de beste rapper uit Harlem?”
Crossan moest en zou Rocky imponeren. “Dus boekte ik studio twee bij Abbey Road waar The Beatles al hun shit hebben gemaakt.” Toen de Amerikaanse rapper belde om te laten weten dat hij wat later kwam schrok Crossan van hoe bescheiden de superster was. “Ik geloofde bijna niet dat hij de grote A$AP Rocky was. Hij is ongelooflijk professioneel, beleefd en aardig. Elke keer als ik hem tegenkom weet hij wie ik ben, wat ik heel vet vind. Natuurlijk voelde ik wel dat dit een belangrijk moment was voor mijn carrière, dus ik kon niet door laten schemeren dat ik starstruck was.” Uiteindelijk breken de twee het ijs door een gesprek over Tame Impala en het elitarisme in de mode te voeren.
Het album van Mura Masa heeft geen overkoepelend verhaal, behalve dat hij alle liedjes zelf heeft gemaakt. Toch is het geheel een ambitieus experiment met een breed scala aan gastartiesten en geluiden. Het is een geschenk uit de hemel voor iedereen die de eindeloze zee aan homogene EDM-popliedjes beu is. Hij zet zangers en rappers in om wat extra bekendheid en melodieën in zijn werk te pompen, maar als je denkt dat hij de nieuwe Chainsmokers is, zit je er flink naast. Zelfs de meest poppy single van de plaat ( 1 Night met Charli XCX) bevat gekke invloeden zoals calypso en trap.
Elke samenwerking heeft een bijzonder verhaal, maar twee springen eruit voor Crossan. De een is Blu, een relatief langzaam duet met Damon Albarn. “ Demon Days was de eerste plaat die ik ooit kocht. Dat album is een ding op zich. Kids with Guns is een soort Ramones-liedje, maar dan kom je bij Feel Good Inc., wat een soort rapliedje is, maar omdat Danger Mouse het heeft geproduceerd, is het ook weer pop. De La Soul staat erop, maar dan heb je een akoestisch refrein en daarna gaat het over een windmolen. Je vraagt je constant af wat er gebeurt op die plaat, maar wanneer al die elementen bij elkaar komen, wordt het een geheel dat letterlijk iedereen kan waarderen. Dat is gewoon magisch.”
Het andere liedje is Second 2 None met Franse popartiest Christine and the Queens, die de lyrics heeft geschreven op een sample-loop uit een jarenvijftigfilm. “We zaten in de studio en ze zong het hele liedje van begin tot eind. In één take. Dat is fantastisch. Daarna hebben we het voor de zekerheid nog een keer opgenomen, maar het was eigenlijk al de eerste keer perfect. In een uur tijd was het liedje af. Zij is van een ander kaliber. Het is ook mooi om te zien hoe zij dragcultuur naar een hoger niveau tilt. Ze doet de grenzen van geaardheid en geslacht vervagen. Ze is heel erg als David Bowie in dat opzicht.”
Het meest bijzondere en persoonlijk nummer van het album is Give Me The Ground. Het duurt net iets langer dan een minuut, wordt gedragen door gitaren en auto-tune en is een allerlaatste afscheid aan een ex. “Vroeger ging mijn muziek uitsluitend over kapotte relaties. Ik was er altijd kapot van. Ik was zo jong en trok het me veel te erg aan. Door de jaren heen vergat ik dat verdriet, maar toen ik in een huisje in mijn eentje aan het opnemen was, kwam het opeens allemaal terug. Toen nam ik dit liedje op, een soort laatste fuck you naar die relatie.”
Mura Masa’s debuutalbum komt aanstaande vrijdag uit.