Ruud Gullit.
Sport

We spraken Ruud Gullit over farao's, dure auto's en rotte haring

"Ik zou graag even in het Witte Huis willen zitten als Donald Trump daar aan het vergaderen is."

Over sporters wordt vaak gezegd dat ze altijd dezelfde saaie antwoorden geven. Maar misschien komt dat wel door de vragen die ze gesteld krijgen. In de serie De VICE Sports Q&A stellen we elke keer dezelfde ietwat ongemakkelijke en uiteenlopende vragen aan sporters. Deze keer spreken we Ruud Gullit. Als voetballer won hij alles wat er te winnen viel. Op dit moment is hij te zien in de tv-serie ‘Street Kings in Jail’.

Advertentie
Ruud Gullit.

VICE: Ha Ruud, wat is het domste dat je ooit hebt gekocht?
Ruud Gullit: Oef, ik heb een keer een hele dure auto gekocht toen ik net voetballer werd. Een sportauto van Ford. Dat ding zoop, jongen, als een gek. Ik dacht bij mezelf: wat een lul ben ik nu. Na een paar maanden heb ik hem weer verkocht, haha. Heb ik een Ford Escort genomen. Het was mijn jongensdroom om in een mooie auto te rijden, maar het voelde niet lekker.

Welke kleedkamergrap vergeet je nooit meer?
Dat was bij Haarlem. Ik zal niet zeggen over wie het gaat, maar een jongen uit het team was de hele tijd aan het opscheppen over de BMW die hij ging kopen. Uiteindelijk kocht hij die BMW in de zomer, in de voorbereiding op het seizoen. Twee teamgenoten gingen eerder weg van de training, om die BMW in te gaan. Ze hebben bij de schakelbak het kapje eraf gehaald, daar een haring onder gelegd, en het weer dichtgemaakt. Dat stonk, joh! Die jongen wist maar niet waar die stank vandaan kwam. Dagenlang heeft hij gezocht, en uiteindelijk de auto teruggebracht naar de dealer. Het was een hete zomer, dus het stonk zo erg, jongen. Dat was leuk.

Wat is de grootste les die je hebt geleerd van je ouders?
Dat ik alles zelf moest doen. Ik moest het met het voetbal allemaal zelf regelen. Mijn vader kon me bijvoorbeeld niet brengen, want die was economieleraar en stond voor de klas. Mijn moeder werkte ook. Als ik naar de jeugdelftallen van het Nederland elftal ging, moest ik zelf zien hoe ik daar kwam. Zelf de trein en de bus pakken, eigen verantwoordelijkheid. Van jongs af aan. Die mentaliteit heb ik altijd gehouden.

Advertentie
Ruud Gullit.

Stel, je hebt een tijdmachine. Naar welke periode zou je reizen?
Ik heb altijd al naar de tijd van de Egyptenaren gewild. De tijd van de piramides en farao Ramses, omdat ik het wil begrijpen. Ik vind de cultuur van de Egyptenaren zo fascinerend en grotesk. Hoe deden ze dat? Al die goden die ze hadden, die gebouwen die ze maakten, daar ben ik nieuwsgierig naar. Kijk, niks werd daar toevallig gebouwd. Dat had alles te maken met het heelal, met de stand van de zon en de sterren, zo hadden de Azteken en de Maya’s dat ook. Hoezo deden ze dat? Hadden ze echt contact met wat er boven ons is? Dat zou ik willen weten.

De apocalyps breekt uit. Bij wie van jouw collega’s uit de voetbalwereld ga je schuilen?
Bij wie ga ik schuilen? Dat zou ik echt niet weten. Misschien bij Frank [Rijkaard, red.], omdat het dichtbij is, haha. We kennen elkaar goed. Geen idee wat we dan zouden doen. Dan zit je in een kelder toch? Verschrikkelijk.

Op welke jeugdvriend ben jij weleens jaloers?
Jaloers ben ik niet. Iedereen heeft nu wel zijn dingetje opgebouwd, wat gewoon mooi is. Er zijn jongens die een coffeeshop zijn begonnen, taxichauffeur zijn geworden, de bouw in zijn gegaan of een restaurant hebben geopend. Op allemaal ben ik trots. John Ewbank ken ik ook heel goed, hij is wel een vriend van me. Ik vind het heel mooi hoe hij zijn inspiratie binnenhaalt. Hij is heel spiritueel, krijgt gewoon ineens ideeën binnen. Dan neuriet hij opeens een melodie en gaat hij aan de slag. We waren een keer op skivakantie. Toen zei hij: “Ruud, je moet hier even naar luisteren.” Hij deed zijn koptelefoon op en speelde gitaar op een synthesizer, terwijl hij het zelf niet hoorde. Hij speelde de melodie van Rood, wat later een enorme hit van Marco Borsato zou worden. “Dit is wat ik nu heb. Wat vind je ervan?” zei hij. Dat is wel iets wat ik heel gaaf vind.

Advertentie
Ruud Gullit.

Waar gaat jouw bloed van koken?
Mijn bloed gaat koken van rokers die van tafel gaan, om effetjes buiten te gaan roken, en dan een half uur wegblijven omdat het daar zo gezellig is. Daar irriteer ik me aan. Dat vind ik gewoon asociaal. En als ik Schiphol binnen moet komen door zo’n hele erehaag van rokers, word ik helemaal gek. Ga ergens anders staan. Nee, dan moet ik door zo’n haag, waar ze allemaal nerveus staan te roken. Stuur die gasten weg! Dat irriteert me. Mijn hele kleding stinkt meteen.

Wat maak jij voor eten klaar als je iemand wil versieren?
Ik maak helemaal niks klaar. Ik kan helemaal niet koken. Als ik het eten regel, wordt het Deliveroo of zo. Thuis lekker sushi laten komen, dat is wat ik doe. Of ik ga naar een restaurant. Dan eet ik wel iets wat niet naar knoflook stinkt en waar je geen broekhoest van krijgt, haha. Dus niet te veel kruiden. Italiaans is altijd goed. Nee, ik kan echt niks maken. Ik ben wel heel goed in het eten van eten, dat kan ik smakelijk.

Als jij de VAR zou kunnen gebruiken om een moment uit jouw leven terug te spoelen en over te doen. Welk moment zou dat zijn?
Toen ik in 1994 wegging bij het Nederlands elftal, bij Dick Advocaat. Dat had ik niet moeten doen. Ik heb een WK niet gespeeld. Jammer toch.

Welke trainer of leraar heeft jou getekend voor het leven?
Ger Blok, hij was trainer van de UEFA-jeugd. Daar heb ik veel aan gehad. Ik was toen een jaar of zestien en hij was vrij strikt, maar ook straight. Ik had wel een klik met hem. Hij was een voorbereiding op wat er daarna allemaal komen ging voor mij als voetballer. Hij was een vaderfiguur voor me. Hij liet me nadenken over voetbal. “Nou Ruud, hoe gaan we spelen?”, vroeg hij dan. Hij leerde me nadenken over wat ik ging doen, in plaats van alleen maar te zeggen wat ik moest doen.

Ruud Gullit.

Wat is de gekste DM die je ooit hebt gehad van iemand?
Ik lees die niet. Ik wil niet weten wat mensen van me vinden, dat interesseert me niet. Ik post gewoon dingen en daar kan je op losgaan. Ik weet dat er heel veel trollen zijn, die je proberen uit te dagen. Waarom zou ik dat lezen? Ik klik niks aan, lees niet één commentaar. Een keer deed ik dat wel, toen dacht ik: jij zit me gewoon uit te dagen. Ik weet dat heel veel journalisten er ook onder een pseudoniem zitten en je zo proberen uit te dagen, zodat ze wat hebben om over te schrijven. Mensen zijn daar de hele tijd mee bezig, dus ik lees niks meer.

Wat zou je doen als je de onzichtbaarheidsmantel van Harry Potter voor een dag zou hebben?
Ik zou even in het Witte Huis willen zitten als Donald Trump daar aan het vergaderen is. Gewoon even kijken. Kijk, als je nu het nieuws ziet, zie je allemaal meningen, wat journalisten van hem vinden. Links en rechts zetten van alles neer. Maar ik zou het eigenlijk wel willen weten, dat ik het zelf kan zien, of hij zo is als ze zeggen. Kijk, Trump denkt niet als een politicus, dus ik zou willen weten hoe dat met politici gaat, want er gebeurt nogal wat. Ik zou gewoon alleen maar observeren.

Wat is het grootste dat je ooit hebt gesloopt?
Ik was een jaar of acht, toen ik aan het rolschaatsen was in huis. Mijn moeder zei nog: “Niet met die rolschaatsen binnen, dan gaat er iets stuk.” Wat doe je dan? Dan ga je het toch doen. Ik maakte een hele mooie draai, maar toen ramde ik alle raampjes van de kachel kapot. Kling! Ik ging er zo doorheen.