De nieuwe korte film van Factory Fifteen voor The Bug’s “Function/Void” speelt zich af in een wereld waarin de Brutalistische architectuur van Londen wordt gecombineerd met CGI-gegenereerde wolkenkrabbers. In de korte film zien we hoe de dagelijkse sleur van onze hoofdrolspeler plotseling wordt doorbroken en uit elkaar valt. De video, die mede geproduceerd is door The Creators Project, is een samenwerking met de studio Nexus en is gemaakt voor de twee nummers "Function" en "Void" van het nieuwe The Bug’s album – Angels & Devils (nu uit op Ninja Tune).Factory Fifteen – de creatieve studio bestaande uit Kibwe Tavares, Jonathan Gales en Paul Nicholls (bekijk onze eerdere stukken over Factory Fifteen hier) – hebben een achtergrond in architectuurontwerp. Het werk van de studio is vaak geïnspireerd op scifi-omgevingen, speculatieve toekomstbeelden en futuristische technologie. Voor hun nieuwe korte film wilden ze een end-of-the-world scenario maken waarin het uiteenvallen van een totalitaire wereld zou laten zien.Als onderdeel van deze exclusieve première spraken we kort met Factory Fifteen over het ontstaan van de video:
The Creators Project: Hoe heeft de sound van het nummer de video geïnspireerd?
Factory Fifteen: In onze gesprekken met Kevin (The Bug) werd duidelijk dat hij iets compleets anders en onverwachts wilde. Toen we eenmaal het grotere idee voor het verhaal klaar hadden liggen, speelden we met het idee om de langzamere, dagelijkse routine te koppelen "Function," de meer aggressieve track van de twee, terwijl we de complete verwoesting van de stad tijdens de dromerigere "Void"-track laten zien. Het krijgt een mooie polariteit op die manier. Gelukkig stonden Ninja Tune en Kevin open voor dat idee, en de manier waarop de twee nummer in elkaar overgaan. We krijgen de nodige creatieve vrijheid om het zo te maken.Kun je ons iets meer vertellen over hoe de architect en kunstenaar Lebbeus Woods dit stuk heeft geïnspireerd, en wat je zo interessant vindt aan zijn werk?
In het begin van dit project waren we al verliefd op veel van zijn tekeningen. We wilden in de clip een wereld maken en weer vernietigen, maar dan op een manier die mooi en fantasievol is. Lebbeus' werk heeft vaak een dubbelzinnige esthetiek die in zijn aard deconstructivistisch is, maar daarnaast ook propositioneel. We gebruiken inspiratie en referenties vaak als startpunt, maar als we eenmaal beginnen te produceren dan proberen we ons er niet heel strikt meer aan te houden.
In de film komen veel futuristische computerinterfaces terug, kun je ons hier wat meer over vertellen. Wat was de inspiratie voor de esthetiek van die interfaces?
De protagonist in onze film is een kantoorslaaf. We wilden dat de kantooromgeving modern zou zijn, maar ook zo veel mogelijk eigentijds zou aanvoelen. Het is op die manier een beetje een mengelmoes tussen de kantoren in Jacque Tati’s Playtime, Winston’s cubicle in 1984 en een soort callcenter van de toekomst. De meeste schermen die je ziet zijn voor identiteitsinformatie, analyse of geld. Daarnaast was het voor ons ook een mooie gelegenheid om een cameo van Manga en Grouper (Liz Harris) mogelijk te maken: je kunt hun identiteitsprofiel zien op de overhead shots in het kantoor. De interfaces worden bewust bestuurt via touch of gesture, om de wereld te laten afspelen in de toekomst of een alternatief heden. Ik denk dat het belangrijk is om een wereld te creëren die niet teveel over de top is. De bureau-interfaces zijn vrij bescheiden en op een bepaalde manier gewoon een vergaande uitwerking van al bestaande technologie. Met het scherm op het pillenautomaat in het appartement wilden we dat de interface meer persoonlijk zou zijn. Het zit ergens tussen Apple’s Siri en een weerman in, maar eigenlijk is het gewoon een uitlezing van de vitaminen en supplementen.
Het verhaal van "Function/Void" speelt zich af in een dystopische wereld. Is deze video in die zin een waarschuwing of verkenning van dit soort esthetiek binnen het scifi-genre?
Ik denk dat het project vooral een reflectie en een tegenreactie op de huidige maatschappij is, maar ook deels een knipoog naar de totalitaire scifi-fictie waar we van houden. We vinden het concept van een totalitair systeem waar je voor kiest in plaats van dat je wordt gecontroleerd op een autoritaire manier erg interessant. Dat verhaal probeerden we op een subtiele manier over te brengen zonder dat het meteen te klinisch werd. Het is een overdrijving van onze huidige smartphone-cultuur waarbij we continue alles analyseren en bijhouden ons leven. De suggestie dat die technologie een aanvulling op ons leven is, één waarvan we denken dat we die nodig hebben.
Voor meer van The Bug, zie Noisey's interview [hier](http://Dubbing Out Your Environment: A Conversation with The Bug - Noisey).CREDITSArtist: The BugDirector: Factory FifteenProduction Company: NexusLabel: Ninja TuneCommissioner: Maddy SalvageProducer: Beccy McCrayProduction Manager: Caroline MilsomDirector Of Photography: Luke JacobsLead Actor: Gary GrantLead Actress: Ani LangFocus Puller: Tom Mcmahon1st AD: Dan Precious2nd AD: Alex Paterakis, Carmen de WittGaffer: Joel RainsleyFocus/ Gaffer Assistant: William del Rivero DIT: Prince YemohVFX Supervisor: Matt TownsendAnimation / VFX: Alexey Marfin, Jonathan Gales, Paul Nicholls, Prince Yemoh, Isaac Eluwole, Carl Kenyon, Ares Simone, Roberto Brichese, Matt Townsend. Tracking: Tom Carter, Kibwe TavaresRotoscoping: Sinjarajan Studios Kinect Character Development: Eran AmirOffline Editor: Paul HardcastleEdit House:TrimPost Production Consultant:Dave SladeStudio Manager @ Nexus: Natalie BusuttilArt Director: James HattArt Dept Assistant: Rebecca Carey, Michelle ReneeArt Dept Runner: Arthur MenezesStylist: Crissie ArandaHair & Make Up: Bobbie RossHair/MU Assistant: Maggie Forrest, Sharon ChaggerProduction Assistant: Billi HatfieldProduction Runner: James AlexanderUnit Minibus Driver: John TarggartSecurity: Per DodaExtras: Kimberley Goldsmith, Mark Craddock, Silvia Ferreira Santos, Susete Furtado, Justinas Vilutis, Eran Amir, Patrick Dishman, Freny Pavri, Roberto Brichese, Konstatin Zhukov, Peter EfeWith thanks to:Kate MichelsonPete Spence and all at Walthamstow Pumphouse Museum Trust5 Merchant SqJimmy, Wayne & Godfrey at Robin Hood EstateMichelle Myrie & The Film OfficeVince, Rhian & Team at Film FixerCraft Design for Flat Design and build:Designers: Armando Elias, Hugo D'Enjoywww.craftdesign.co / info@craftdesign.co
Advertentie
Factory Fifteen: In onze gesprekken met Kevin (The Bug) werd duidelijk dat hij iets compleets anders en onverwachts wilde. Toen we eenmaal het grotere idee voor het verhaal klaar hadden liggen, speelden we met het idee om de langzamere, dagelijkse routine te koppelen "Function," de meer aggressieve track van de twee, terwijl we de complete verwoesting van de stad tijdens de dromerigere "Void"-track laten zien. Het krijgt een mooie polariteit op die manier. Gelukkig stonden Ninja Tune en Kevin open voor dat idee, en de manier waarop de twee nummer in elkaar overgaan. We krijgen de nodige creatieve vrijheid om het zo te maken.Kun je ons iets meer vertellen over hoe de architect en kunstenaar Lebbeus Woods dit stuk heeft geïnspireerd, en wat je zo interessant vindt aan zijn werk?
In het begin van dit project waren we al verliefd op veel van zijn tekeningen. We wilden in de clip een wereld maken en weer vernietigen, maar dan op een manier die mooi en fantasievol is. Lebbeus' werk heeft vaak een dubbelzinnige esthetiek die in zijn aard deconstructivistisch is, maar daarnaast ook propositioneel. We gebruiken inspiratie en referenties vaak als startpunt, maar als we eenmaal beginnen te produceren dan proberen we ons er niet heel strikt meer aan te houden.
Advertentie
De protagonist in onze film is een kantoorslaaf. We wilden dat de kantooromgeving modern zou zijn, maar ook zo veel mogelijk eigentijds zou aanvoelen. Het is op die manier een beetje een mengelmoes tussen de kantoren in Jacque Tati’s Playtime, Winston’s cubicle in 1984 en een soort callcenter van de toekomst. De meeste schermen die je ziet zijn voor identiteitsinformatie, analyse of geld. Daarnaast was het voor ons ook een mooie gelegenheid om een cameo van Manga en Grouper (Liz Harris) mogelijk te maken: je kunt hun identiteitsprofiel zien op de overhead shots in het kantoor. De interfaces worden bewust bestuurt via touch of gesture, om de wereld te laten afspelen in de toekomst of een alternatief heden. Ik denk dat het belangrijk is om een wereld te creëren die niet teveel over de top is. De bureau-interfaces zijn vrij bescheiden en op een bepaalde manier gewoon een vergaande uitwerking van al bestaande technologie. Met het scherm op het pillenautomaat in het appartement wilden we dat de interface meer persoonlijk zou zijn. Het zit ergens tussen Apple’s Siri en een weerman in, maar eigenlijk is het gewoon een uitlezing van de vitaminen en supplementen.
Ik denk dat het project vooral een reflectie en een tegenreactie op de huidige maatschappij is, maar ook deels een knipoog naar de totalitaire scifi-fictie waar we van houden. We vinden het concept van een totalitair systeem waar je voor kiest in plaats van dat je wordt gecontroleerd op een autoritaire manier erg interessant. Dat verhaal probeerden we op een subtiele manier over te brengen zonder dat het meteen te klinisch werd. Het is een overdrijving van onze huidige smartphone-cultuur waarbij we continue alles analyseren en bijhouden ons leven. De suggestie dat die technologie een aanvulling op ons leven is, één waarvan we denken dat we die nodig hebben.
Advertentie
Advertentie