Stelletjes vertellen waar ze altijd weer ruzie over krijgen

"De ultieme vorm van oorlogvoering is het overmeesteren van de vijand zonder een gevecht te hoeven voeren," schreef Sun Tsu in The Art of War ( De Kunst van het Oorlogvoeren in het Nederlands). Een wijze les die lastig is om op te volgen als de vijand ook je geliefde is en het steeds dezelfde ruzie is die je blijft voeren, totdat het uitgaat – of één van jullie dood gaat. Hieronder vertellen een aantal mensen waarover ze maar niet uitgeruzied raken met hun man of vrouw.

Mijn vriendje is supergierig, terwijl ik wat relaxter – maar toch verantwoordelijk – ben als het aankomt op geld spenderen. We werken hard, dus wat mij betreft mogen we dat geld ook uitgeven. Maar hij heeft een soort diepgewortelde angst voor geld uitgeven; soms haalt hij wel eens een lege tube tandpasta uit de prullenbak om er het laatste beetje uit te knijpen.

Dit zorgt voor een eindeloze serie aan kleine maar vermoeiende ruzies. Ik wil met een Uber nemen; hij wil per se met de bus. Ik wil een keertje uit eten; hij benadrukt dat we nog eten in de koelkast hebben liggen. Het houdt maar niet op.

We hadden altijd ruzie over wanneer ik zijn achternaam zou aannemen. Hij wilde dat we een "nette familie" zouden vormen, waarbij we allebei dezelfde achternaam hadden. Hij had er een hekel aan als er brieven bezorgd werden waar een combinatie van onze achternamen opstond. Zijn achternaam aanpassen? Dat was uit den boze. Uiteindelijk heb ik er maar aan toegegeven, omdat ik gek werd van zijn gezeur.

Ik ontmoette mijn vriendin online en wist dat ze rookte. Ik dacht dat ik daar geen probleem mee zou hebben, maar nu we getrouwd zijn merk ik dat ik er een hekel aan heb. Ik ben vrij liberaal en vind dat iedereen zou moeten doen en laten waar hij of zij zin in heeft, zeker in je eigen huis. Maar inmiddels heb ik zo'n enorme hekel aan roken – en zij is erg gehecht aan haar sigaretje. Ik wilde haar vragen om te stoppen met roken, maar realiseerde me dat dat hetzelfde was om aan mij te vragen om maar één glas wijn per keer te drinken. Dat is onmogelijk. Het zal altijd voor spanning blijven zorgen in onze relatie.

Vaccinaties. Hij vindt ze gevaarlijk en wilde niet dat onze kinderen werden ingeënt; hij denkt dat het allemaal valt onder de controle van de overheid. Ook vertrouwt hij de medische industrie niet. Ik snap op zich wel waar die angst vandaan komt, maar ik wil ook niet dat onze kinderen polio krijgen. Toen onze dochter een jaar oud was, heb ik haar laten inenten. Hij kwam erachter toen hij haar medische dossier bekeek en was daar zo boos over, dat hij die dag niet is thuisgekomen na z'n werk. Soms probeer ik het onderwerp aan te kaarten, maar het zorgt altijd voor een gespannen sfeer in huis.

Mag ik even – namens alle getrouwde en samenwonende vrouwen – zeggen dat opruimen en het verdelen van de huishoudelijke taken de meeste ruzies veroorzaakt tussen stelletjes? Afruimen, afspoelen, de vaatwasser inruimen, et cetera. Als ik kook en boodschappen gedaan heb, kan hij die dingen toch wel even voor zijn rekening nemen?

Nog zoiets: laat je kleren niet overal slingeren. Waarom puilt de vuilnisbak uit? Gooi je troep gewoon even weg. Waarom heb je die lamp niet vervangen, zoals je vier maanden geleden beloofd had? Ik ken vrijwel niemand die niet elke dag een discussie heeft over het huishouden.

We hebben uiteindelijk maar een schoonmaker ingehuurd om ons huwelijk te redden.

Mijn vriend wordt er helemaal gek van dat ik mijn auto niet opruim en ik word er op mijn beurt gek van dat hij mijn auto de hele tijd opruimt. Hoezo? Het is toch mijn auto? En je weet maar nooit of je een trui nodig hebt, of een paraplu, of vijftien lege waterflesjes… of wat er dan ook in mijn auto ligt weg te rotten.

Mijn ex en ik hebben zeven jaar ruzie gehad over of Home Alone nou een kerstfilm is of niet. Hij zegt van niet. Volgens zijn redenatie "is een kerstfilm geen kerstfilm, tot het kerstfeest gered is." Ik kon hem er gewoon niet van overtuigen dat Kevins kerstfeest wel degelijk gered was. Ik zal niet zeggen dat het onze relatie verpest heeft, maar we zijn nu wel uit elkaar. Ik heb echt geprobeerd om er nog wat van te maken.

We ruziën constant over zijn bemoeial van een moeder, die me altijd probeert te vertellen wat voor kleding ik aan moet, wat ik moet eten of hoe ik voor haar zoon moet zorgen. Je kan het niet meer arrogant en eigenwijs noemen: de afgelopen twee dagen heeft ze me drie mails, vier Whatsappjes en twee sms'jes gestuurd. Al die berichtjes gingen over het vest dat hij laatst droeg; blijkbaar is het niet het soort vest dat hij eigenlijk hoort te dragen. Hij zegt de hele tijd dat ik aardig tegen haar moet zijn en dat ze het goed bedoelt. Maar ik weet zeker dat als mijn moeder zich zo zou gedragen, hij het ook niet leuk zou vinden. Ik heb het wel eens uitgemaakt, omdat ik helemaal genoeg van haar had. Eerlijk gezegd zou ik in extase zijn als ze naar een ver oord zou verhuizen.

* Sommige namen zijn aangepast, echte namen bekend bij de redactie.

-

Vrouwen praten misschien veel, maar we horen ze te weinig. Daarom is Broadly Nederland er. Like onze pagina.