Kunstenaar Teun heeft Allah gekocht voor een appel en een ei

Allah als beeldmerk op de huid van Teun in hip lettertype Bebas. Je kunt de huid downloaden via www.teun.nu.

Teun Castelein (32) is kunstenaar, woont in Amsterdam en heeft voor een prikkie Allah gekocht. Hij liet het woord als merknaam deponeren in Den Haag bij het merkenbureau van de Benelux. Hij heeft al betaald, maar er is nog geen volmondige 'go' gegeven. Hoewel er wettelijk gezien geen bezwaar kan zijn, houdt het merkenbureau Teuns aanvraag tegen omdat ze een zee van stront verwachten als het zou doorgaan. Teun gaat het nu aanvechten en hij heeft goede argumenten. God, Jezus, Boeddha en Mohammed zelf zijn al gedeponeerde merknamen buiten de Benelux.

De moslimgemeenschap is er niet blij mee. Maar als je Teun om uitleg vraagt, dan kom je er meteen achter dat de commotie ongegrond is. Hij probeert aan te kaarten hoe walgelijk het is dat je belangrijke, religieuze woorden kunt deponeren als merk. Hij is geen gladde marketingboy die Allah wil uitbuiten: hij is kunstenaar. Allah is in Amerika trouwens al geregistreerd als juwelenmerk en in Spanje als een elektronicamerk. God is een broekenmerk in Italië. En Mohammed werd gedeponeerd door een Israëliër en is een merk voor chemische producten.

Het gezicht van Teun.

VICE: In principe kan er geen bezwaar zijn tegen je plan, want buiten de Benelux worden alle goden al misbruikt.

Teun Castelein:Ik vind het heel cru dat het toegestaan is om als commerciële instelling te parasiteren op woorden als God en Allah; woorden die zo veel inhoud en gewicht hebben. Het zijn woorden die al een soort merk zijn, met volgelingen en een hele geschiedenis. In het Westen geven we voorrang aan handel ten opzichte van religie.

Wat zou Allah je kosten?

Ik heb al betaald hoor, alleen heeft men het proces stopgezet. Voor 240 euro heb je Allah!

Dat is heel goedkoop. Met Allah kun je een fortuin verdienen. Wat wil je ermee doen?

Mijn project bevat twee vragen. De eerste vraag is: kun je Allah deponeren? De tweede vraag is: zodra je Allah hebt, wat kun je ermee doen? Dat zou ik graag overleggen met de moslimgemeenschap. Op zich zou ik een T-shirt met Allah erop nog wel respectabel vinden.

Maar men heeft het dus tegengehouden. Waarom?

Het is afgewezen omdat het “een tekort aan onderscheidend vermogen” zou hebben. Ik heb er een merkenjurist bijgehaald om het aan te vechten. Wat we gaan doen is aantonen dat er andere, vergelijkbare merknamen bestaan. Het merkenbureau zou eigenlijk alleen moeten bekijken of het kan, niet beslissen of het mag. Ze hebben voor mijn geval een andere pet opgedaan. Opeens beseften ze dat ze het al jaren toelaten.

Schop je vaker tegen schenen?

Ik zoek altijd de grenzen op waar de vrije markt tegen ethische bezwaren aanloopt. Eerder heb ik poolijs verscheept naar Amsterdam zodat mensen een stukje Noordpool konden kopen als souvenir. De slogan was “Op is op”, omdat het poolijs aan het wegsmelten is. Het was een behoorlijke onderneming. Ik had toestemming nodig van Groenland om het te verschepen. Je mag niet zomaar een grondstof vervoeren. Dus heb ik het verscheept als kunstwerk: ik zei dat ik er een ijssculptuur van zou maken. Milieuorganisaties waren razend omdat het ecologisch onverantwoord was. Tja, we leven in een wereld waar alles heen en weer gesleept wordt. Alles wordt vermarkt en vermerkt. Het is hypocriet dat wanneer ik het laat zien, mensen boos worden. Dat is met Allah precies hetzelfde. Het is mogelijk om goden te deponeren als merk en daar valt niemand over. Nu ik Allah deponeer staat iedereen op zijn achterste poten.

Hoe zit het met de reacties?

Op Twitter ga ik de discussie aan met mensen die het er niet mee eens zijn. Ik heb een gesprek gehad met Nourdeen Wildeman van het Landelijk Platform Nieuwe Moslims. Dat was een heel goed gesprek. Hij hoopt dat ik deze missie stopzet. Zijn standpunt is: “God wordt al misbruikt en Boeddha ook, dus waarom zou je Allah ook nog misbruiken?”

Men zou toch moeten inzien dat jij slechts de pianospeler bent in dit verhaal?

Het gevaar is dat het niet zo gezien wordt. Ik wil de moslimwereld geen hak zetten.

Nu komt Allah in handen van een kunstenaar die een punt wil maken. Stel je voor dat er een marketingboy op was gesprongen. Hij zou Allah gewoon misbruiken.

Dat vind ik ook. Ik kaart het probleem aan. Als ik het merk krijg, zal ik er dingen mee maken die ik kan ophangen in mijn galerie. Dan is het project lekker afgerond. En zodra dat gebeurd is, schenk ik het merk misschien wel aan de moslimgemeenschap.