Armin van Buuren geeft zijn geld uit aan escaperooms en een Darth Vader-pop

Armin van Buuren, dj des vaderlands. Hij draaide voor onze vorst, scoorde monsterhits als This is What it Feels Like en Another You, en won zoveel awards dat ze een eigen wikipediapagina hebben. Als hij voldoet aan de glamour-clichés die bij de internationale dj-jetset horen, dan weet-ie dat goed verborgen te houden. In plaats van wekelijks gespot worden met weer een ander fotomodel, maakt Armin vlogs over wielrennen. Hij vertelt in interviews dat hij tijdens zijn rechtenstudie het allermeest genoot van het vak fiscaal recht.

Armin heeft net een nieuw album uitgebracht, dat Balance heet en gaat daarmee in mei twee keer in het Ziggo-Dome optreden. Volgende week begint de kaartverkoop. Een uitgelezen moment om eens te vragen hoe het er nu voor staat met zijn financiële balans, en of hij zich niet stiekem toch weleens een kleine uitspatting veroorlooft. Hij heeft ter ere van zijn album in ieder geval een schildering laten maken op de muur van een broodjeszaak. Daar staat hij ons te woord terwijl hij een wit pistoletje filet americain naar binnen werkt.

VICE: Hoi Armin, laten we even helemaal teruggaan naar het begin van je carrière. Wanneer kreeg je voor het eerst echt flink betaald voor een optreden?
Armin van Buuren: Dat was in 1997. Ik draaide op een feest van onze Leidse studentenvereniging in Osdorp, waar ik voor het eerst echt voor betaald werd. Achthonderd gulden, geloof ik. Dat was toen heel veel geld.

[Er valt een veelzeggende stilte]

Dat is nog steeds heel veel geld, hoor. Met dat geld kon ik een mixer kopen, daar heb ik mijn eerste producties mee gemixt. Daarna heb ik heel lang in de Nexus gedraaid, in Leiden. Daar verdiende de dj vijf gulden meer dan de barman. Elke week draaide ik een set van zes, zeven uur, en dat was het dan. 55 gulden, elke week. Dat was het. Toen ik mijn eerste sampler wilde kopen, moest ik 700 gulden lenen van mijn vader.

En dat vond-ie goed?
Ja, mijn ouders hebben me altijd vrij gelaten en ondersteund in mijn keuzes. Ik geloof niet dat ze onwijs fan zijn van elektronische muziek, al was mijn vader wel de inspiratiebron. Hij luisterde heel veel naar Jean-Michel Jarre, Kitaro en Klaus Schulze. Ik weet nog wel dat een oom van mij langskwam: "Zien jullie wel dat hij een duur beroep heeft gekozen?" zei hij tegen mijn moeder.

Heb je die 700 gulden netjes terugbetaald?
Jazeker. Dat was de eerste en de laatste keer dat ik ooit geld heb geleend.

Een mixer en een sampler, dat zijn slimme investeringen, maar wat was je eerste echt onnodige aankoop?
Ik ben een enorme Star Wars-fan en heb in 2012 een lifesize Darth Vader gekocht, een originele Don Post-replica uit 1996. Hij kostte 6.000 euro en staat nu in mijn gameroom.

Heb je verder een beetje een flamboyant interieur?
Dat valt wel mee. Ik woon in een heel mooi oud huis in Leiden, best wel een indrukwekkend pand met een kroonluchter en hoge plafonds. Ik ben opgegroeid in zo'n soort huis, dus ik voel me er thuis. Het is niet glamoureus, maar wel degelijk. We hebben een mooie keuken, met een groot fornuis en een grote oven.

Waarom heet je nieuwe album eigenlijk Balance ?
Ik ben muzikaal op zoek naar balans. Aan de ene kant wil ik mijn fans niet teleurstellen en doen wat ze van mij verwachten, maar aan de andere kant wil ik ook mezelf opnieuw uitvinden. Ik ben nu wat minder bang voor de mening van anderen. Balans is wel een dingetje in mijn leven: ik moet soms kiezen tussen de voetbaltraining van m’n zoontje of voor 40.000 man op het podium staan. Het is een dagelijks gevecht.

Kun je niet al lang met pensioen?
Nee, ik vind het nog veel te leuk. Met jonge mensen werken, nieuwe muziek maken. Ik ben productiever en creatiever dan ooit.

Hoe gaat het met de financiële balans?
Heel goed. Armada is een gezond bedrijf, met 120 man personeel, vestigingen in Londen en New York. Ik mag niet klagen. Maar de bedragen die je in de media hoort, die kloppen niet. In Forbes staat dat ik in een jaar 15 miljoen zou verdienen. Als jij weet waar die miljoenen zijn, dan mag je het me vertellen.

Hoeveel verdien je dan wel?
Ik voel niet de behoefte om de juiste bedragen te noemen.

Waar investeer je het geld dat je overhoudt in?
Alleen in mijn muziek.

Jij bent écht heel gewoon gebleven he?
Ik weet niet of ik gewoon gebleven ben, dat mag jij zeggen. Ik vind mezelf nog steeds dezelfde jongen die in de Nexus stond te draaien. Ik zou zo weer teruggaan.

Ook voor 55 gulden per week?
Ja hoor. Ik heb het nooit voor het geld gedaan.

Wanneer heeft geld jou voor het laatst gelukkig gemaakt?
Nooit. Nou ja, als je een mooi huis kan kopen voor jezelf, zoals nu in Leiden. Ik heb een mooie studio. Ik heb een tuinman. Ik mag een mooie auto rijden. Ik ben trouwens nu met de trein.

Ik las dat je enorm fan bent van escaperooms . Geef je daar veel geld aan uit?
Ik heb er een stuk of vier gedaan. Een nieuwe hobby.
Nou, ik heb er vier gedaan, dus ik weet niet of je dat een hobby kunt noemen. Er is eigenlijk niks leukers dan met je vrienden op stap gaan, toch? Een biertje doen, een bioscoopje pakken. Maar ik vind een escaperoom net wat uitdagender, omdat je echt moet samenwerken.

Krijg je dan geen ruzie?
Nee, juist niet. Maar je loopt elkaar wel uit te schelden. ‘Joh! Schiet op man!’ Echt super tof. Ben jij weleens in een escaperoom geweest? Nee.
Ik heb er eentje gedaan in Leidschendam, die was écht heel vet. Dan moet je door de zijkant van een gebouw naar binnen, en daarna door allerlei tunnels. Er was een of andere oude Russische radio, waarmee je codes kon ontcijferen. Echt onwijs gaaf!

In een eerdere versie van dit artikel stond dat de concerten in het Ziggo Dome de week na publicatie zouden plaatsvinden. Dat klopte niet: de kaartverkoop start dan.