FYI.

This story is over 5 years old.

Tech

Teledildonics, interactieve neukmachines en de toekomst van seks

Het is onvermijdelijk dat technologie en seks op een gegeven moment samen gaan komen. Maar hoe?

Is deze interactieve neukmachine de toekomst van seks? Geen idee. Wat ik wel weet is dat het veld van teledildonics - in feite gewoon afstand bestuurbare seksspeeltjes - al meer dan tien jaar bestaat en af en aan in de media komt als er weer iets bedacht is dat de ondergang van menselijk contact en intimiteit gaat inluiden. Wat natuurlijk vervolgens nooit gebeurd, maar wel voor goede koppen zorgt. (SEKS! ROBOTS! DOEMBEELD!) En er nooit een beetje serieus over wordt gedaan, want robots + seks staat gelijk aan eenzaam masturberen, en eenzaam masturberen is niet iets waar mensen het graag serieus over hebben. Vooral niet als het met behulp van interactieve seksspeeltjes gebeurd. Tenzij je Kyle Machulis bent, natuurlijk.

Advertentie

Kyle, programmeur en robottechnicus, begon in 2004 met Slashdong, een blog waar hij de ontwikkelingen op het gebied van teledildonics bijhoudt. Met zijn blog hoopt hij het onderwerp bespreekbaarder te maken voor een groot publiek en langzaamaan lijkt hij hierin te slagen. Hij wordt over de hele wereld uitgenodigd om te spreken op tech-conferenties, waar het normaal gesproken alleen over startups en gadgets gaat. Wat eigenlijk helemaal niet zo gek is, als je erover nadenkt. Technologie speelt, net als seks, een enorme rol in ieders leven, dus waarom zou je die twee niet combineren? "Vooral omdat het moeilijk is om mensen te overtuigen om een computer in buurt van hun gevoelige lichaamsdelen te plaatsen, als ze al bang zijn om een printer aan te sluiten," aldus Kyle, die ik vorige week over Skype sprak.

De term teledildonics stamt uit 1975, toen het voor het eerst genoemd werd in een manifesto van Ted Nelson. Nelson schreef in zijn Computer Lib/Dream Machines gepassioneerd over de noodzaak dat mensen computers beter moeten begrijpen en omarmen. Later, in de jaren tachtig, maakte het idee een comeback als de "next big thing" in cybertechnologie. Het duurde echter tot de mid-jaren negentig voordat de eerste producten daadwerkelijk op de markt kwamen. De Televibe was een vibrator die reageerde op de geluiden die een telefoon maakt als je de toetsen indrukt. Zo kon aan de ene kant van de lijn iemand meeluisteren en af en toe op knopjes drukken om aan de andere kant een vibrator iets te laten doen. Superongemakkelijk, lijkt me, als je sexytalk constant wordt onderbroken door piepjes, maar teledildonics waren in ieder geval geboren.

Advertentie

Hoewel er met de verspreiding van het internet en het goedkoper worden van technologie wel stappen werden gemaakt, bleef teledildonics nog lang daarna een nichemarkt voor futuristisch ingestelde geilapen. Apparaten waren duur en meestal niet beschikbaar bij de seksshop op de hoek. Maar de laatste tijd begint daar verandering in te komen. "Seksspeeltjes zijn heel persoonlijk, en het is erg moeilijk om die markt op een mainstream manier te benaderen. Het is altijd al het probleem geweest met seksspeeltjes, dat om ze winstgevend te maken, je in één keer een grote markt moet bedienen. Dat is nu anders. Mensen kunnen op Indiegogo bijvoorbeeld projecten crowdfunden die ze persoonlijk aanspreken. Zo kunnen makers veel sneller trends volgen en een heel specifieke markt bedienen."

Een voorbeeld daarvan is Vibease, die in probeert te spelen op de hype rond erotische fictie zoals 50 Shades of Grey. Vibease biedt een vibrator aan in combinatie met erotische audioboeken die je online kunt kopen. De vibrator is zo aangesloten dat die dingen gaat doen wanneer het audioboek bij een seksscene aankomt.

Voor mannen is er trouwens minder beschikbaar omdat volgens Kyle dat probleem is opgelost met de Fleshlight, een soort zaklamp met een plastic kut. Mannen zijn sowieso minder snel geneigd om seksspeeltjes te kopen, omdat er in tegenstelling tot producten voor vrouwen toch nog een beetje een taboe op rust. En een hand ook wel prima werkt. Wat erg jammer is, als je Jack Flanagan van The Kernel mag geloven, die deze week een redelijk briljant stuk schreef over zijn aanschaf en ervaringen met de Fleshlight. "It was the shit," en ergens ben ik geneigd hem te geloven. Het ding is in tegenstelling tot een vagina of een mond tenslotte speciaal ontworpen om plezier aan een penis te geven.

Naast speeltjes die mensen kunnen gebruiken als ze alleen thuis zijn, is er volgens Kyle veel vernieuwing gaande bij interactieve speeltjes voor stellen. Zo heb je nu het bedrijf FriXion, dat robots produceert om met behulp van "real-time biodirectional force feedback telemetry" precies te doen wat je denkt dat ze doen. Daarnaast bieden ze ook een soort sociaal netwerk aan waar je anderen kan vinden die ook graag draadloos neuken met een robot als tussenpersoon.

Ondanks al deze ontwikkelingen denkt Kyle dat de acceptatie van teledildonics door het grote publiek nog wel even uitblijft. "We zitten nu midden in de Facebook-revolutie, waarin mensen ineens in contact komen met allemaal dingen als online sociale hygiëne. Ze beginnen er nu langzaam aan te wennen dat er andere mensen aan de andere kant zitten die kunnen zien wat zij posten. Totdat alle nieuwe online sociale normen een beetje gevestigd beginnen te worden, zullen mensen nog niet zo snel geneigd zijn om hun seksleven met hun online leven te verbinden." Een soort Facebook voor seks met anderen via robots blijft dus voorlopig nog wel even uit.

Teledildonics is natuurlijk een belachelijke term, en het idee erachter lijkt misschien ook nog redelijk belachelijk, maar het is bijna onontkoombaar dat technologie op een gegeven moment ook een deel gaat uitmaken van ons seksleven. In welke vorm dat zal zijn blijft natuurlijk puur giswerk, zelfs voor iemand als Kyle, maar dat het gaat komen is zo goed als zeker. Seks is nou eenmaal een primaire drang die gestild moet worden, en als technologie kan helpen om dat beter te doen, dan zullen er ook mensen zijn die technologie ontwikkelen om dat te doen. Kyle: "Ik heb in robotica gewerkt, software geprogrammeerd en computers gebouwd, maar in geen van die velden zie je dezelfde glinsterende ogen als wanneer iemand me vertelt dat ze iets gebouwd hebben waarmee ze zichzelf klaar kunnen laten komen."