FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

Deze wetenschapper redt uitstervende vleermuizen met een luchtverfrisser

Chris Cornelison heeft een apparaat ontwikkelt die een schimmelwerende mist in de vleermuizengrot verspreidt.
Beeld: USFWS/Ann Froschauer

"Vleermuizen zijn belangrijke verstuivers van agave." zegt microbioloog Chris Cornelison door de telefoon. Hij praat graag over tequila als hij ongeïnteresseerde mensen probeert te overtuigen dat vleermuizen belangrijk zijn, alsof ze dan direct hun oren spitsen. "Niet veel mensen weten het nog," probeert hij opnieuw. Maar ik ben al geïnteresseerd.

Ik las voor het eerst over de massale vleermuizensterfte in het boek The Sixth Extinction van Elizabeth Colbert, waar ze in 2014 een Pulizer mee won. Talloze vleermuispopulaties worden met uitsterven bedreigd door een schimmel - de Pseudogymnoascusdestructans. De schimmel is waarschijnlijk door de mens overgebracht. Op zich is de schimmelinfectie niet dodelijk, maar wel heel pijnlijk. Vleermuizen lukt het daarom niet om in een winterslaap te komen, of ze worden weer wakker als het buiten hartje winter is. De uiteindelijk doodsoorzaak is vaak uithongering.

Advertentie

Kolbert beschrijft in haar boek afgrijselijke taferelen als ze een vleermuisgrot aan het einde van de winter bezoekt - "overal kleine dode witte lijkjes die als ijspegels aan het plafond hangen." Cornelison heeft met zijn luchtverfrisser nu misschien wel de oplossing voor dit absolute drama.

"Cornelison is vastberaden om een manier te vinden om het witte neussyndroom aan te pakken."

Cornelison bestudeert het 'witte neussyndroom' al sinds het begin van de uitbraak, zo'n tien jaar geleden. Het witte neussyndroom heeft in de Verenigde Staten en Canada zo'n 6 miljoen vleermuizen het leven gekost. Van sommige populaties is nog maar tien procent over. Hij wil de schimmel nu gaan bestrijden met een Air Wick Crystal Air-achtig apparaat.

Kleine bruine vleermuis met het witte neussyndroom. Beeld: Marvin Moriarty/USFWS

De mist is een mix van natuurlijke bestanddelen die de schimmelafweren. De grotere uitdaging was om de het goedje effectief in de leefomgeving van vleermuizen te verspreiden. De vondst was simpeler dag gedacht: "Reguliere luchtverfrissers spuiten de mist op bepaalde momenten," zegt Cornelison. "Toevallig is de concentratie van geurmoleculen in een luchtverfrisser even hoog als de concentratie die nodig is om de schimmel af te weren."

Het prototype van het apparaat dat in de herfst wordt geïnstalleerd in de grot. Beeld: Kyle Gabriel/Georgia State University

Samen met de Amerikaanse Fish en Wildlife Services en de Afdeling voor Grondstoffen in Georgia, heeft Cornelison met zijn team een goede plek uitgekozen om het apparaat te testen: een kunstmatige grot in noordoost Georgia. Deze grot was oorspronkelijk gebouwd als treintunnel. Maar tijdens de bouw rond 1850 overstroomde de grot en heeft men de bouw stopgezet. In de loop der jaren is de grot veranderd in een belangrijke winterslaaplocatie. Recentelijk heeft het witte neussyndroom de populatie daar teruggedrongen van 5.500 naar slechts 200.

De grot is ideaal voor het onderzoek. Er zijn geen zijtunnels, en alle besmette en onbesmette dieren zitten dicht boven op elkaar. Dit maakt het gemakkelijk om de juiste hoeveelheid moleculen te verspreiden. Het is nu alleen nog wachten tot de vleermuizen komen voor hun winterslaap. "Dan kunnen we pas definitief zien of onze uitvinding zal werken."