Een studie onthult een horrorverhaal over kannibalisme in prehistorisch Europa

​Zo'n 14.700 jaar geleden, in een grot in zuidwest Engeland, hield een groep mensen een diner waarbij ze andere mensen opvraten en uit hun schedels dronken.

We weten van deze gore gebeurtenissen omdat deze palaeolithische mensen aanwijzingen achterlieten in de grot die vandaag de dag Gough's Cave heet. Ze lieten een schat aan fossielen achter die het bewijs vormen voor dit kannibalistische feestmaal. Er lag namelijk een enorme opstapeling van menselijke en dierlijke botten.

Maar wacht! Het wordt nog gruwelijker: volgens een onderzoek dat deze week in de Journal of Human Evolution verscheen, werd het grootste deel van de botten in een kort tijdsbestek opgeslagen, wat suggereert dat het om een explosieve en brute bezigheid ging.

De auteurs van de studie, geleid door paleontologe Silvia Bello van London's Natural History Museum, identificeerde nieuw bewijs voor de praktijk van deze rituelen in een bottenverzameling.

"De menselijke overblijfselen werden aan verschillende onderzoeken onderworpen," zei Bello in een statement. "In voorgaande analyses konden we ontdekken dat menselijke schedels erg nauwkeurig opengesneden werden om er schedel-bekers van te maken."

"Tijdens dit onderzoek hebben we een nog veel grotere hoeveelheid menselijke aanpassingen ontdekt," vervolgde ze. "We hebben bewijs gevonden voor het fileren en amputeren van ledematen, het kauwen op ledematen, verbrijzelen van kraakbeen en het breken van botten om merg te verzamelen."

Het klinkt smerig, maar tegelijkertijd is het ongelofelijk vet. In de paleontologische  grot blijkt een overdreven horror-scenario te hebben plaatsgevonden. De mensen verscholen zich in donkere hoekjes van een grot en knaagden daar aan de botten van medemensen. Vervolgens hingen ze hun trofeeën aan de muur van de grot.

Daar komt bij dat ze elkaar waarschijnlijk niet uit noodzaak opaten, gezien de dierlijke botten die er ook rondslingerden. Het eten was niet schaars, dus het kannibalisme lijkt meer op een ritueel, wat alles nog veel creepier maakt. Het ging dus om en cultureel verschijnsel in plaats van om een uitzonderlijk geval.

"Verder onderzoek kan helpen ontdekken of dit ritueel uniek was voor die regio of dat een wijdverbreide gewoonte was in het omgelegen gebied," zei Simon Parfitt in een statement.

Ongeacht of het hier wel of niet gaat om een veelvoorkomend ritueel, is het duidelijk geworden dat het om een gruwelijk gezelschap gaat. Vandaag de dag is de Gough's Cave een kindvriendelijke attractie, met een vriendelijke en moderne makeover. Maar als de muren van de grot echter konden praten zouden het uitschreeuwen.