Hoeveel moet ik sparen om ooit naar de ruimte te kunnen?

Als jij iemand bent die vastbesloten is om alle zeven wereldwonderen van je lijstje af te strepen, heb je waarschijnlijk al geleerd hoe je moet sparen voor je wereldse avonturen. Maar wat als je droombestemming niet op deze wereld is? Voor de ruimte-fanaten is er hoop: misschien kun je tijdens je leven nog genoeg sparen om een ruimtereis te maken.

Voor het grootste deel van de ruimtevaartgeschiedenis is maar één manier geweest om zo’n reis te maken: trainen om astronaut te worden. Maar de zware fysieke en mentale eisen die aan astronauten worden gesteld, in combinatie met de intense concurrentiestrijd voor missies, betekent dat de kans om daadwerkelijk naar de ruimte te mogen zelfs na een astronautentraining heel klein is. Van de duizenden waardige kandidaten zijn er maar 500 geweest die het zo ver hebben geschopt dat ze uiteindelijk naar de ruimte mochten.

Het ruimtevaartlandschap veranderde in 2001, toen de technicus Dennis Tito een week lang in het International Space Station (ISS) verbleef voor, naar verluidt, 15 miljoen euro via het bedrijf Space Adventures. Een handjevol andere rijke ruimtetouristen – of ‘privé-astronauten’, zoals veel graag genoemd willen worden – volgden Tito’s voorbeeld. Ze betaalden zo’n 15-30 miljoen euro om zich een of twee weken aan te mogen sluiten bij de ISS-crew.

Zo’n heftig prijskaartje is een stuk meer dan de meeste ruimte-enthousiastelingen kunnen betalen. Maar de commerciële ruimtevaartindustrie is zich in een rap tempo aan het ontwikkelen. Veel observators van het proces, zoals NASA-astronaut Don Thomas, verwachten dat de prijs van tickets naar de ruimte zal afnemen in de aankomende decennia.

Hoeveel moet je sparen als je een ruimte-vakantie op je bucketlist hebt staan? Net als bij elke vakantie hangt het ervan af hoe ver en in wat voor voertuig je wilt reizen.

Suborbitale vluchten zijn waarschijnlijk de goedkoopste optie om je ruimtevlucht te krijgen, met een geschatte prijs van zo’n €120.000-200.000 per persoon. Virgin Galactic heeft al honderden tickets verkocht aan privé-reizigers voor een plekje op het suborbitale ruimteschip van het bedrijf, de VSS Unity, en Blue Origin werkt momenteel aan commerciële suborbitale raketvluchten – 100 kilometer boven het aardoppervlak, dat is officieel net over het randje van wat de ‘de ruimte’ noemen – van dezelfde prijsklasse.

Hoewel het nog steeds geen koopje is, kun je het bedrag met goede investeergewoonten nog best bij elkaar krijgen – net als je zou doen voor bijvoorbeeld een huis of je pensioen. Bepaal eerst op welke leeftijd je uiterlijk je ruimtereis zou willen maken, en bereken daarna hoeveel je elke maand in je oude sok moet stoppen om dat doel te bereiken.

Je kunt het project een extra monetaire boost geven door in aandelen te investeren of elke financiële meevaller in je ruimtevaartpotje te stoppen. En mochten suborbitale vluchten onverwachts toch onder de 100.000 euro zakken, kun je je ticket misschien al veel eerder boeken dan je had gepland.

Maar je moet de kosten opwegen tegen de ervaring: hoewel de sub-orbitale reis verder gaat dan de Kármánlijn, die de grens naar de ruimte aangeeft, zijn de raketten niet gebouwd om in hogere orbitale kringen te vliegen. Daarom duren deze reizen niet erg lang (tussen de tien minuten en een paar uur, waarvan je maar een paar minuten gewichtloosheid ervaart) en zullen ze niet zo’n overweldigend uitzicht bieden als vanuit een ruimteschip zoals ISS, dat zich ongeveer 400 kilometer boven de aarde bevindt.

Helaas, het is een stuk duurder en gevaarlijker om mensen volledig de ruimte in te sturen dan om ze een suborbitaal tripje te laten maken. Nadat Tito de ruimte in ging voor twintig miljoen zijn de Space Adventures reizen alleen maar duurder geworden. In 2012 was de prijs nog 25-30 miljoen euro, volgens WIRED. De zangeres-met-ruimtewens Sarah Brightman moest 42 miljoen betalen (maar cancelde vervolgens haar trip).

Omdat de orbitale vlucht een stuk lastiger, moeilijker en duurder is dan zijn suborbitale zusje, is het lastig te zeggen of die prijzen nog betaalbaar gaan worden in de komende decennia, vooral nu de toekomst van ISS na 2024 onzeker is. Bedrijven als Bigelow Aerospace en Axiom Space ontwikkelen hun eigen concepten voor commerciële ruimtestations die toeristen zou kunnen ontvangen – maar het is onwaarschijnlijk dat ze minder gaan kosten dan een “kleine 8 cijfers,” volgens CEO Robert Bigelow.

Tenzij je de loterij wint, een substantiële erfenis verwacht of een goede vriend hebt die belangrijk is in de wereld van de commerciële ruimtevaart, zijn je kansen op een orbitale ruimtereis niet heel groot. In dat geval kun je altijd nog geloven in Han Solo’s klassieke motto: “Never tell me the odds.” Het lukte Han hiermee om zijn ruimtereisdromen waar te maken, dus misschien werkt het ook wel voor jou.

Space Adventures was het eerste bedrijf dat een plan aankondigde om privé-astronauten een retourtje naar de maan aan te bieden. Ze verkochten twee tickets aan rijke investeerders voor 120 miljoen euro per stuk. Zo’n vakantie is voor de gemiddelde burger niet haalbaar, en het zal nog wel even duren om de technische infrastructuur te bouwen die lunair toerisme waar kan maken. Ook reizen naar Mars zijn nog niet mogelijk: een retourtje zou nu miljarden kosten, tenzij aliens ons even hun vooruitlopende technologieën willen lenen.

Conclusie? Een subordinale trip is waarschijnlijk de enige ruimtereis die de meeste mensen zich kunnen veroorloven, dus spaar minstens 100.000 euro als je die droom waar wilt maken. Maar zorg dat je er zoveel mogelijk uithaalt, want de reis zal niet heel lang duren.

—

Hou je ook zo van geld? Like VICE Money en ontvang dagelijks gratis geldverhalen: