FYI.

This story is over 5 years old.

Kunst

De kunstenaar die je slakkenslijm wil voeren

Paul Geelen zit al een paar jaar diep in de wereld van slakken.
Al het beeld met dank aan Paul Geelen

Als puber heb ik – dankzij die reclames van Tel Sell – lang geloofd dat ieder huidprobleem met slakkenslijm viel op te lossen. Waaronder mijn jeugdpuistjes. Ik heb het nooit geprobeerd en met terugwerkende kracht denk ik dat ik toen een tikkie naïef was. Dankzij kunstenaar Paul Geelen weet ik nu dat de Oude Grieken zowaar nog naïever waren, en dachten dat het drinken van slakkenslijm ze het eeuwige leven zou geven. En Paul is op dit moment precies dat levenselixer aan het brouwen.

Advertentie

Voordat Paul aan zijn project begon, wist hij bijvoorbeeld nog niet dat het megagevaarlijk kan zijn om slakkenslijm te drinken, wat toch vrij essentiële informatie is als je een drankje van slakkenslijm wil maken. Hij heeft al een paar jaar contact met wetenschappers over de hele wereld – en zocht hij in Chili de man op die het patent heeft op de cosmetische producten met slakkenslijm die Tel Sell mij probeerde aan te smeren. Op dit moment werkt hij samen met een scheikundige om ervoor te zorgen dat zijn levenselixer veilig om te drinken is. Het zou toch jammer zijn als een verjongingskuur eerder een Russisch roulette wordt.

"Maar ik doe geen poging om chemicus of kwakzalver te worden," zegt Paul. Als kunstenaar is hij natuurlijk voornamelijk geïnteresseerd in het beeldende aspect. Zo heeft hij al eens een doorschijnend plafond gemaakt waar slakken overheen kruipen. Als kijker moet je onder de slakken doorlopen, en hopen dat er geen klodder slijm door de spleten naar beneden sijpelt.

Een ander werk heet Love Dart. Paul vertelt dat slakken zogenoemde liefdespijltjes in hun partners schieten, waardoor er hormonen vrijkomen, of iets dergelijks. Ik heb niet goed opgelet wat hij zei, want ik was een beetje afgeleid door dit bizarre idee. Dit pijltje is namelijk ongeveer een centimeter lang, dat is, pak 'm beet, een vierde van de slak zelf. Met het blote oog is het liefdespijltje amper te zien. Maar op een stuk zwart papier wel.

Advertentie

Ook schijnen slakken licht erotische geluiden te maken. Paul vertelt dat dit geluid met het menselijk oor nauwelijks te horen is. Maar op een gegeven moment had hij een paar duizend slakken in zijn studio staan. Een paar duizend keer een heel zacht geluid, wordt uiteindelijk wel hoorbaar. Paul nam het geluid op in een dode kamer, een geluidsdicht hok, en maakte van het slakkengeluid een installatie, die eerder dit jaar in de tentoonstelling Remapping Nature te zien was.

Uiteindelijk is het slakkenproject van Paul een grote ontdekkingstocht geworden rond wat hij nu "een ondergewaardeerd dier" vindt. Hij vertelt dat hij van observeren houdt, en dat moet ook wel. Omdat het slakje zich heel, heel langzaam voortbeweegt, vertelt Paul dat hij zelf bijna heeft moeten veranderen in slak. Afgelopen zomer had hij overigens rond de duizend slakken, die hij bijna allemaal weg deed omdat het een flinke bak werk is. Hij hield er toen twee over, en die hebben zich inmiddels al vermeerderd tot driehonderd.

Paul verwacht zijn eerste drinkbare elixer eind november te serveren in De Ateliers – tijdens het Amsterdam Art Weekend – maar misschien wordt het uiteindelijk wel een verkoopbaar product. Meer werk van Paul Geelen is te vinden op zijn website.