Een boze Brabander vluchtte dinsdag de trein uit vanwege een nikabdraagster

In de rubriek ‘boze babyboomer van de week’ bespreken we regelmatig een opvallend, boos mens van middelbare leeftijd. Dat hoeven heus niet altijd babyboomers te zijn, als de boze persoon in kwestie maar goed kwaad is. Want mensen zijn vaak érg woedend, over van alles. Dat is vaak leuk, en iets minder vaak terecht. Deze week: een boze en bange man op station Roosendaal.

Vorige week stond op station Rotterdam Centraal een trein ongeveer 20 minuten stil, omdat er een vrouw met een nikab in de trein zat. Normaal gesproken is het geen nieuws als er weer eens ergens een trein vertraagd is, maar als er een nikab om de hoek komt kijken is dat een heel ander verhaal, dus doken veel media gretig op deze kleine kreukel in het treinverkeer.

Afgelopen Dinsdag vond er nóg meer nikab-gerelateerd treingedoe plaats, waarover dagblad BN de Stem een boze boomer – die zichzelf waarschijnlijk vooral als slachtoffer beschouwt – aan de tand voelde.

Er was érg weinig aan de hand. Maar als er helemaal niets aan de hand was geweest had je nu dit artikel niet zitten lezen, dus goed, daar gaan we: een man genaamd Jo wilde gisteren in Roosendaal in de trein stappen, toen ongeveer tegelijk met hem een vrouw in een nikab de trein in kwam. Dat vond Jo, een man met een kale klets en een montuur waaraan de betere babyboomer van mijlenver te herkennen is, zo ontzettend intimiderend dat hij naar de conductrice stapte.

Jo was bang voor de mevrouw met de nikab, omdat hij niet aan haar kon zien of het een man of een vrouw was, “of iemand met andere bedoelingen.” Jo vond het zó storend dat iemand anders lekker haar eigen ding aan het doen was in de trein, dat hij de conductrice inschakelde. Hij vroeg haar de nikabdraagster te verbieden met de trein te reizen – in zijn eigen woorden: “zodat ik veilig mee kon reizen.” De conductrice zei iets tegen hem in de trant van: “joh, stel je effe lekker niet zo aan, die mevrouw zit daar gewoon en doet verder geen vlieg kwaad,” waarop Jo weer de trein uitstapte, en zijn afspraak in de Randstad miste.

Deze boze boomer verhult zijn woede in eerste instantie als angst. Hij was bang voor die mevrouw die bij hem in de trein zat, zegt hij. Tegen BN DeStem zegt hij: “Ze bedreigde mij niet persoonlijk, maar ik voelde me wel bedreigd omdat je niet weet wie of wat er achter de sluier zit. Je weet niet eens of het een man of een vrouw is, het zou een terrorist kunnen zijn.”

Ten eerste is er slecht nieuws voor Jo: ook als iemand geen sluier draagt kan je doorgaans niet aan iemand zien of hij of zij een terrorist is. Ten tweede: er bestaat een term voor de angst die Jo voelt: xenofobie.

Naast deze angsthazerij is Jo boos dat de NS de wet niet handhaaft. De conductrice kwam namelijk tot de conclusie dat de mevrouw waar Jo zo bang voor was gewoon een geldig vervoersbewijs had. Het is de eerste taak van de NS om mensen te vervoeren, niet om nerveuze boomers op hun gemak te stellen. Dat Jo geen trek heeft om met een vrouw met een nikab in een treinstel te zitten moet hij natuurlijk helemaal zelf weten, dat staat hem vrij. Zoals het anderen vrij staat niet in een coupé te willen zitten met piepende oude mannen met een achterlijke bril op hun kop.

Deze boze man verschuilt zich achter de wet, die hem inderdaad gelijk geeft. Volgens de wet mag je niet met gezichtsbedekkende kleding in de trein zitten. Maar moet je daarom een interview aan de krant geven, en als een klein kind klagen bij de conducteur? Jo is er vast ook weleens getuige van geweest dat iemand door rood liep. Dat is nog veel onveiliger dan een nikab aantrekken (het onveilige van met een nikab in de trein zitten schuilt ‘m er denk ik vooral in dat dat ding klem kan komen te zitten tussen die tussendeuren tussen coupés die de neiging hebben altijd precies op het moment dicht te klappen dat je het niet verwacht), maar daar hoor je hem of de krant dan weer niet over, en de kans dat Jo de politie belt als hij iemand ziet appen op de fiets is ook niet erg groot. Overigens heeft Jo er met zijn keuze om de trein uit te stappen wel de goede beslissing genomen. Dat is namelijk precies wat hij moet doen als hij bang is geconfronteerd te worden met dingen die anders zijn dan hij gewend is: lekker thuisblijven.