Situaties die je na het halen van je rijbewijs wilt voorkomen

Na jaren angstig optrekken, zwetend misschakelen en drie keer afrijden is het je gelukt. Je hebt eindelijk je rijbewijs gehaald, niet in het minst omdat de examinator die laatste ingreep op de snelweg door de vingers zag. Je kan je geluk niet op. Geen rij-instructrice meer die doorzaagt over de onverklaarbare moodswings van haar bordercollie. Niemand die op je vingers let. Je kunt zelfstandig de weg op. Wat een opluchting.

Nadeel van het feit dat je je theorieboek precies vaak genoeg hebt doorgebladerd om met je hakken over de sloot voor het theorie-examen te slagen, is dat je heel veel dingen als je voor het eerst in je eentje de weg op gaat al weer vergeten bent. Daarom hier een overzicht van situaties die je liever wilt vermijden na het behalen van je rijbewijs, omdat van deze situaties ongelukken komen.

Situatie: Achteruit inparkeren.

Officiële regel: Op het moment dat je rechterbuitenspiegel ongeveer gelijk is aan de achterzijde van de geparkeerde auto, stuur je naar links en laat je de auto rustig naar achter rollen.

Hoe het werkelijk gaat: Je kijkt vluchtig in je spiegels. Prima. Niks te zien. Je zet de auto in zijn achteruit. Opeens voel je een drempel. Je geeft nog eens gas bij, maar het lukt je niet om over de drempel heen te rijden. Als je medepassagier suggereert dat je wellicht tegen een paaltje bent aangereden, besluit je toch maar uit de auto te stappen. Naast je rechterachterwiel ligt een man naast zijn motor. Hij vertelt je bijna in tranen dat toen jij bleef gassen, hij de dood in de ogen keek. Je biedt je excuses aan en helpt hem overeind. Omdat je toch wel een beetje geschrokken bent van de hele situatie probeer je met trillende handen de auto in te parkeren. De aangereden man aanschouwt dit tafereel met een afkeurende blik. Vervolgens biedt hij aan om de auto zelf maar even in te parkeren.

Situatie: De hellingproef. Als je zoals ik nooit hebt geleerd om te hellingtrekken tijdens rijlessen, kan dit af en toe problemen veroorzaken. Bijvoorbeeld wanneer je een drukke parkeergarage met meerdere verdiepingen uitrijdt terwijl je bijrijder saaie reisverhalen vertelt.

Officiële regel: Je vergrendelt de handrem. Dan geef je gas, gooit de koppeling los en laat je de handrem naar beneden gaan. Super. Je rijdt weg.

Hoe het werkelijk gaat: Je hebt net je beste vriendin opgehaald van Schiphol. Ze is terug van een halfjaar reizen in Nieuw-Zeeland om zichzelf te vinden. Nou, dat is gelukt hoor. Ze kan niet ophouden met verhalen over hoe amazing het was om te bungeejumpen, en hoe ze een affaire heeft gehad met een getrouwde man op de tomatenplantage waar ze heeft gewerkt. Intussen kan jij alleen maar wensen dat ze even haar mond dichthoudt, want jij ziet de helling (met slagboom en wachtende auto's) in de verte opdoemen. Terwijl er een zweetwaterval van je rug klettert, houdt ze haar nieuwe dreadlock voor je neus. Die heeft ze in een backpackersdorp laten zetten. Je staat inmiddels voor de slagboom en ziet in de spiegel dat er een auto jammerlijk dicht achter je is komen staan. Je vergeet de handrem en verwisselt het gas per ongeluk met de rem. Je snapt niet waarom er niets gebeurt en laat in een moment van pure verwarring alle pedalen los waardoor de auto langzaam naar achter rolt en zachtjes het kenteken van de auto achter je aantikt.

Situatie: Rijden onder invloed. Het begint met goede bedoelingen ("Haha, leuk dat je dit biertje aanbiedt, maar ik ben met de auto"), maar het eindigt met tien bier in de buik en een halve gram coke in de neus om die tien bier te 'compenseren'. Officiële regel: Niet meer dan twee glazen alcohol voor een gevorderd bestuurder.

Hoe het werkelijk gaat (een dialoog):
Jij: Dit is zo chill ik ben eigenlijk nog scherper dan normaal jij bent mijn beste vriendin trouwens echt bizar dat wij in zo een korte tijd zulke goede vrienden zijn geworden wow ik ga 160 maar het voelt echt alsof we nauwelijks vooruit gaan auto's kunnen snel.

Vriendin: Ik heb nooit gemerkt dat deze stoelen zo fijn zitten terwijl je dat niet zou verwachten bij een Ford Ka ik ben zo gelukkig let op daar is een stoplicht.

Jij: Weval draait ook gewoon altijd zo goed maar ik vind de Marktkantine eigenlijk niet zo'n leuke locatie de techno-scene is echt veranderd de laatste jaren er zijn steeds meer buiktruimeisjes die alleen maar komen om pillen te gebruiken en niet voor de muziek volgens mij moet ik hier naar links.

Vriendin: Ik heb jou geloof ik nog nooit zo goed zien rijden.

Situatie: Trams in Amsterdam.

Officiële regel: Trams hebben altijd voorrang. Een uitzondering geldt wanneer je op een voorrangsweg rijdt.

Hoe het werkelijk gaat: Vannacht was de eerste nacht sinds tijden dat je lekker hebt geslapen. Het zonnetje schijnt, je hebt een meeneemkoffie gehaald, en je auto is uitgerust met een koffiebekerhouder – de beste uitvinding sinds de auto zelf. Het kan niet beter. Maar dan kom je ineens vast te staan, midden op een kruispunt. Voor je een zilveren cabrio, met achter het stuur iemand die sterk aan Pitbull doet denken. Hij heeft een snelle zonnebril op en een tanktop aan, terwijl het kwik niet eens 18 graden aantikt. Achter je staat een Mini Cooper, bestuurd door een meid met een oranje randje om haar lippen en heel veel kauwgom in haar mond. Je aderen beginnen op te zwellen. Tot overmaat van ramp staan er nog vier bakfietsmoeders aan beide kanten van je auto, die met een rood hoofd zwaaien dat ze er langs willen. Dat kan niet, omdat jij te dicht op de cabrio staat. Dan hoor je het geluid waar je deze twintig seconden dat je hier staat al voor vreest. De trambellen. Je ziet de mondhoeken van de trambestuurder naar beneden krullen en een brandende hitte werkt zich van je nek richting je wangen. Je vingers tintelen. Inmiddels is Pitbull uitgebreid aan het bellen en heeft hij niet door dat zijn voorgangers allang zijn weggereden. De hoofden van de bakfietsmoeders ploffen bijna uit elkaar, maar het enige waar jij je op kan concentreren is de schuimbekkende trambestuurder die met een rotgang aan komt rollen. Je draait je raam open, schreeuwt met overslaande stem iets onverstaanbaars naar Pitbull en leunt met je volle gewicht op de toeter. De cabrio rijdt met piepende banden weg, jij komt niet onder een tram. Maar het scheelde niet veel.

Situatie: Terugrijden van een festival. Op de heenreis lijkt dit altijd een goed idee, gezellig door Duitsland roadtrippen met de meiden. Totdat het maandagochtend is.

Officiële regel: Vermijden. Boek een bus.

Hoe het werkelijk gaat: Of je nou een hazenslaapje hebt gedaan of helemaal niet geslapen hebt: je zit hoe dan ook op maandagochtend om 10 uur met je vinger en je vertrokken grafbek in een blikje Frankfurter worsten te roeren. Dan besef je opeens dat de enige andere vriendin met een rijbewijs nog steeds aan het poepen is, ergens in een verdwaalde dixi op camping 1. Ugh.

Een paar uur later (je hebt drie kwartier lang geprobeerd om je tent in de tas te krijgen, en hebt het toen maar opgegeven) zitten jullie inmiddels met 35 graden in de oude Opel Corsa van je moeder. De radio is kapot, airco is er nooit geweest, en de enige CD die jullie hebben is de plaat van Gui Boratto die hij drie jaar geleden uitbracht. Het leek jullie slim om een binnendoorroute in te stellen op de TomTom, maar die kent natuurlijk alleen maar de routes van 2008. Jullie zijn verdwaald. Na 60 kilometer rondjes te hebben gereden worden opeens de vriendinnen die op de achterbank sliepen wakker. Zij worden boos, jij wordt boos, iedereen moet huilen.

Intussen hebben jullie de Autobahn gevonden. Terwijl je honderd kilometer per uur rijdt (want harder trekt de auto niet) en bonkende spacetechno op de achtergrond hoort, begin je je toch af te vragen of dit wel allemaal echt is. Als je bijrijder zegt dat het net een videospel lijkt weet je dat het tijd is voor een pauze. Maar net voordat je de afslag bereikt, begint de auto te stotteren. Hij doet het niet meer. Jij als bestuurder voelt je toch verantwoordelijk en neemt een kijkje onder de auto. De hitte slaat je in het gezicht, alles onder de auto is hetzelfde soort zwart en vies. Je chagrijnige vriendin start de auto en hij werkt prima. Euforie. Ze vraagt of je niet gewoon de rem in plaats van het gas hebt ingedrukt. Je zegt "nee dat kan toch bijna niet?" maar denkt: ja, dat kan bijna niet anders. Jullie besluiten nooit meer drugs te gebruiken en het volgend jaar gewoon bij een weekendje Vlieland te houden.

Lees ook:

Hoe kun je gezond leven zonder een lul te zijn?

Drinken als een Nederlander

De definitieve gids voor het hebben van onenightstands

Like als de wiedeweerga VICE Nederland om niks te missen van alles wat we maken: