Hoe het is om als serveerster ongemakkelijke tinderdates te moeten bedienen

In Restaurantontboezemingen lees je over dingen die zich achter de deuren van restaurantkeukens en bars afspelen. Smakelijke verhalen die je als bezoeker van je favoriete eet- en drinkplekken normaal gesproken niet krijgt voorgeschoteld, worden op deze plek door koks en horecapersoneel gedeeld. Dit keer spreken we met de manager van een populaire bistro in Londen over hoe het is om te werken op Valentijnsdag.

Ik heb gewerkt als serveerster en manager in restaurants in Londen, Melbourne, Sydney en Auckland, maar Valentijnsdag is overal vrijwel hetzelfde. Het is een vreemde avond – een restaurant vol tweetjes is niet goed voor de sfeer, omdat iedereen zich keurig gedraagt en het gedwongen aanvoelt.

Ik heb een aantal slechte grappen verzonnen die ik ieder jaar weer aan mijn personeel vertel: "We hebben geen kaarsjes nodig, alle telefoonschermen zorgen voor voldoende licht." Een foto van je eten instagrammen is een beleefde reden om even niet met je date te hoeven praten, denk ik, want stelletjes zitten heel vaak en heel veel op hun telefoon. Het zijn slechte grappen, maar iedereen kan erom lachen omdat het perfect weergeeft hoe de avond verloopt.

Over het algemeen is er op Valentijnsdag altijd wel een stel dat elkaar midden in de zaak aan het droogneuken is en, als we geluk hebben, seks heeft op het toilet. Er heeft ooit een stel geneukt op het toilet, waarbij ze handafdrukken op de spiegel en een gescheurde panty voor ons achterlieten. Chique hoor.

Tinderdates komen ook op Valentijnsdag voor – je zou denken dat het niet de beste avond is om iemand nieuws te leren kennen (de druk!), maar blijkbaar is het voor sommigen erger om alleen te zijn op Valentijnsdag dan om een ongemakkelijke avond te hebben.

Wat ik ook weleens heb gezien is dat iemand zei dat-ie aan het instagrammen was, maar eigenlijk al op zoek ging naar zijn volgende tinderdate voor die avond. Dat zijn de tafeltjes die ik in de gaten hou, omdat ik weet dat ik die nog een keer kan gebruiken – ze zijn vaak snel weg. En natuurlijk omdat het hilarisch is om te horen welk excuus ze gebruiken om te kunnen vertrekken; vrouwen zijn hier trouwens beter in dan mannen.

Er was een Engels meisje in Melbourne dat mij wel mocht omdat ik ook uit Engeland kwam. Ze kon enorm goed drinken, dus ik vond haar ook een leuk mens. Ik denk dat wij haar standaard tinderdate-plek waren, wat slim is – een bekende omgeving is fijn als je date in de soep loopt en je wat ondersteuning nodig hebt. Eén keer vroeg ze me om haar mobiele telefoon te bellen en te doen alsof ik haar huisgenoot was en er iets ergs was gebeurd. Ze haastte zich toen het restaurant uit, sloop via de achterdeur weer naar binnen en keek vanuit de keuken hoe haar slechte date vertrok. De rest van de avond zat ze aan de bar en vermaakte ze het personeel met geweldige dateverhalen.

Op een Valentijnsdag een aantal jaar geleden, had ze per ongeluk twee tinderdates op dezelfde dag geregeld. Het restaurant was een open ruimte, maar voor de bar moest je een hoekje om.

Ze realiseerde wat voor fout ze had gemaakt zodra ze de andere gast het restaurant in zag lopen. Ze liep naar me toe en legde de situatie uit. We bedachten het volgende plan: ze zou, omdat het een eerste date was, met date twee aan de bar gaan zitten. Ze had dus één date aan de bar en tegelijk een andere aan een tafeltje voor het eten – het volledige viergangen Valentijnmenu.

Ze hield het een tijdje vol – op en neer tussen de tafel en de bar – maar verpestte het door date één bij de naam van date twee te noemen. Date één liep naar de bar om te betalen en vertelde vervolgens aan nummer twee wie hij was. Date twee stond toen ook op om te vertrekken – beide zeiden haar geen gedag meer. Ze stond midden in het restaurant en zag het gebeuren, en het hele restaurant kon ook meegenieten.

Ze bleef nog even hangen voor een laatste drankje en ging vervolgens met de barman van de naastgelegen kroeg, die na zijn dienst een drankje kwam doen, naar huis. Eind goed al goed, zullen we maar zeggen.

Het was een leuke vrouw, maar ze maakte wel een chaos van haar leven. Ik vraag me af hoe het met haar gaat.

Zoals verteld aan Anna Sulan Masing.

Like MUNCHIES Nederland voor een dagelijks banket aan prachtverhalen.