Ik sprak de onzichtbare, Indiase held van Nederlandse crypto-investeerders

Telegramgroepjes met investeringstips vormen een microkosmos waar cryptoliefhebbers zich hele dagen in kunnen verliezen. De versleutelde Russische chat-app heeft dat ook door, en begon vorige week eigen cryptomunt. Te midden van de groeiende crypto-hype volgt VICE Money ondertussen één van deze groepjes, gevuld met Nederlandse investeerders in het fonds van de 21-jarige Indiase crypto-wonderboy Rohan Rathod. Stuk voor stuk zijn ze goed geïnformeerd en door de wol geverfd, maar in Rohan vertrouwen ze blind. Dat lijkt tot nu toe terecht, want zijn cryptohedgefund is – als de cijfers en verslagen kloppen – eigenlijk het enige dat stabiele winsten maakt, wat de markt ook doet. Alleen: niemand van de investeerders heeft Rohan ooit gezien.

Mijn eerste geplande ontmoeting met de 21-jarige Indiase crypto-wonderboy Rohan Rathod verliep niet helemaal zoals gepland. Tijdens een investeerdersdiner in het meest luxe hotel van Amsterdam schitterde hij door afwezigheid, omdat hij halsoverkop naar India teruggevlogen was om zijn vader bij te staan, die een hartaanval gehad zou hebben. Het riep een hoop extra vragen en mysterie op, dat hij juist op dit kritieke moment zijn gezicht niet kon laten zien. Aan de andere kant, wie betaalde dan het eten? Om deze vragen op te lossen, besloot ik een videogesprek met Rohan op te zetten. En hoe mysterieus hij eerst ook leek, een skype-afspraak was zo gefikst. Hij stond me te woord vanuit zijn huidige woonplaats Singapore, net na de cryptocrash van februari.

In mijn hoofd had Rohan zulke mythische vormen aangenomen, dat ik met zwetende handen op het belknopje drukte. Zou ik hem nu dan echt te zien krijgen?

Hij beantwoordt mijn belletje in ieder geval meteen. Ik zie een op het oog gewone, bebrilde Indiase jongen tegen een witte achtergrond, die zich nogal beleefd gedraagt voor zo’n mythisch figuur. Hij vraagt twee keer hoe het met me gaat, en dan ook nog hoe mijn dag is. Om eerlijk te zijn, is dit gesprek het hoogtepunt van een hele dag koffie slurpen en achter mijn laptopje hangen. Mijn stuk voor stuk geldbeluste collega’s gluren nieuwsgierig naar binnen in het belhokje, als ze zinsneden over miljoenen dollars voorbij horen komen. Voor Rohan was de dag daarentegen nogal stormachtig verlopen, omdat alle cryptomarkten crashten. Dat had hij al van mijlenver aan zien komen, en hij is short gegaan. “Vandaag was een goede dag voor me. Het fonds is vandaag bijna 110.000 dollar omhoog gegaan.” Wat is Rohans geheim, waardoor hij al op zo’n jonge leeftijd met zulke bedragen kan goochelen?

Rohan was een echte rebel, maar dan niet van het blowende, middelvingeropstekende type: “Ik groeide op in een familie van dokters. Mijn ouders en mijn zusje zijn allemaal dokter en ze hebben een eigen ziekenhuis. Ze wilden dat ik ook dokter werd, maar daar was ik nooit zo in in geïnteresseerd. Toen ik een jaar of 16 was, op de universiteit, kwam ik in aanraking met finance. Ik ontmoette een jongen die er heel goed in was, en heb het mezelf ook aangeleerd. In het begin verloor ik vooral geld: ik ben twaalf keer mijn volledige vermogen kwijtgeraakt, steeds tussen de 200 en 500 euro, dat ik verdiende met freelance softwarewerk. Eén keer maakte ik 20.000 van die 500, maar dat ben ik binnen een kwartiertje ook weer kwijtgeraakt.”

Uit frustratie stopte hij anderhalve maand helemaal met investeren, maar al snel begon het weer te kriebelen. Het gaat Rohan ook niet per se alleen om het geld. “Het begon uit nieuwsgierigheid: ik leerde een heleboel over mezelf, over psychologie en de werking van menselijke basisemoties: hoe gedragen verschillende deelnemers aan de markt zich in verschillende situaties? Ik vind het leuk om mijn kennis van de markten te delen.” In de Telegramgroep zijn er soms geruchten dat Rohan een robot zou zijn, en als ik hem zo hoor praten, zou hij ook zomaar een dienstbaar algoritme kunnen zijn. Maar hij heeft zeker ook een grillige, menselijke kant: “Het is natuurlijk ook best wel verslavend als je veel geld verdient. Ik begon met 500 dollar, en straks manage ik als het goed is meer dan 40 miljoen.” Naast zijn crypto-Telegramgroepje waarin zo’n vijf miljoen dollar zit (meer dan twee keer zoveel als erin ging), gaat hij in mei ook een fonds van twintig miljoen beheren. Ook zelf kan hij er goed van leven: in zijn privéfonds zit zo’n vijftien miljoen dollar.

Zijn talent is zeker geen helderziendheid. Rohan werkt heel veel en maakt uitgebreide historische analyses. Hij neemt nooit een dag vrij, werkt gewoon door in het weekend en staat vroeg op. “Meestal word ik om zes uur wakker, dan neem ik een douche en ga in een café zitten werken.” Met een french-press koffie erbij analyseert hij alle markten. Dus niet alleen de cryptovaluta, maar ook gebruiksgoederen, bonds, equities, valuta. In een later gesprek vertelt hij me dat hij de recente flashcrash van de beurs ook al een paar dagen van tevoren voorspeld had.

“Het is een soort obsessie van me. Ik word ook nooit moe, want ik vind het echt heel leuk om te doen. Het is superspannend: je moet alle politieke gebeurtenissen over de hele wereld in de gaten houden, alle economische gegevens bijhouden. Ik analyseer elke dag meer dan tweehonderd koersen en grafieken. Ik word ‘s nachts wakker om ze te checken. Ik wil dit voor de rest van mijn leven blijven doen. De markten zijn elke dag anders.”

Hij werkt niet altijd de hele nacht door: recent heeft Rohan een handelaar in dienst genomen die ‘s nachts de koersen in de gaten houdt. Bijna alles binnen zijn bedrijf gaat met de hand, zonder veel uitrekensoftware. In zijn vrije tijd gaat Rohan wel eens wat eten met een vriend, zoals de avond na ons gesprek. Ook heeft hij een uitgebreide horlogecollectie. “Ik heb veertig horloges. A. Lange & Söhne is mijn favoriete merk, maar ik heb ook veel Patek Philips, AWC, Briston, Roger Dubuis.” Hoewel horloges natuurlijk mooi glimmen en je er stoer mee kan doen, lijkt het mij niet per se ijdelheid, maar meer en passie voor timing en stiptheid die de drijfveer zijn van deze passie. Als ik hem confronteer met de bijna goddelijke reputatie die hij in zijn Telegramgroepje geniet, blijkt hij erg nuchter: “Mensen vinden het leuk dat ik zoveel geld voor ze verdien. Ik heb veel interactie met ze, ik leer ze technische analyse. Dus ik zie ze wel als vrienden, maar ook als mijn investeerders. Ze helpen me bij het groot maken van mijn fonds.”

Er is dus zeker een kameraadschappelijk element in de omgang tussen Rohan en zijn investeerders, die onderling ook games spelen en verhalen uitwisselen, maar het blijft uiteindelijk zakelijk. Het steekt Rohan dus niet dat er eerder discussie was of hij überhaupt wel bestond: “Weinig mensen hadden me in het echt ontmoet. Vooral de mensen in Amsterdam hadden nog nooit met me gepraat. Daarom waren sommigen een beetje wantrouwig, ze dachten dat ik niet echt was, en mijn identiteit fakete. Maar nu ik meer van mezelf heb laten zien, investeren juist zij meer geld.” Hij vindt het vallen van andere fondsen ook een verzachtende omstandigheid voor de angst van zijn investeerders. “Doordat Symmetry een scam bleek te zijn, hadden sommigen wel 50.000 dollar verloren. Ik denk dat het veel oplost voor het vertrouwen als we volgende maand door de overheid van Singapore gelegaliseerd zijn.”

Als ik tijdens het Skype-gesprek even wegloop voor mijn oplader en daarna weer terugkom, hoor ik muziek, de videofunctie is inmiddels uitgevallen. Is Rohan dan toch een algoritme, dat een automatisch wachtmuziekje heeft ingestart? Of is hij achter de piano gekropen om casual even een geniale recital weg te geven? Hij helpt me meteen uit de droom: het is een straatband, waar hij bij is blijven stilstaan op weg naar huis. We praten verder over Singapore en belanden bij het onderwerp reizen. Als ik hem vraag wat zijn favoriete stad is, blijkt hij vooral te houden van steden met een goede “financiële energie” zoals Hongkong. Amsterdam vindt hij ook leuk, omdat er veel goede bars en cafés zijn om in te werken; hij was er in 2015 en recentelijk dus weer, toen hij plotseling weg moest – het gaat innmiddels weer goed met zijn vader, zegt hij als ik ernaar informeer. Net voordat we even later ophangen, drijft er een laatste flard van een Sinatra-cover voorbij: “I did it my way…”

Het is bijna té toevallig, dat het gesprek op deze grootse, meeslepende manier eindigt. Er blijven zich spectaculaire theorieën vormen in mijn hoofd. Alsof ik niet wíl geloven dat Rohan op dit moment onverstoord naar zijn huis gaat om uit te rusten voor een nieuwe dag vol koersanalyses. Ik heb nog nooit iemand van 21 gesproken die zo onbewogen en rationeel overkwam als wonderboy Rohan. Hij verschilt daarin nogal van zijn op avontuur beluste investeerders, die volgens mij een intens verlangen hebben om deel te zijn van een nieuwe revolutie in de geschiedenis.

Voor Rohan hoeft de wereld niet spannender gemaakt te worden dan hij is. Hij verkondigt geen evangelie en is niet uit op roem. Meer dan een grillig genie, of de magische messias die zijn investeerders van hem maken, lijkt Rohan een jongen te zijn met een uitzonderlijke rekenknobbel en een enorme gedrevenheid. Hij heeft zich monomaan op de financiële wereld gestort zoals andere jonge mensen zich op voetbal storten, op computerspelletjes, of op het leren van alle telefoonnummers uit het telefoonboek. Volgende maand zal hij als het goed is dan toch écht zijn Nederlandse investeerders gaan ontmoeten tijdens een nieuwe meeting. Ik vraag me af of hij aan hun torenhoge verwachtingen kan voldoen.

—

Dit is geen beleggingsadvies. Handelen in cryptovaluta brengt grote risico’s met zich mee. De koers van cryptomunten kan de ene dag flink stijgen, om de andere dag weer in te storten. Lees hier meer over de risico’s.

—

Hou je ook zo van geld? Like VICE Money en ontvang dagelijks gratis geldverhalen: