“Even lekker wat rijken beledigen.”

Gisteravond werd in de RAI in Amsterdam Masters of LXRY geopend, dat voorheen bekend stond onder de naam Miljonair Fair. Er werd geparadeerd, maar ook gedemonstreerd en zelfs een beetje gevochten.

Sinds jaar en dag is deze beurs de gelegenheid bij uitstek voor de doodnormale Nederlander om zich te vergapen aan de pracht en praal van de rich and famous. Links Nederland is het sinds jaar en dag niet eens met het feit dat miljonairs überhaupt bestaan en trotseert met een veertigtal bespandoekte demonstranten sneeuw en kou om (in de woorden van één van de demonstranten zelf) “even lekker wat rijken te beledigen”. Waar marxistische slogans en rode spandoeken jarenlang het exclusieve domein van marginaal links waren, doen de vakbonden nu ook mee. En die hebben dertigduizend leden in Amsterdam alleen.

Even na achten staan er aan beide kanten van de rode loper demonstranten in het gelid. Ze schreeuwen om het hardst tegen de binnendruppelende rijkelui. Maar welgesteld Nederland toont, naast een aan het antropologische grenzende verbazing, weinig tot geen interesse in de eisen van de demonstranten (die overigens ook nergens helder geformuleerd worden). En dus paraderen de miljonairs rustig langs de schreeuwende massa, terwijl ze druk naar de aanwezige camera’s glimlachen.

Als een sexy vrouw in een bontjas haar limousine uitstapt kijkt ze met verbaasde ogen naar de groep demonstranten die zich langs de rode loper verzameld heeft. Een spandoek met daarop de tekst ‘Ons zorgstelsel wordt gesloopt terwijl u nog een bootje koopt’ wordt de lucht ingehesen. “Wat een ontvangst hè,” zegt de vrouw glimlachend tegen een vriendin, terwijl ze een foto maakt van de woedende demonstranten. Hier botsen twee werelden die niet meer doen dan dat alleen: kortstondig botsen.

Lekker binnen
Een boos kijkende Chinese zakenman wurmt zich stoïcijns door de demonstrerende menigte heen. Hij weigert ieder commentaar en beent verder over de rode loper, onderweg naar belangrijkere zaken dan een groep boze Nederlanders. Een cateringmedewerker van de RAI deelt ondertussen koffie en thee uit aan de demonstranten. Protesteren in Nederland is vooral ook gewoon gezellig. Een verkleumd kijkend meisje warmt zich aan een kop koffie. Er staat ‘Ongelijkheid is geen feest’ op het kartonnen bord dat ze vasthoudt. Een breed lachende miljonair met grijs haar en een hoornen brilletje beent langs haar terwijl hij pijlsnel zijn visie op de situatie uiteenzet: “Iedereen mag zeggen wat hij wil in dit land. Maar ik ben straks lekker binnen en jullie staan hier buiten in de kou. Dat houdt het lekker overzichtelijk, niet?”

Een jongeman met een megafoon in zijn handen loopt hem achterna terwijl hij luidkeels wijst op de gevolgen van de economische crisis zoals die volgens hem in het land voelbaar zijn. Terwijl de grijze man op de rode loper enthousiast handen schudt met andere miljonairs blijft de jongeman met de megafoon wanhopig zijn mantra herhalen: “Pay no mind to the economic crisis in front of you. Pay no mind to the ecological crisis in front of you. You are the masters of luxury.”

Voedselbank
Tegenover de woest schreeuwende kluwen demonstranten staat Det van Kessel al een paar uur te koukleumen. Det werkt voor de voedselbank en probeert wat geld in te zamelen voor mensen die geen eten kunnen betalen. En dan is zo’n beurs voor mensen met heel erg veel geld wel een goede plek om te zijn, zegt ze. Helaas besteden de langsparaderende rijkelui nog minder aandacht aan haar dan aan de demonstranten. Maar Det houdt vol:

“Wij stonden hier eerst hoor, vergeet dat niet. Maar ik vind het stiekem wel stoer, zo’n demonstratie. Het is niet zo aardig wat de demonstranten allemaal tegen die miljonairs roepen. Maar een Miljonair Fair en een voedselbank in één land. Dat moet toch eigenlijk niet kunnen?”

Ondertussen heeft een demonstrant het aan de stok gekregen met de politie. “Lekker de rijken beschermen, paardenlul!”, roept een andere demonstrant. Een aantal bezoekers van Masters of LXRY die op de rode loper staan te converseren kijkt verschrikt om.

Triest
Dirk staat vlak naast de rode loper en rookt een sigaret. Hij is de chauffeur van iemand die in de RAI rijk staat te zijn en kijkt meewarig naar de scanderende demonstranten. “Stelletje uitzuigers! Ga met iemand anders zijn poen lopen kloten!”, brult een boze jongen een eindje verderop naar een groepje rijkelui dat net een auto uitgestapt is. Dirk neemt een hijs van zijn sigaret. Hij vindt het maar overdreven gedoe, zo’n demonstratie: “Dit vind ik nu echt triest. Mijn baas werkt echt wel hard voor zijn geld. Niet iedereen die rijk is, is een eikel. Als ik zelf de poen zou hebben zou ik ook binnen staan.”

Foto's door Jan Bieseman