Mensen vertelden ons over de goede voornemens die hun leven hebben verwoest

Elk jaar maken we weer goede voornemens, in de hoop dat ons leven erop vooruit zal gaan. Maar wat als die voornemens juist de oorzaak worden van je lijden? Wat als je je baan opzegt om een wereldreis te maken, maar tegelijkertijd een enorme schuld opbouwt? Of je doet een poging avontuurlijker en stressvrij te zijn, maar blijkt vervolgens chlamydia opgelopen te hebben doordat je iets té vrij bezig was. Soms is dat het leven: zelfs een plannetjes met de beste intenties kan eindigen in een ramp. We spraken een aantal mensen wiens goede voornemens niet al te best uitpakten.

Gordon*
Mijn verloofde en ik hadden nog niet zoveel gereisd, dus hadden we het plan opgevat om samen naar Zuidoost-Azië te gaan. Maandenlang hadden we zitten plannen en in december kwamen we dan eindelijk aan.

Het was fantastisch, totdat ik een ongeluk kreeg met een bromfiets. Ik moest worden overgevlogen naar een ziekenhuis, waar me werd verteld dat het onderste deel van mijn been moest worden geamputeerd. Uiteindelijk gebeurde dat gelukkig niet, maar er werd wel een deel van mijn kuitspier weggehaald. De rest van onze reis hebben we moeten afzeggen.

Een paar maanden later verbrak ze ook nog eens de verloving.

Chris
Mijn vriendin en ik woonden samen in Tsjechië, en we fantaseerden er altijd al over om naar Australië te verhuizen. Net voor het einde van het jaar hakten we de knoop door: we zouden het nu echt gaan doen. Toen we eenmaal daar waren, duurde het een tijdje voordat ik een baan had gevonden. Pas toen ik begon met werken, kon zij een visum krijgen, aangezien we niet getrouwd waren.

Al het papierwerk was in orde: ze zou het land voor een aantal maanden moeten verlaten, en dan konden we samen aan ons nieuwe leven in Australië beginnen. In de tijd dat haar visum klaargemaakt werd, vloog ze naar Nieuw-Zeeland om de tijd te doden.

Toen haar visum er eenmaal was, vloog ze terug naar Sydney. Ik kwam haar ophalen op het vliegveld en merkte meteen dat ze een beetje raar deed. Toen we bij mijn appartement aankwamen, merkte ik dat haar koffer helemaal leeg was. Wat bleek? Ze kwam haar spullen ophalen om naar Nieuw-Zeeland te verhuizen: ze was verliefd geworden op een Nieuw-Zeelander. Twee dagen later vloog ze terug naar Auckland.

Misschien hadden we toch maar beter in Tsjechië kunnen blijven.

Ariko
Ik was naar Engeland verhuisd voor mijn man, aan de andere kant van de wereld, en had daar nog geen werk gevonden. Het eerste jaar had ik het heel zwaar, want ik had 's ochtends geen enkele reden om m'n bed uit te komen. Daarom besloot ik om voor een marathon te gaan trainen, zodat ik weer een doel voor ogen had.

Mijn man en ik namen het heel serieus en ik besloot de Las Vegas Rock N Roll Marathon te gaan lopen. Ik had gelezen dat ze de race na vijf uur stopzetten, omdat ze The Strip [een stuk van de boulevard in Las Vegas, red.] voor de gelegenheid af zouden moeten sluiten, maar door mijn trainingen had ik het gevoel dat ik het met wat extra moeite wel zou kunnen halen.

Vanuit Londen vlogen we naar Las Vegas. Omdat de race over de avond heen werd verspreid, ging ik een uur later over de startlijn dan de wat rijkere deelnemers. Ik had aangenomen dat ik, net als de deelnemers die een uur eerder waren begonnen, gewoon vijf uur had om de marathon uit te lopen. De eerste paar mijl werden we omringd door bandjes die optraden en mensen langs de zijlijn, maar zo gauw je The Strip verliet, was er niemand meer te bekennen en was het pikkedonker.

Ik zat al op de 21 mijl en ik voelde me prima. Toen kwam ik erachter dat er niemand om me heen rende. Plotseling stopte er recht voor m'n neus een busje. De deur zwaaide open, en er stapte een vrouw naar buiten die me vertelde dat het tijd was om te stoppen: de race was afgelopen.

Toen ik het busje instapte, zat deze vol met andere renners die ook niet meer verder mochten. Op een paar huilende mensen na was het er doodstil. Veel van ons hadden duizenden kilometers afgelegd om deze marathon te kunnen rennen. Eén jongen werd boos op de chauffeur: hij kon niet geloven dat hij de marathon niet af mocht maken en vond het echt onacceptabel. Toen stopte de chauffeur, waarop hij zei: "Wil je finishen? Ga dan!", waarna we allemaal het busje uit werden geschopt, in de middle of nowhere.

Het was er donker en koud, maar we zagen de lichten van The Strip, dus we besloten daar op af te gaan. Mijn man stond op me te wachten bij de finish en riep: "Het is je gelukt! Je hebt het binnen vijf uur gehaald!" Ik kon niets anders dan in tranen uitbarsten.

Henry
Ik had al bijna tien jaar hetzelfde werk, in Londen. Aan het begin van het nieuwe jaar besloot ik om ermee te stoppen en naar het buitenland te verhuizen. Mijn droom was om in een eco-hotel in Costa Rica te werken, waar ik voor de natuurbescherming zou kunnen gaan werken. Ik nam ontslag, boekte mijn ticket, zegde de huur van mijn flat in Londen op, pakte mijn koffers en vloog naar Costa Rica.

Maar toen ik aankwam, bleek dat mijn werk bestond uit de afwas doen en als vuilnisman aan de slag gaan. Het was alles behalve de glamour en lol die ik verwacht had. Na een maand vloog ik terug naar Engeland en ging ik bij mijn ouders wonen.

Eve
Ik was altijd al geobsedeerd door het idee om naar Parijs te gaan en daar een Franse jongen te zoenen. Het was er nog steeds niet van gekomen, dus op 26 december vloog ik eindelijk naar Parijs. Op oudejaarsavond ging ik naar de Eiffeltoren, om daar het nieuwe jaar in te luiden. En jawel hoor, daar ontmoette ik een superknappe Parijzenaar met wie het goed klikte.

Tina
Ik wilde altijd al vegetariër worden, dus met Oud en Nieuw besloot ik ervoor te gaan. Mijn vleesvrije leven verliep eigenlijk vlekkeloos. Ik was wel een beetje moe, maar verder was er niks aan de hand.

Toen begon mijn haar uit te vallen. In het begin was het nog niet zo erg, maar op een gegeven moment vielen er enorme plukken haar uit m'n hoofd. Mijn ijzerwaarden bleken veel te laag te zijn, door toedoen van m'n nieuwe dieet. Op aanraden van de huisarts ben ik toen maar weer vlees gaan eten.

* Gordons echte naam is bekend bij de redactie.

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.