Lieke Marsman schreef Het tegenovergestelde van een mens, een boek dat ik aanraad, en met mij iedere recensent die het boek in handen heeft gehad.Het gaat over een klimaatwetenschapper die nadenkt over zichzelf, de liefde en klimaatverandering. Specifieker: hoe om te gaan met klimaatverandering, hoe je te verhouden tot klimaatverandering en hoe je te verhouden tot je eigen apathie. Het boek is kort, bestaat afwisselend uit stukken proza, essays en gedichten en is als geheel ook als gedicht gecomponeerd. Je leest het en denkt: Kan je op deze manier ook een goed en succesvol boek schrijven? En dan fluistert het universum: "Ja, zo kun je ook een goed en succesvol boek schrijven." Er zit ook een schoon liefdesverhaal in en een grote explosie (soort van).Zoals iedereen tegenwoordig houd ik me als casual mens nog altijd halfslachtig bezig met klimaatverandering (af en toe zwetend een doemviral lezen, me schuldig voelen bij een hap vlees, nog steeds niet weten of ik ooit een kind neem), maar vraag ik me ook af of dat wel ok is. Daarom leek me goed eens te spreken met Lieke Marsman over hoe je je als mens tot klimaatverandering kunt verhouden. Het gesprek is geëdit en compleet naar de behoeften van dit artikel omgeschreven.Lees verder op Motherboard.